De Aziatische koraaldriehoek op tafel!
Een plek kleurrijker en soortenrijker dan het koraalrif in de Zuidoost-Aziatische koraaldriehoek is vrijwel ondenkbaar. Maar het is niet naast de deur. Bioloog Sancia van der Meij en fotograaf Alan Powderham bieden een mooi alternatief: het fascinerende boek At the heart of the coral triangle – celebrating biodiversity.
Herkenning, nostalgie, verlangen.. de foto’s in At the heart of the coral triangle zullen het allemaal oproepen bij duikers, zeker degenen die ooit het rijke onderwaterleven hebben mogen aanschouwen in dit gebied tussen grofweg Indonesië, Maleisië en Filipijnen. Het is een boek met soms onwaarschijnlijk mooie foto’s van bijzondere waarnemingen in de koraaldriehoek, voorzien van korte teksten over de soorten en de vaak bizarre relaties die ze onderling hebben.
De foto’s zijn van Allan Powderham, voorheen werkzaam als ingenieur en onder andere bekend van de kanaaltunnel, maar ook fanatiek duiker en onderwaterfotograaf. Hij zocht een mariene bioloog die samen met hem iets wilde doen met de tienduizenden onderwaterfoto’s die hij over de hele wereld had gemaakt, en kwam bij de Nederlandse Sancia van der Meij uit. Zij werkte jarenlang in de koraaldriehoek aan haar promotieonderzoek aan galkrabben: bijzondere krabbetjes, zo groot als je vingernagel die zich als larve settelen in een koraalpoliep waarna het koraal om het krabbetje heen groeit. Elke soort koraal heeft een eigen krabbetje dat er de rest van zijn leven in vast zit.
Fascinerende dieren
Het galkrabbetje is ook een van de vele fascinerende dieren die ze in het boek beschrijft. Verhalen waar menig ervaren duiker nog van zal opkijken. Ze beschrijft hoe schorpioenvissen van het geslacht Rhinopias, de heilige graal voor onderwaterfotografen, ondanks zijn felle kleuren mogelijk voor zijn prooi wel goed gecamoufleerd is. Hoe pygmeezeepaardjes dankzij homochromie de kleur en vorm van hun gastheer aannemen. En hoe de prachtig gekleurde garnaal Gnathophyllum americanum schijnbaar ongestraft zijn leven riskeert door over de zeer giftige slak Conus textileI te kruipen. De meest fascinerende en enigszins angstaanjagende foto heeft een dito verhaal: de Bobbit-worm (Eunice aphroditois) komt ’s nachts tevoorschijn, heeft sterke kaken en een lijf vol scherpe punten en kan wel 3 meter lang en 4 kilo zwaar worden. De soort is vernoemd naar Lorena Bobbit, die als revanche de penis van haar man amputeerde, zo leert de tekst.
Boek van hoop
Uiteraard gaat het boek ook in op de vele bedreigingen die er zijn voor het koraal in het gebied, al komen ook lichtpuntjes aan bod: wetenschappers die aan een klimaatproof koraal werken en lokale bedreigingen die op korte termijn op te lossen zijn. Daarmee is het niet een boek over verdwijnende schoonheid, maar biedt het ook wat hoop.
Er is wel een nadeel aan het boek (afgezien wellicht van het prijskaartje dat bij een fotoboek komt kijken): lekker onderuitgezakt verhaaltjes lezen zit er niet in met dit kloeke boek van 1,5 kilo. Echt een boek dat een plek verdient op de koffietafel.
