Leendert Smit – Nogmaals Tholen
Een mooie duik voor Duikreporter Leendert, die – nu het weer kan – koers heeft gezet naar de Bergse Diepsluis en een tweede duik maakt bij Stavenisse. En wij mogen meegenieten.
Datum: 11 september 2023
Duiklocatie: Bergse Diepsluis + Stavenisse haven
Nu het weer kan maken we er maar gebruik van. Het belooft een warme dag te worden met misschien later onweer dus ik ben alweer vroeg op pad richting de Bergse diepsluis. Het is een prachtige zonsopgang en het is al aangenaam warm als ik arriveer, Zooo, er staan al 3 auto’s! Het is even over achten. Lia is er ook en ze is bijna klaar om te water te gaan. Ik volg even later. Zij gaat op verkenningstocht, ik ga dezelfde route volgen als vorige week, althans dat ga ik proberen. Het is nu laag water en dan kom je toch net iets anders uit.
Na een lange zoektocht kom ik bij het tweede stel tentjes van vorige week uit maar een nauwkeurige inspectie (toch niet nauwkeurig genoeg naar later blijkt) levert niets op. Omdat ik vermoed dat ik teveel naar links ben gezwommen ga ik op kompas proberen dit te compenseren. Nu kom ik wat bekende tentjes tegen en jawel, het rijtje stokjes van vorige week doemt op. Ik zwem er zeker drie maal omheen maar zie weer niets. Ik begin al te vrezen dat dit een vergeefse missie wordt als ik ineens, 30 centimeter van de bodem en onder een kluitje doorschijnende zakpijpen een kenmerkend staartje zie. Oei, dat wordt een uitdaging. Met wat gedoe lukt het een paar foto’s te maken.
Helaas warrelt er ook aardig wat stof op dus ik laat haar (het is denk ik een vrouwtje) alleen en speur alles nogmaals af. Prompt zie ik even verderop het mannetje. Die zit wat hoger maar hij is zeer bewegelijk dus ik moet steeds weer van positie wisselen. Dan nadert een andere duiker. Het is Lia. Ik wijs op het mannetje maar ga nog wel even door met zelf fotograferen (egoïst!). Maar Lia is niet voor één gat te vangen en heeft al snel het vrouwtje ontdekt. Ik ben inmiddels klaar met mijn sessie, zwaai naar Lia en aanvaard de terugtocht.
Bij de trap komt ze al snel achter mij aan. Zij heeft bij de eerste tentjes wel twee zeepaardjes gezien dus ik had daar toch (nog) iets beter moeten kijken. Boven op de dijk kom ik Rebecca en Rob tegen, twee reisgenoten van mijn Thalassa trip in maart. Zij hebben een opdracht want ze doen mee aan het ONK. Ik wens ze veel succes. Het is inmiddels aardig druk aan het worden (ONK?) maar ik verkas naar Stavenisse. Daar staat één andere auto maar die is versierd met een bruidsboeket en de twee jongemannen die er wat afwachtend naast staan, zien er op hun paasbest uit. Geen duikers dus. Nee, ze wachten op de bruid. Ik moet onmiddellijk denken aan het liedje: Kom uit de bedstee mijn liefste (..weet je niet het is al veel te laat), een hitje uit 1968. Als ik te water ga, staan ze nog te wachten. Ik sla gelijk links af, tegen de stroom in richting een rij stokjes die daar moet staan. Geen zeepaardje hier overigens maar wel heel veel platvisjes, botervisjes en jonge sepia’s. Ik vermaak mij prima en na ruim 80 minuten ben ik weer bij de boothelling. De bruiloftsgasten zijn inmiddels verdwenen.
Totale duiktijd 172 minuten, watertemp: 22 (BDS), 21 (Stavenisse).
