Dirk Van den Bergh – Oeps… lood vergeten

Hij moet een paar keer zijn duikset opnieuw opbouwen, maar dan kan duikreporter Dirk van den Bergh ook echt een mooie duik maken!

Datum: 07-08-2017
Duiklocatie: Goese Sas

Afgesproken om 09.10 uur met buddy Bas van der Sanden om op de LW kentering bij Goese Sas te duiken. Ik heb hier nog maar één keer gedoken en rij goed op tijd door, want ik herinner mij dat er maar beperkte parkeerplaats is.

Om 08.15 uur ben ik er en kan de mooiste parkeerplaats inpikken. Het is mooi weer en weinig wind. Ik begin al rustig op te tuigen, maar er zit slechts 190 bar op mijn fles. Dat is te weinig, want Bas duikt graag lang … en ik gebruik veel lucht … Opnieuw optuigen met mijn andere fles. Oei, daar zit maar 170 bar op. Dan maar terug verwisselen.

Wanneer ik klaar ben komt Bas aangereden. Hij heeft ook nog een mooie plaats, want er is slechts één andere duiker komen opdagen. Hij maakt zich ook klaar, maar dan hoor ik hem vloeken. “Verdomd, ik heb mijn lood niet bij” (hij is met een andere wagen en heeft dit vergeten over te laden). Wat nu? Niet duiken? Zal ik wat stenen gaan rapen? Maar gelukkig is die ene duiker er: hij heeft wat extra lood bij, Bas neemt zijn zwaardere 300 liter fles en … opgelost! Mijn luchtprobleem is ook opgelost, want ik neem Bas zijn andere, goed gevulde fles: voor de vierde keer optuigen!

Bij laag water (niet aan te raden om te duiken met hoog water vanwege de aflandige stroming), is het een eindje stappen over het strandje, maar de instap valt, op enkele stenen na, best mee. Ondanks de vertragingen liggen we mooi een half uur voor de kentering in het water.

Het wordt een mooie duik en de stroming valt best mee, al klopt de richting niet altijd. Dus goed op het kompas letten! We zien al onmiddellijk een kleine sepia. Het blijft een tijdje ondiep, maar er is genoeg te zien!

We zien verschillende Galatheakreeftjes, sepia eieren, hooiwagenkrabben, harlekijnslakjes, Bruine plooislakken, heremietkreeftjes, Europese zeekreeften, zeenaalden, een kleine kokerworm, veel zeesterren en nog meer moois, maar het zijn de krabben die de show stelen!

We zien veel verschillende soorten. Ze zitten aan vanalles en nog wat te knabbelen. Eéntje gaat er vandoor met een stuk brokkelster. De arm die hij afgebeten heeft blijft in het zand kronkelen, maar niet voor lang …

Het zijn echte vechtersbazen, maar soms kunnen ze lief overkomen, wanneer het mannetje zijn vrouwtje vasthoudt. Dat is echter ook maar schijn: hij is gewoon aan het wachten tot het vrouwtje klaar is voor de paring, d.w.z. tot ze haar schild afgooit en het nieuwe schild zacht genoeg is om te paren. Hij blijft dan nog even bij haar tot het schild opnieuw hard genoeg is en dan is hij weer ribbedebie om verder de hooligan uit te hangen!

We zien ook een zeester met 6 armen. Ook één met 4, maar geen probleem: die groeit toch terug aan!

Op het einde van de duik is mijn wijsvinger voos geworden door steeds maar weer op de aan en uitknop van mijn camera te drukken! De schuld van Bas: in plaats van zelf foto’s te nemen wees hij steeds maar nieuwe objecten aan, zodat ik alleen maar van het ene naar het andere onderwerp hoefde te zwemmen. Bedankt voor het spotten Bas!

Wanneer we na 84 minuten boven zijn heeft de andere duiker zich al terug omgekleed. Bas geeft hem als dank voor het lood een exemplaar van de kaart “Nederlandse zeenaaktslakken”. Iedereen tevreden!

Onderstaande video is in HD1080p, dus eventueel de settings aanpassen.