Jurgen Memelink – Eindelijk herfst
Bestaat de herfst dit jaar echt alleen uit een paar dagen tussen dagen met een warmterecord en dagen met sneeuw in? Duikreporter Jurgen Memelink vraagt het zich af en maakt van deze herstdagen gebruik voor een herfstduik in de Spiegelplas, voor het weer winter is.
Datum: 11 november 2018
Duiklocatie: Spiegelplas
Na een zomer waarbij weerrecord na weerrecord is gebroken wil het met de herfst ook niet vlotten dit jaar. Ook in oktober en november werden temperatuurrecords gebroken en stapelden de mooie en droge dagen zich op. Afgelopen weekend diende de herfst zich eindelijk aan en lag de temperatuur rond het langjarig gemiddelde, viel er regen en waaide het behoorlijk. Een blik op de weersvoorspelling laat echter zien dat het een weekend later al gaat vriezen in de nacht. Bestaat de herfst dit jaar maar uit een paar herfstachtige dagen en gaan we gelijk over in de winter? De toekomst zal het leren.
Afgelopen maanden, in verband met het geven van een 2* opleiding, weinig duiken gemaakt waarbij ik mijn camera mee kon nemen. Omdat ik 11 november geen duiken hoefde te maken met de 2* cursisten heb ik de mogelijkheid aangegrepen om de camera weer mee te nemen.
Ook bij de Spiegelplas was ik al een tijd niet geweest, dus een en een is twee. Het water is nog boven de 10 graden waardoor de dikste handschoenen nog in de kast kunnen blijven. Een gevolg van de dalen van de temperatuur is het neerslaan van de algen. Op de driehoeksmosselen die veelvuldig aanwezig zijn in de Spiegelplas ligt een behoorlijk dikke laag neergeslagen algen. Een nette vinslag is dus noodzakelijk om het zicht niet te reduceren. Maar aan de groene kleur van het water te zien zijn nog lang niet alle algen neergeslagen. Ik ben benieuwd hoe de driehoeksmosselen zich houden met zo’n dikke laag dood algenmateriaal bovenop zich. Een mooi doel om dat de komende maanden bij te houden.
In het water werd koer gezet richting de rioolbuizen, heipalen, betonblokken en bollen betonijzer die op elkaar gestapeld liggen aan de rand van de plas. Deze voorwerpen liggen kriskras naast en door elkaar en geven een heel surrealistisch beeld. Veel leven was er niet te zien dit keer. Maar dat was ook niet het doel. Alleen een aantal zwartbekgrondels die geschrokken wegdoken in de vele aanwezig kieren en gaten. Na een kleine 45 minuten was het tijd om weer huiswaarts te keren. Mijn manometer vertelde mij dat ik niet te lang over de terugweg moest gaan doen. Maar een flinke snoek gooide roet in het eten. Daar kon ik niet zomaar langs zwemmen. Na een aantal foto’s moest ik echt verder.
Bij de auto aangekomen stond de gehele parkeerplaats vol en waren zo’n 20 duikers klaar om te water te gaan. Terugdenkend aan de dode algen op de bodem was ik blij dat ik op tijd ben gegaan deze zondag. Op naar huis om de lampion voor St Maarten af te maken en snel weer een duik in deze mooie plas te plannen.
