William Reijnders – IJsduiken in een Duitse steengroeve

De Siberische beer is al in het Duitse Siedlinghausen gesignaleerd. Groen licht voor een ijsduik voor duikreporter William Reijnders! In zijn duikreport vind je schitterende foto’s van de voorbereiding en uitvoering van een ijsduik in een Duitse steengroeve.

Datum: 25-02-2018
Duiklocatie: Bergsee Meisterstein

Het is zaterdag 25 februari 2018 en we vertrekken vanuit Roosendaal richting Siedlinghausen (Duitsland). We hadden de afgelopen weken de weersverwachting nauwlettend in de gaten gehouden en we wisten inmiddels dat de Siberische beer in Siedlinghausen was gearriveerd….. dit betekende Scandinavische omstandigheden….. dus groen licht om te gaan ijsduiken.

Eind vorig jaar hadden Martijn en ik (Technical Diving Holland) het idee geopperd om eens een ijsduik evenement te gaan organiseren. Maar ja, met die slappe Nederlandse winters kunnen we geen garanties geven voor ijsduiken. Binnen ons netwerk hadden wij een mogelijkheid om dit te gaan realiseren. We waren op zoek naar drie factoren. De eerste en de belangrijkste was natuurlijk de zekerheid van aanwezig ijs, de tweede was een zo kort mogelijke reisafstand en als laatste een prettige locatie.

Alle factoren werden gevonden bij de Bergsee Meisterstein in Siedlinghausen Duitsland. Een heerlijk verwarmde blokhut aan de rand van het water en de reisafstand betrof 2,5 uur vanaf Venlo. De belangrijkste factor was ook aanwezig … het ijs.

We vertrokken vanuit Roosendaal met 2 graden vorst en hoe dichter dat we bij Siedlinghausen kwamen hoe kouder dat het werd. Deelnemers van NOV-Potvis waren reeds aanwezig in de groeve. Zij hadden van het evenement een weekendje gemaakt en waren al een dag eerder gearriveerd. Wij hadden de ijsgarantie van de beheerder van de groeve ontvangen maar er had nog niemand op het ijs gestaan. Droogpak en artic boots aan, muts op, veiligheidslijnrond mijn middel en met de bijl het ijs op. Midden op het ijs eens rustig een gaatje hakken. Al snel bleek het ijs meer dan 20 cm dik te zijn. Na dik een uur zagen hadden we een mooie bijt en was er een ladder in de bijt geplaatst en hadden we alle safety rigging geplaatst. Nadat alles gereed was moesten Martijn en ik, om de beurt, nog een controle duik maken. Kristal helder water en geen obstakels met een maximale duikdiepte van zeven meter hadden we vastgesteld. Voor vertrek nog wat dennen takken in de bijt geplaatst zodat het wat minder makkelijk dicht zou vriezen.

Inmiddels waren de meeste deelnemers gearriveerd en vertrokken we gezamenlijk naar de slaapzaal in Siedlinghausen om een gezellige avond met elkaar te gaan beleven. Na een heerlijk diner in hotel restaurant “Der Engel” was het inmiddels tijd geworden om de slaapzak in te duiken. Want we moesten natuurlijk fit zijn voor het ijsduiken.

Het was nog donker en de telefoon gaf 06:00 uur aan. Tijd om van mijn veldbed af te komen. De rest van de 16 deelnemers waren nog druk bezig met het rusten dus voorzichtig alles opruimen en hop naar de groeve om alles duik gereed te maken. Toen we de deur openden kwamen we de Russische beer tegen….. brrrr…. elf graden onder het vriespunt. In de groeve aangekomen te zijn gaf de thermometer in de auto aan dat hij terug naar huis wilde gaan. In de groeve was het maar liefst -15 graden Celsius. In de blokhut was het binnen lekker warm. De twee kachels stonden goed hun best te doen. Door de extreme koude bleek de bijt weer dicht gevroren te zijn met maar liefst 3 cm ijs. Hmmmmm weer hakken met de bijl, daar krijg je het lekker warm van.

Na een uitgebreide safety briefing ging het eerste buddypaar onder het ijs. Dat was niet zomaar een buddypaar. Leon mocht duiken met Hans van TNT-Diving uit Tilburg die meegereisd was om het evenement te beoordelen. Hans dook met zijn gloed nieuwe SF2- side mount rebreather.

De verwarmde blokhut bleek niet alleen lekker te zijn maar ook functioneel. Het was zo koud dat de boltsnaps bij het verlaten van het water binnen tien tellen vast gevroren waren. Sterker nog, duikers die de traptreden meer dan vijf seconden lang vast hielden zaten er daarna aan vast gevroren, toch Ron? Na een heerlijk warme middagpauze gingen de duikers hun tweede ijsduik maken. Ook deze tweede duik werd als zeer prettig ervaren. Sommigen waren er zo onderste boven van dat ze over het ijs gingen lopen onder water, toch Arthur?

Nadat het laatste buddypaar het water had verlaten hebben we gezamenlijk de duikstek opgeruimd en was het, na een groepsfoto, tijd geworden om terug naar Roosendaal te rijden.

Naast de mooie duiken en de gezelligheid hebben we ook weer een hoop geleerd. Alle deelnemers hebben overtuigend laten zien dat ze het ijsduikbrevet verdiend hebben. Het evenement is zo geslaagd dat we het elk jaar opnieuw gaan organiseren.

The day after hangt mijn droogpak ontdooid te druppen in het tuinhuis en kijken we terug op een geslaagd weekend. Met mijn stramme vingers van de kou ben ik alweer bezig met de roze gekleurde lijnen voor het volgende avontuur…. grotduiken in Frankrijk.

Wij willen bedanken:

• Alle duikers en ondersteuning van NOV-Potvis met in het bijzonder Jaap Valk als p.o.c.
• Ron van Alphen
• Hans Paapen (TNT-diving)
• Gerard Brosens (Nijssen Spoorenberg International BV)