Carla van Westing – Vakantie!!!

Bij één van haar duiken schrijft Carla “Ik geloof dat ik helemaal uit mijn stekker ga.” Zou de vakantie naar Mabul, Kapalai en Sipadan goed bevallen zijn denk je?

Een half jaar geleden hebben we een vakantie uitgezocht en geboekt. Na lang kijken, kiezen, lezen enz. is onze keuze op Maleisië gevallen. Om precies te zijn Mabul, Kapalai en Sipadan. We hebben dus een half jaar om ons te verheugen op deze trip. Voor Harry wordt het de eerste trip naar Azië en het is ook mijn favoriete richting. We lezen ons lekker in en hebben er dan ook ontzettend veel zin in.

We vertrekken de 12de oktober pas vroeg in de avond, maar onderweg zijn is al vakantie. Zoals we van tevoren wisten, is het een flinke reis, maar na een lange zit arriveren we in Kuala Lumpur. Daar kunnen we een paar uurtjes slapen om de volgende dag door te vliegen. De eerste indruk op het vliegveld bevestigt weer mijn idee over de mensen in dit werelddeel. Iedereen is hulpvaardig, gastvrij en vriendelijk. Als we onze bagage hebben, begeven we ons naar het hotel. Daar smaakt het ijskoude bier natuurlijk heerlijk in de heersende temperaturen. Wel valt ons een flinke stortbui ten deel als we lekker buiten zitten. Maar we zitten overdekt, dus het is leuk om ernaar te kijken.

De volgende morgen vertrekken we om 5 uur weer naar KLIA om door te vliegen naar Tawau. Daar aangekomen moeten we nog 1,5 uur in een busje over het eiland naar Semporna. Daar kunnen we ons melden bij de duikorganisatie, Scuba Junkies. Dat gedaan hebbend, krijgen we nog even de gelegenheid in Semporna rond te kijken en de plaatselijke Ringgits te pinnen.

Dan, na nog 1,5 uur varen, bereiken we ons einddoel, Mabul. Ik vind het altijd steeds spannender worden, hoe langer je onderweg bent, afwachten waar je terecht komt.

Maar alweer pakt het goed uit. We meren aan bij de duikbasis, aan het einde van de steiger die naar het eiland loopt. Die duikbasis ziet er alvast goed uit. En we worden zeer vriendelijk ontvangen. Hier hoef je je verder niet druk te maken om je bagage, want die wordt wel voor je naar je kamer gebracht. We krijgen een uitgebreide rondleiding en uitleg over de gang van zaken. En een lekker welkomstdrankje! Dan worden we naar ons stulpje gebracht. Leuke houten huisjes in een rijtje, allemaal op palen gebouwd, met een veranda. Binnen is het prima, lekker bed, ac, en een goeie douche en toilet. Meer hebben we niet nodig. Het is dus uitrusten en ons voorbereiden op morgen, onze eerste duikdag.

Tja, en de dagen die dan volgen laten ons steeds weer versteld staan. We maken iedere dag 3 of 4 duiken, variërend van heerlijk rustig tot giga-stroming en dus flitsende driftduiken. Maar de meeste duiken zijn lekker rustig en zien we heel veel. Voor Harry komen erg veel nieuwe dingen voorbij. En ik blijf het nog steeds enorm leuk vinden om alles aan te wijzen en uit te leggen. Af en toe moet ik dan wel lachen. Ik vind bijvoorbeeld een blue ringed octopus en roep onze gids terug. Wijs Harry op het beestje en hij ziet wel dat ik erg blij ben en maakt er een foto van. High five met de gids en die gaat zelfs de dove andere gids met haar duikers erbij halen. Die duikers kijken ook en houden het voor gezien. Later op de boot hoor je dan dat ze geen idee hebben wat ze gezien hebben. Dat is toch geweldig. Vind ik wel in ieder geval. En zo zijn er heel veel dingen om te laten zien en uit te leggen. Maar ik zie ook dingen die ik nog nooit gezien heb. Op een dag zijn we onderweg naar onze derde duik en zien we een vin boven water. Eerst denken de locals aan een walvishaai. Yeah, dat zou tof zijn!! Maar dat is het toch niet. We varen voorzichtig dichterbij en het blijkt een Molamola…..Het is er erg ondiep en het beest ligt in een hoek van 45 graden, omdat er te weinig diepte is om rechtop te zwemmen. We trekken allemaal onze snorkelspullen aan en zwemmen naar het beest toe. We proberen hem terug naar dieper water te ‘jagen’ door aan de andere kant dan het diepe water te gaan zwemmen. Het wil niet erg lukken, maar we blijven proberen. Een aantal van ons, waaronder wij, trekken op een gegeven moment onze duikspullen aan, om zo te proberen mee te helpen. Wel, uiteindelijk is het ons gelukt om het dier vrij zwemmend te krijgen een eindje van het ondiepe gedeelte vandaan. Was het een echte duik?? In ieder geval een onvergetelijke ervaring!!

Tja, en Sipadan, wat blijft het toch geweldig om tussen haaien te zwemmen. En ze te benaderen als ze op het zand liggen. Recht van voren, oogcontact makend proberen er dicht bij te komen. Top! En de schildpadden daar, niet normaal zoveel als er rondzwemmen en liggen te rusten.

En wat te denken van een dag dat we 3 superrelaxte duiken maken, samen met onze gids, en meer dan 20 verschillende soorten naaktslakken zien op 1 dag. Dan kan mijn dag echt niet meer stuk. Mijn hele vakantie trouwens niet, en niet alleen hierdoor. Wat heerlijk is het allemaal. Iedere dag lekker van de boot het water in plompen, steeds een uur kunnen duiken en prachtige dingen zien. En als kers op de taart zien we op onze laatste duikdag een Lembeh sea dragon. Ik geloof dat ik helemaal uit mijn stekker ga. Hoe krijgen mensen het voor elkaar om zoiets te vinden. Het beestje is 1 mm ‘dik’ en wel 2 tot 3 cm ‘lang’. Maar helemaal compleet, hij hangt aan zijn staartje, we kunnen zijn snuitje zien, met de mini-oogjes. En de stekel op zijn koppie en zijn rug. Waanzinnig! Hij zit onder een overhang en ik kan er niet bij met mijn camera met externe flitser. Grrrrrrrr, Harry moet dus aantreden met de back-up camera. Ik kijk wel stiekem mee of hij hem scoort. Maar zo te zien lukt het. Eenmaal terug op de boot wil onze gids meteen kijken of het beestje er wel op staat. En hij is helemaal blij, het is te onderscheiden, staat er best redelijk op.

Maar ja, het duiken zit er nu wel op voor ons. Dus spullen spoelen en in de zon te drogen zetten, leggen, hangen. Wij gaan nog een keertje het dorp met de sea gypsies bezoeken. Een volkje dat ook deel uitmaakt van het eiland. Erg aardige mensen ook, alleen jammer dat ze al hun afval in de zee gooien. Maar Scuba Junkies zet een heleboel vuilnisbakken in hun dorp weg, deelt vuilniszakken uit en brengt het vuil allemaal weg, maar maakt ook iedere week het strand en de zee schoon voor hun dorp. Een zeer goed initiatief, anders hadden we waarschijnlijk het water daar al niet meer in gekund.

En dan is het voor de laatste keer lekker een biertje in de bar, goed eten in het restaurantgedeelte en foto’s en ervaringen delen met andere duikers. Want dat is er ook wel gezellig. Veel contacten, lekker kletsen, mooie verhalen, gewoon leuk dus.

De volgende morgen begint de terugreis. Eerst met de boot naar Semporna, dan met het busje naar Tawau en vervolgens vliegen naar Kuala Lumpur. Deze keer hebben we een dag de tijd om de stad te bekijken en dat doen we dan ook. Een hele mooie stad en wat echt ongelooflijk is, je ziet er geen papiertje of peuk op de straat. Alles is brandschoon. Indrukwekkend allemaal. Ook de stad verder. Een mooie ervaring zo’n dag boven water. Helaas vertrekt onze vlucht naar Frankfurt later dan de planning is en komen we te laat in Frankfurt om onze vlucht naar Schiphol te halen. Na een omboek-truc op Frankfurt vliegen we via München naar Amsterdam en komen slechts 5 uurtjes later dan gepland aan in Nederland. Het zit er op, maar we hebben al afgesproken snel weer naar Azië te gaan, Harry is ook verkocht 