Mieke Noordanus – Vouwen, woordspelingen en schelpjes

Een biologiedag, maar dan anders. Zo ziet de duikdag er voor Duikreporter Mieke uit als zijn en haar buddy op cursus gaan bij Bas en Mirjam van Onderwaterbiologie.nl.

Datum: 7-10-2022
Duiklocatie: Bergse Diepsluis

Vroeg in de ochtend afgesproken samen met mijn buddy Gerrie voor een dagje biologie met Bas en Mirjam. Het zwarte busje kwam de parkeerplaats op gereden en wij ruilden ons plekje in onze eigen auto om voor een plekje in de bus. Onder het genot van koffie (zonder koffie geen begin van de dag) met een stroopwafel gingen we gelijk van start. Hoeveel stippen zie je op het scherm. Wat nou? Stippen… heeft dat iets met biologie te maken. Een mooi vouw werkje, kijk er goed naar en probeer dit zonder het aan te raken na te maken…. We zijn niet voor een knutselclubje gekomen. Teksten en rare woorden. Waar ging dit naar toe. Tot de schelpjes op tafel kwamen en alles te maken bleek te hebben met waarnemen, goed kijken en nog eens goed kijken. De basis was gelegd en ook gelijk was het niveau van onze biologie kennis bepaald. We kwamen er gelukkig allebei goed vanaf, het resultaat van onze kennis viel niet tegen.

Uit het busje, omkleden, set opbouwen en te water. D.m.v. een “strootje” trekken mocht ik het eerst met Mirjam het water in en Gerrie met Bas. Na vele duiken als trouw buddypaar werden we vandaag gescheiden. Nauwelijks onderwater zag ik al zo veel meer dan anders. Er kroop van alles over de bodem. Maar de duik werd voort gezet richting de stokken om op bezoek te gaan bij de paarden.

Het enthousiasme van Mirjam was onderwater te horen. Maar waarom, ze toonde me slechts een grassprietje wat door de wind in het water was geraakt, met daaraan een bruinig zijtakje. Maar ze weigerde het grassprietje voor mijn masker weg te halen. Toen had ik het door. Oog in oog met mijn eerste pygmee zeepaardje in de Oosterschelde. Een heus zeeveulentje, niet groter dan mijn pinknagel.

Veel meer zijn we deze duik niet tegen gekomen. We gingen helemaal op in het minuscule beestje en Mirjam is het nog gelukt om wat bewegende beelden te maken. Maar dit was ook het mooiste wat je mee kon maken. Deze duik kon niet meer stuk.

Druk pratend en wild enthousiast begroeten we Gerrie en Bas, die bijna gelijk met ons het water uitkwamen. Set af, pak uit en in de bus weer verder met de biologieles, maar nog vol van onze waarneming. Na een bammetje weer in het pak gehesen. Gerrie nu met Mirjam en ik met Bas. Weer op weg naar de stokken. Onderweg kwamen we grote donkere stofwolken tegen van andere duikers op zoek naar één van de vele paardjes. Bas wees een buddypaar een zeepaardje aan, terwijl wij onze tocht onderwater voortzette naar een andere plek, ver verwijderd van de stofwolken.

Door middel van een grote cirkel met zijn lamp, gebaarde Bas mij dat ik bij dat ene tentje maar eens moest gaan zoeken. En ja hoor, de lessen hadden zijn vruchten afgeworpen en ik zag zomaar het staartje van het paard, vrolijk heen en weer wiegend. Een paar foto’s geschoten en op naar de volgende stal.

In de volgende stal zaten meerdere paardjes en Bas paste weer dezelfde methode toe en liet mij zoeken. Wat een feest. Dit was niet zomaar een stal, nee, dit waren de koninklijke stallen. Niet eerder in mijn duikcarrière heb ik zoveel zeepaardjes in één duik gezien. Naast de zeepaardjes was ik me ook bewust van de kleinste slakjes en ander klein spul. Maar dat is eigenlijk al bekend. Duiken in Nederland is leren kijken op de vierkante meter. Zelfs met nauwelijks zicht is er zo ontzettend veel te zien.

Helaas was het een bijna lege fles die ons deed besluiten het water uit te gaan. Mijn luchtverbruik bleek ook een beetje hoger dan normaal. Ik ga er maar vanuit dat dit door al het enthousiasme kwam. Ook dit keer kwamen we tegelijk met het andere biologie buddypaar het water uit. Nog even evalueren en voor mij een aanleiding om nog een keer een dag met Bas en Mirjam af te spreken. Zo ontzettend veel geleerd en gelukkig deelde Gerrie mijn mening. Een tweede gunstige bijkomstigheid, we hebben gelijk een “workshop” afgerond, waarmee we allebei onze instructeurslicentie weer een jaar kunnen verlengen. Kleine verrassing achteraf.

Bas en Mirjam, ook via deze weg: Het was in één woord een topdag!