Margot Voets – Avondduik in de Atlantische Oceaan

Als ze het water in gaan, lijkt de stroming hen al te waarschuwen: ‘Doe het niet, chica’s en chico’s!’ Toch gaat Duikreporter Margot onverschrokken het water in voor een nachtduik op La Palma.

Datum: 27 juni 2018
Duiklocatie: La Palma, La Bombilla

De bijna volle maan komt vanuit het zuidoosten voorzichtig een kijkje nemen over de cumbre vieja. Ze biedt haar verlichtende hulp aan maar paradoxaal gezien maakt ze de duik ook pittiger. Door haar bijna volle verschijning trekt ze harder aan het water en ontstaat er veel stroming en deining.
Bij het te water gaan via de met roest beklede stalen reuzentrap duwt de stroming ons al sterk richting de met rotsblokken versterkte kustlijn. Alsof ze ons wil waarschuwen en zegt ‘doe het niet chica’s en chico’s’. Onverschrokken banen wij ons een weg door het donkere water richting de voor ons inmiddels bekende vulkanische onderwater bogen en kloven op zoek naar de bijzondere onderwater schepsels.

Gids in donker onderwaterland is dé nachtduik specialist van Casa de Buceo David. Met of zonder lamp de route vinden maakt deze geboren en getogen Palmero niet uit. Hij navigeert onderwater net zo eenvoudig op de sterren en maan als doorgewinterde zeerotten boven water.
De stroming zoekt zijn eigen uitgangen via de uitgesleten kloven van het gebied. Waarschijnlijk zijn het deze stromingen die het onderwaterlandschap mede hebben vormgegeven.
Buddy Danielle spot al snel een zwarte murene die verdwaast om zich heen kijkt niet gewend aan het plotse licht dat de nacht doet verdwijnen. Helaas was de egelvis niet thuis in zijn overhangende rots.

Dan, terwijl ik een prachtige gekleurde baars aan het fotograferen ben in een rotsspleet wordt er een beerkrab gesignaleerd. Door de flinke stroming lukt het mij niet om deze beer van een krab 100% scherp op de lichtgevoelige chip vast te leggen. Het is nacht dus zoveel licht valt er niet op de sensor en de sluitertijden zijn wat langer dan snel afdrukken met de camera. Goede boyancy en perfect stil blijven hangen in het rumoerige water zijn nu schier onmogelijk. Eerlijk gezegd speelt de angst voor een knipbeurt van deze krab mij ook parten. Ik weet niet wat deze prehistorisch uitziende krab mij kan aandoen nu ik met een een korte lens zo dicht bij hem hang. Dus, voordat ik met een in het gunstigste geval vreemd geknipt kapsel boven water kom straks maak ik me maar uit de vinnen. Dan maar een close up van een spinnekrab maken iets minder gevaarlijk.

En dan de kers op de taart van deze duik, een prachtige blauwe anemone die er om vraagt om gefotografeerd te worden met een macrolens. Alleen op deze manier komt een dergelijk mooi wezen tot zijn recht dus aan de slag dan maar… Door de kloven staat een aanzienlijke stroming die collega duikers welke in de afrondende ‘open water’ opleiding zitten tot het uiterste op de proef stelt.
Al snel moeten deze 2 enthousiaste cursisten met hun divemaster Mariska wegens dreigend lucht tekort de opstijging gaan maken bij de instap waar we ons inmiddels niet ver vandaan bevinden. Wij besluiten met gids nog wat te gaan scharrelen op de zandvlakte waar ik wederom een hele school Macaronesische puffers tegen kom. Iets later steekt een grappig koppie het hoofd uit het zand, een familielid van de andere puffers welke zich heeft ingegraven als ware het een Duitser aan de Noordzee kust. Gelukkig geen Duitser maar een Guineaanse puffer in een eenzaam zandbad. Was hij een paar meter verder gaan liggen dan had hij lekker onder de anemone kunnen liggen voor wat schaduw, ach wat bazel ik, het is een nachtduik. In elk geval de anemone was weelderig en prachtig.
Nu wordt het ook voor ons tijd om de safetystop te gaan maken tussen de 3 en 5 meter en ons in de donkere nacht boven water te begeven. De maan die ons op de proef heeft gesteld maakt alles weer goed door haar reflecterende licht op de kade en steiger te werpen.
Bij een dergelijke heldere maan is het omkleden en opruimen in de zwoele nacht een stuk aangenamer.
Muchas gracias la luna…