René Weterings – Duikjaar 2022 is begonnen!
Een paar dagen na zijn laatste duik in 2021 maakt Duikreporter René Weterings zijn eerste van 2022 en hij is in goed gezelschap.
Datum: 2-1-2022
Duiklocatie: Dreischor reefballs
De eerste duik van 2022 wordt een duik op dezelfde plaats als de laatste duik van 2021! Vandaag hebben we met een klein gezelschap een nieuwjaarsduik gepland om te duiken en proosten op het nieuwe jaar 2022.
Via Whatsapp bespreken we nog wel de optie om als alternatief naar het gemaal te gaan. Want ja…om 10.00u afspreken op een zondag bij Dreischor reefballs is eigenlijk bij voorbaat kansloos als je rustig wilt duiken en fotograferen. Maar goed, het gaat vandaag ook niet echt om het duiken, maar vooral om het gezellig bijpraten en wat eten en drinken langs de waterkant. Iedereen neemt wat mee, dus dat gaat helemaal goedkomen. Zoals verwacht zijn we niet alleen, maar we besluiten gewoon hier te blijven. Het duurt even voor ik echt ga duiken, niet iedereen duikt vandaag mee en er zijn veel bekende gezichten waar ik graag even gedag tegen zeg en hen het allerbeste wens voor 2022. Maar het kriebelt te veel om helemaal aan de kant te blijven, dus ik maak me klaar om gelijktijdig met Rob te water te gaan.
Rob wil namelijk (net zoals vele anderen) het rode nestje ook wel even zien, dus ik heb beloofd hem de weg te wijzen. Eenmaal in het water zie ik vrijwel meteen dat de weg wijzen niet echt hoeft. Er liggen twee duikers met knieën en vinnen op de bodem voor het nestje. Ik sein Rob dat hij daar moet zijn en in gedachte denk ik nog “veel succes Rob na de stofbende van die twee”. Ik duik maar snel verder over de reefballs naar het westen en breng een bezoekje aan de allerlaatste reefball, daar is een klein nestje van een groene zeedonderpad te vinden heb ik gehoord van een aantal tipgevers. Ik moet echt even zoeken voordat ik het gevonden heb. Eenmaal gevonden valt het zwaar tegen, het is een heel klein nestje op een erg onhandige plek. De groene zeedonderpad zit niet bij het nest, maar in een ander gat van de reefball. Mooi diertje wel, maar ik laat het verder met rust en duik verder.
Over het zand duik ik richting het prieeltje, of althans, wat er nog van over is gebleven. Het ijzer is al flink aan het roesten en het staat vol met zakpijpen, het is een kwestie van tijd voordat deze structuur naar de bodem zakt. Maar voor nu maak ik wat ‘close focus wide angle’ shots, althans dat probeer ik. Er zit niet echt een mooie compositie in vind ik, of ik zie het vandaag gewoon niet. Rob is inmiddels ook aangekomen en ik geef hem de ruimte en duik zelf naar het reclamebord en het frame. Het frame is mooi begroeid met anemoontjes, zakpijpen, mosselen en oesters. Uiteraard schiet ik ook hier wat foto’s en ineens beweegt er iets. Ik moet twee keer kijken om te ontdekken wat het is. Het blijkt een mooie, maar kleine, groene zeedonderpad te zijn die lekker beweeglijk is.
Het diertje is me een paar keer te snel af, maar uiteindelijk gaat hij een verdieping lager zitten in een lege oesterschelp en kijkt me mooi aan met een van zijn prachtige ogen. Ik kan er lastig bij, maar ik duw mijn domepoort zo dicht bij als mogelijk is zonder iets te raken en druk af. Een leuk plaatje van de groene zeedonderpad in zijn omgeving is het resultaat. Net na het maken van deze foto gaat de zeedonderpad nog lager zitten en nu kan ik tegen het daglicht in fotograferen. Ook dit levert een leuk shot op van dit mooie visje in zijn natuurlijke omgeving. Ik besteed er niet al te veel tijd aan en ga weer richting de kant. Ik voel onder mijn neus nattigheid en het is niet eens koud. Vreemd, het water is toch zeven graden Celsius, nou goed even het masker klaren en dan is het weg. Na een laatste rondje over de reefballs vind ik het na dik vijftig minuten voor vandaag wel genoeg geweest. De niet-duikers staan waarschijnlijk al van de warme soep te genieten en die gedachte zorgt er voor dat ik niet langer in het water wil zijn, zo bijzonder mooi is het vandaag toch niet in deze drukte.
Eenmaal op de trap ontdek ik na het verwijderen van mijn masker dat ik een bloedneus heb gehad. Niks bijzonders, maar wel vreemd. Ik spoel de boel goed met het zoute water en ga snel naar de anderen. Na afloop is het nog lang gezellig met lekker eten en drinken. We proosten, zoals we eerder afspraken, samen met Leonieke op Ferry van Dorst. Een mooie man van wie we in 2021 helaas afscheid hebben moeten nemen. We zullen nog regelmatig aan hem denken in de toekomst…
Max. diepte 9,1 m, temp. 7 gr. C., zicht ca. 2-4 m, duiktijd 51 min.
Duik 1119 (Dreischor reefballs, zondag 2-1-2022, 11.25u)
