Brenda de Vries – Mijnduiken in Sauerland

Duikreporter Brenda maakt in het Sauerland twee duiken in een oude mijn. Ze neemt je in woord en beeld mee op verkenning.

Datum: 14 maart 2021
Duiklocatie: Grube Felicitas

Een paar weken geleden was het eindelijk weer tijd om in een oude mijn te gaan duiken. Individuell Sport was in Duitsland weer toegestaan bij sportlocaties. We hadden uitgerekend dat het net zou kunnen om binnen de avondklok heen en weer naar Sauerland te tuffen en 2 duiken te maken. Als het net niet zou lukken, dan zou het pech zijn, maar deze dag moest gewoon plaatsvinden.

Dus om half 5 ’s morgens zaten we in de auto.

Het betreft een paar duiken in een oude leisteenmijn. Tussen 1863 en 1990 is deze mijn in bedrijf geweest. Je ziet ook duidelijk 2 verschillende gedeelten. Rechtsaf is met de hand (en dynamiet) uitgehouwen, linksaf machinaal. Linksaf zijn de tunnels egaler en veel breder. Wij besluiten het oude gedeelte in te gaan, dat is smaller en dat is leuker en mooier vinden wij.

Om 9 uur lagen we in het water voor de eerste duik. De diepte is 34m en dat betekent dat we een decoduik gaan maken. De maximale duiktijd is afgesproken op 90 minuten wegens de watertemperatuur. We duiken in een zgn. mixed team, een buddy met een dubbelset gevuld met nitrox en zuurstof als decogas en ik met mijn rebreather en 2 bailouts, waarvan de zuurstof direct gedropt wordt.

De eerste duik gaat naar een paar ‘Abbauten’ rechts. We komen dan door een mooie tunnel. De spooltjes voor jumps en de cookies voor T’s worden zeker gebruikt deze duik.

Als we in een stuk komen waar het zicht van ‘glashelder’, naar ‘helder’, naar ‘Nederlands’ gaat besluiten we om te keren. We zijn hier tenslotte om de mijn te zien en niet om met weinig zicht een lijntje te volgen.

Er ligt genoeg oud ijzer, dat maakt het interessant.

Na de eerste duik blijkt het buiten te sneeuwen. We hebben heet water bij ons om soep van te maken, dat gaat er zeker in.

Ook de tweede duik gaan we weer het oude gedeelte van de mijn in.  Dit keer is het idee om langs de ‘Aufenhaltraum’, oftewel de ‘kantine’ te gaan en een andere mooie tunnel te bekijken. Alles is steeds 32-34m diep.

Op de terugweg gaan we nog even langs de ‘Springkammer’, nu ligt er uiteraard geen springstof meer in.

Daarna nog even de deco uithangen en de duik zit er weer op.

Het mooie aan deze mijn vind ik dat je veel verschillende tunneltjes hebt. Sommigen zijn gewoon echt uitgehouwen, andere bevatten metaal, weer anderen hebben opgestapelde onbruikbare lijsteen, dan zijn ze opgemetseld, veel variatie dus.

Op de terugweg eten we patat met een hamburger in de auto en iets voor 9 uur zijn we weer thuis. Net gered dus.