Jeanette Kamphuis – Mama Ruthensparr

Deze mooie dame laat me toe terwijl ze doorgaat met waar ze mee bezig is; eten. Hoewel de mannetjes ruthensparr-grondels overal om me heen de aandacht trekken met hun imponeergedrag, richt ik me deze duik op de vrouwtjes. Ze zijn rustiger en hebben minder opvallende kleuren; een meer ingetogen schoonheid. Ook missen ze de zwarte vlek aan de zijkant van hun kop die de mannetjes wel hebben.

Omdat ik zo ondiep zit, hooguit twee meter, heeft de zon veel invloed op het effect van de film. Als de wolken even weg zijn en de zon doorkomt, zijn de beelden meteen overbelicht. Elke keer wacht ik daarom tot ik weer met mijn rug naar de zon toe film. Dan gaat het aardig goed.

En van een zeer creatieve onderwaterfotograaf heb ik een zelfgemaakte snoot gekregen om uit te proberen. Dat is een buis met een smalle opening die het licht van de videolamp vermindert. Zo kan ik de vis net een beetje uitlichten zonder dat het beeld overbelicht wordt. Zo’n creatieve uitwisseling tussen duikers geeft me weer een impuls om iets nieuws te proberen. Leuk is dat!

Opeens zie ik mama ruthensparr een soort van gapen. Ze laat water door haar kieuwen lopen om het plankton eruit te zeven. Het ziet er grappig uit. Ze doet het nog een aantal keer terwijl ik haar volg, afgewisseld met kleine duikjes in het wier naar een lekker hapje.