Lilian Dohmen – Naar de haaien

Duikreporter Lilian Dohmen ging op reis met een liveaboard op de Rode Zee en dook op verschillende locaties. Lees haar verhaal over de zoektocht naar haaien.

Datum: November 2017
Duiklocatie: Rode Zee Egypte

Mijn vorige bijdrage eindigde met de woorden to be continued… nadat we, Astrid en (me, myself and I) op 15 oktober terug zijn op Nederlandse bodem van onze Photo Dive Experience in Indonesië/ Manado, hebben we de koffers nog maar net uitgepakt wanneer we ons weer opmaken voor de volgende reis … vertrek 1 november naar Egypte voor een liveaboard. Een reis met ons eigen Duikteam Nederweert, dus allemaal (24 personen) vrienden, bekenden en zelfs met mijn eigen echtgenoot. We vliegen vanaf Amsterdam naar Hurghada en van daaruit met de bus naar Marsa Alam. Dit was op zich al een aparte ervaring, een groot gedeelte van de reis kregen we namelijk gewapende begeleiding voor én achter onze bus. Aangekomen bij onze eindbestemming aan boord van onze boot kennisgemaakt met de gidsen, administratie én de hutten verdeeld. Aangezien Astrid de enige vrijgezellige dame was, gingen wij samen een hut delen en mijn echtgenoot werd opnieuw van mij gescheiden, maar we hadden wel hutten langs elkaar tegen de machine kamer (wahaaa). De volgende ochtend zouden we op tijd van wal steken…. Ja, inderdaad om 5 uur werden we uit onze slaap gerukt door het starten van de machines, we hadden de indruk dat we IN de machine kamer lagen in plaats van er tegenaan.

Na korte tijd maakten we de eerste stop om de duik/materiaalcheck te doen en vervolgens werd de koers uitgezet naar Daedalus…. Naar de haaien ! Het werd een memorabele duik. Vooraf werden we gebriefd over alle mogelijke situaties. Iedereen luisterde vol aandacht naar de uitleg over upstream, downstream, wasmachine etc…. en was vol verwachting naar al het moois wat ons onder de oppervlakte zou verwachten, white tip, black tip, hammerheads, treasure shark etc… . De zee was wat wild en de rit met de zodiac (wij zaten in de 2e) was een beetje “bumpy” te noemen, maar uiteindelijk iedereen klaar om af te dalen. Daar was het teken, achterover en meteen naar beneden om uit de stroming te blijven. Ja, dat lukte goed, ik kijk om me heen, mijn buddy nergens te zien, check mijn dieptemeter en zie …. 17 meter, nog eens rond gekeken….. weer mijn diepte meter…. Oei 34 meter. Yep ik zat in een echte downstream, en hoppa 41 meter en dit was in minder dan 2 minuten, met mijn Nitrox was mijn maximale diepte …..38,4 meter. Als de sodemieter uit deze stroming dacht ik, dus zwemmen met alle kracht en de dieptemeter in de aanslag. Gelukkig had ik zicht op de wand zo’n 25 meter van me af, kon me daar dus een beetje op richten én daar zag ik andere duikers, wellicht ook mijn buddy. Niks is minder waar, geen buddy te zien, wel 2 anderen uit mijn groep én een van onze gidsen. We besluiten ons samen te doen en hopen stilletjes onze buddy’s terug te vinden. Na korte tijd heen en weer te zwemmen tussen allerlei stromingen besluiten we deze “duik” te laten voor wat het is. Onze gids gaf aan de boei op te laten…. En weg was hij, de stroming had hem te pakken. We kijken elkaar aan, grijpen elkaar bij de fles en laten één boei op. Uiteindelijk maken we een gecontroleerde opstijging, onze veiligheidsstop (niet de perfecte) én zien we ook nog een hammerhead ! Aan de oppervlakte gekomen, duurt het nog een -naar ons gevoel- eeuwigheid voordat onze zodiac ons spot. Hangend aan de zodiac camera afgeven, lood afdoen…. Uh nee, jacket uit met de hele zooi erin en hijsen maar jongens, de gids was inmiddels ook al aan boord. Vraag me niet hoe ik aan boord kwam, maar het lukte en lag uitgeteld op de bodem van de zodiac tussen de uitrustingen.

Wat wij niet wisten was dat wij de laatsten waren die uit het water kwamen, de hele groep inclusief crew stond op het achterdek naar ons uit te kijken. Omdat iedereen in de zodiac naar de boot zwaaide, deed ik dat ook maar al kon ik niet zien wat er op het achterdek gebeurde….. Blijkbaar ging er een zucht van verlichting door de groep ….. iedereen was veilig terug. Aan boord gekomen waren de verhalen niet van de lucht, iedereen van de 2e zodiac had een heftige duik gehad. Gezamenlijk besluiten we ook om hier geen 2e duik meer te maken en verplaatsen ons naar Elphinstone, vervolgens naar Grote en Kleine Brothers….. tot slot nog de Salem Express. Uiteindelijk een fantastische reis gehad, veel gezien van groot tot klein. Ervaren hoe het was om tussen de haaien te verblijven, op gepaste afstand en met het nodige respect voor deze mooie dieren. Wat een gratie, elegantie en brute kracht. Ook de Salem Express was indrukwekkend, als je het verhaal erachter door je gedachten laat gaan tijdens de duik, raak je toch wel bevangen van de oneindige tragedie die zich hier ongetwijfeld heeft afgespeeld.

Al met al een reis die een blijvende indruk heeft achter gelaten maar zeker….To be continued…