John Landa – Eindelijk weer eens een duik en een duikreport

De laatste duik was alweer te lang geleden. Gelukkig is Duikreporter John Landa het duiken en fotograferen niet verleerd!

Datum: 28-07-2019
Duiklocatie: Anna Jacobapolder

Dit is voor mij de 2e duik van het jaar het zat gewoon even niet mee dit jaar en het wordt weer de eerste duik sinds lange tijd dat ik de camera weer mee ga nemen onderwater plus het is alweer 9 jaar geleden dat ik met mijn buddy Lia de eerste duik heb gemaakt. Inmiddels hebben we samen al 279 duiken gemaakt en dat waren stuk stuk mooie duiken, onze eerste duik was op de Vuilnisbelt maar vandaag gaan we samen naar AJP. Als ik aankom is het vrij druk op de parkeerplaats van AJP maar dat komt misschien ook dat ik al een tijd niet meer op zondag op duikstekken ben geweest.

Lia is al aanwezig en ik maak nog een praatje met diverse bekenden en dan wordt het tijd om om te kleden en te water te gaan. Omdat het weer lang geleden was dat ik de camera had meegenomen wilde ik eerst wat ondieper duiken om gelijk in te kunnen grijpen als er water in mijn onderwaterhuis liep. Na 5 minuten nog geen druppeltje te zien in mijn onderwaterhuis dus we kunnen wat dieper. Het zicht is niet super maar goed genoeg om een mooie duik te maken we hoeven gelukkig niet schouder aan schouder te liggen om elkaar niet kwijt te raken.

Het gaat deze duik vooral om de kleine dingen die te zien zijn zoals de slakjes die altijd sneller zijn dan je denkt en voordat je de foto wil maken zijn ze net gedraaid zodat je net niet de foto maakt die je zou willen hebben. Of de mooie kleine anemoontjes met die mooie verticale streepjes op de stam waar het lijkt of ze oplichten als je ze verlicht met je lamp. En dan al die verschillende grondeltjes, er blijven er niet veel stil liggen maar net die ene blijft wel mooi liggen ik had hier wel een uur bij kunnen liggen ik kon allerlei foto’s maken met de fibersnoot.

Na een tijdje stop ik toch maar want ik kan mijn buddy Lia toch nog niet langer laten wachten. We zwemmen op ons gemak door en dan ineens seint een andere duiker met zijn duiklamp en probeert ons iets te laten zien wat tussen de oesters staat. het blijkt een dahlia te zijn dit is voor Lia en mij de eerste keer dat we op AJP een dahlia zien. Jammer genoeg staat hij er niet zo fraai bij hij is een beetje ingebouwd en half gesloten niet een dahlia die een top foto gaat opleveren. Toch maar proberen om er iets moois van te maken doormiddel met de fibersnoot. Na een tijdje komen we weer uit bij aanlegsteiger en gaan er uit.

We lopen terug naar de auto en kleden ons om daarna nog even een praatje met bekenden en daarna naar Brasserie de Zeester bij Gorishoek om ons 9 jarig jubileum te vieren. Ik heb me deze duik reuze vermaakt en ik ben er toch wel achter dat voor mij duiken met camera de leukste en interessantste duiken zijn. Ik bedank Lia voor al die duiken die we samen hebben gemaakt en het geduld wat ze heeft opgebracht als ik aan het fotograferen was en dat er nog vele duiken mogen volgen. En ik vind het super dat ze mijn duiken een beetje bijhoud want mijn logboek vul ik al een tijdje niet meer in.