Dirk Van den Bergh – Naar SAS 2
Duikreporter Dirk is bezig met de verkenning van de Put van Ekeren. Vandaag is SAS 2 aan de beurt, de zuidelijke grenspost.
Datum: 06-09-2020
Duiklocatie: Put van Ekeren
Ik had het in de vorige reportage al aangekondigd: vandaag ga ik een poging doen om sas 2 te bereiken, de zuidelijke begrenzing van het duikgebied.
Deze keer heb ik afgesproken met buddy Werner Moris. Werner is een trouwe volger van mij op facebook. Ik heb meer dan drie jaar geleden één keer met hem gedoken, dus ik ga maar eens op facebook kijken zodat ik zeker ben dat ik hem nog herken!
We spreken af om 07.15 uur en ik vertrek om 07.00 uur, ruim op tijd want ik rij er maar 10 minuutjes op. Deze keer niet! Op de Noorderlaan staat een bord dat de weg afgesloten is (achteraf blijkt dat je wel tot aan de put kon geraken!). Ik rij rond langs het havengebied en daar sta ik vast bij een brug die open staat. Een eindeloze rij schepen komt voorbij gevaren. Ik heb een ouderwetse GSM en het telefoonnummer van Werner heb ik niet …Na een tijdje zie ik dat er aan de andere kant van de sluis auto’s over rijden. Langs daar geraak ik verder, maar wat blijkt … de Noorderlaan is langs die kant helemaal afgesloten! Langs een sluipweg geraak ik uiteindelijk toch bij de put … Ik ben er om 07.55 uur.
Geen Werner te zien … Ik ga kijken bij de waterkant … ook niet … De deur van de dixi gaat open … Daar zat hij!
We tuigen op, Werner hangt zijn set op en controleert zijn luchtvoorraad. Slechts 160 bar … Dat is te weinig voor ons duikdoel! Gelukkig heb ik een tweede fles bij. Terug aftuigen dus!
Uiteindelijk liggen we pas om 09.10 uur in het water. Ons plan om als eerste in het water te gaan is duidelijk mislukt: de parking staat ondertussen al goed vol!
De afstand tot aan het sas en terug is exact 1 km. Voor beiden zou dit een afstandsrecord onder water betekenen. Veel tijd om onderweg rond te speuren hebben we dus niet. Het is wel een prachtige route. We duiken op een gemiddelde duikdiepte van 2,8 meter met als diepste punt 5,4 meter. Bij momenten duiken we als het ware tussen een canyon van waterplanten.
We hebben afgesproken dat we, zodra iemand op 100 bar zit, we aan de oppervlakte gaan kijken om te zien waar we ons bevinden en dan terugkeren. Na 45 minuten doe ik teken: ik heb nog 104 bar en we steken de hoofden boven water.
Surprise! We bevinden ons op 5 meter van het sas! Duikdoel bereikt! Het sas ziet er boven water uit zoals op de foto hieronder, maar onder water is er niets van te zien: het is er heel ondiep en helemaal toegegroeid met planten.
Op de terugweg zet ik mijn turbo aan. Werner heeft moeite om me te volgen! Eindelijk zie ik een snoekje en de rem wordt ingedrukt … Het is een kleintje en hij wil niet blijven hangen, maar terwijl hij wegzwemt vangt hij een baarsje! Hierdoor geraakt hij minder snel vooruit en kan ik hem toch nog mooi in beeld nemen. Ik kan haast niet wachten om het resultaat te zien! Zoiets maakt een duik natuurlijk helemaal goed!
Terug de turbo op en met nog 20 bar over zijn we terug aan de steiger. Werner heeft nog 80 bar, maar die heeft geen camera bij hé! Bij de steiger doet een school baarzen zich tegoed aan het voedsel dat de duikers daar opwaaien met hun vinnen.
We zijn beiden blij dat we er geraakt zijn, maar eigenlijk is dat maar goed voor één keer: liever rustig duiken en genieten!
Ik trakteer met een Duveltje en Werner heeft koffiekoeken bij. “Dat zijn de lekkerste en best gevulde koeken die er zijn” zegt hij. Te laat, want er ligt al een hele klad crème op de grond! Het is een hele kunst om die koeken zonder morsen binnen te krijgen, zelfs voor Werner! Op naar de volgende!
