Dirk Van den Bergh – Heremietkreeften zijn al even brutaal als krabben!
Het is een noodgeval! Dus moet duikreporter Dirk Van den Bergh wel duiken in het weekend!
Datum: 10-09-2017
Duiklocatie: Den Osse Nieuwe Kerkweg en Zeelandbrug
Omdat ik in de week kan duiken ga ik normaal gezien niet in het weekend om de drukte te vermijden, maar dit is een noodgeval: volgende week elke dag regen en wind, zodus … Buddy Pierre Spirlet kan, maar moet om 16.00 uur terug thuis zijn. De LW kentering bij de Zeelandbrug is om 12.33 uur, dus dat komt goed uit. Daarvoor ook nog een duikje? Natuurlijk!
Vroeg uit bed, want we hebben om 08.15 uur afgesproken bij Den Osse Nieuwe Kerkweg. Pierre moet 120 km rijden, ik 95 km en kijk … wanneer ik de autostrade oprij rijdt hij vlak voor mij! Dat zijn pas buddy’s die op mekaar afgestemd zijn hé!
Om 08.45 uur liggen we in het water. We gaan in rechte lijn naar de reef balls. Vorige keer zaten er veel kreeften in, nu zie ik veel zeenaalden. Een Noordzeekrab hangt mooi in een gat van een reefball en even verder zie ik een puitaal. Hij blijft mooi poseren. We zien ook verschillende botervisjes.
Bij de laatste reefball gaan we pal Noord op zoek naar de kleine rode zeedahlia, maar we vinden ze niet. Op de heenweg telde ik drie betonplaten, maar op de terugweg zie ik dat we bij de tweede gezocht hebben … We passeren nu wel de grote zeedahlia die mooi open staat. In het ondiepe gedeelte zorgen de lichtstralen van de zon voor een sprookjesachtig landschap. Na 75 minuten zijn we terug bij de steiger. We zijn max. 8,9 meter diep geweest.
We kleden ons niet om en stappen na het aftuigen zo in de auto om zeker op tijd bij de brug te zijn … Pierre is echter vergeten dat hij een dubbel pak aan heeft en is blij dat we er zijn: vlug die ritsen open voor verluchting!
De parking loopt langzaam aan vol en we zien nog enkele bekenden: mijn andere vaste buddy Petra en haar man volgen de specialty krabben, kreeften en garnalen bij Peter van Bragt en die ploeg komt een opdracht uivoeren: ze moeten op zoek naar strandkrabben en het aantal mannetjes en vrouwtjes noteren … Jeroen en Renze, twee leden van de duikclub, komen ook toe.
Om 12.00 uur gaan we onder. We gaan links van de pijler naar de vlakte tussen de twee pijlers. Pierre ziet al onmiddellijk een sepia. Het zijn er zelfs twee! Het stroomt nog flink. We zien een wel erg bleke zeenaald. Zou dit een speciale soort zijn? Er zitten veel fluwelen zwemkrabben. Eéntje verspert de weg van een Noordzeekrab. Leuke beelden! Het krioelt van de brokkelsterren en waar nog een plaatsje vrij is zitten mooie slibanemonen.
Er zitten heel grote heremietkreeften. Ik kan er twee filmen die ruzie aan het maken zijn: de ene duwt de ander in de “afgrond”!
We blijven 20 minuten op de vlakte snuffelen.
Op 100 bar doe ik teken om terug te keren. Ik ben toch altijd blij als ik na die vlakte de blokken terug zie! We stijgen langzaam en na onze veiligheidsstop komen we recht op de pijler uit. Onderweg naar de trap zien we nog een mooie sepia. We zijn max. 15 meter diep geweest en doken 66 minuten.
De twee onderste foto’s hierboven zijn getrokken bij Den Osse: die zeedonderpad en de Groene wierslak heb ik gemist …
Dat waren weer twee leuke duiken! Pierre moet vertrekken en ik blijf nog even zitten om na te genieten …
Onderstaande video is in HD1080p, dus eventueel de settings aanpassen voor de beste kwaliteit.
