Carla van Westing – Lekker opgefrist

Carla duikt na een paar weken weer het water in. Fris, maar o zo lekker!

Jeetje, alweer 5 weken geleden, het Die Hard weekend. En daarna ben ik het water niet meer in geweest. Uiteenlopende redenen, maar zeker niet omdat het koud is. Ik wilde namelijk wel iedere week duiken, om aan de temperatuur gewend te blijven voor Noorwegen. Dat is nu nog maar 3 weken en dan ben ik er al. Maar komt vast goed. Ging vandaag ook best wel. Heb voor onder mijn fleecehandschoenen nog een paar hele dunne merinowol handschoentjes gekocht. En die zijn tof. Uiteraard krijg ik op een gegeven moment koude handen, het water is maar 4 graden. Maar het duurt langer en ze zijn veel sneller warm. En ze doen niet zo’n pijn als ik uit het water kom. Nu ga ik alleen nog siliconen slangetjes proberen door mijn seals heen, zodat er lucht in mijn handschoenen kan komen. Volgens mij ben ik dan helemaal gesteld voor mijn winterduiken!

Maar genoeg geneuzel. Lilian en ik hebben afgesproken voor een vrijdagmiddagduikje bij de brug. Voordat de stek wordt afgesloten wegens werkzaamheden. Het is één van onze favoriete stekken en we willen er gewoon nog een keertje van genieten. We zijn ruimschoots op tijd voor de LW kentering in de middag. Jacob is al bijna klaar om te water te gaan. Als wij een eind op scheut zijn komt Bas met zijn buddy. Dus om praat zitten we weer niet verlegen. Ondanks de weinige duikers is er toch altijd een praatje langs de waterkant. Maar misschien komt dat ook wel omdat we inmiddels heel veel mensen hebben leren kennen, doordat we nogal regelmatig in Zeeland te vinden zijn…..

Als we klaar zijn gaan we naar de waterkant. Het water is nog best hoog. Lekker, dat scheelt klauteren. Voordat we onder gaan besluiten we niet naar rechts te gaan om de snotolf te zoeken, maar richting pijler te gaan. Maar wow, wat is het water koud aan mijn gezicht. Gelukkig went dit altijd wel, als je even onder bent. Nu gelukkig ook. Soms krijg ik dan gedurende de duik wel wat ongevoelige lippen, maar dat valt vandaag mee.

We slaan linksaf en zoeken op de stenen. Eigenlijk zien we niet zoveel. Ik vind een galathea met maar 1 schaar. Niet echt super interessant. Weinig slakken, wel fluwelen zwemkrabben. En echt veel dodemansduimen. Wat minivisjes die op de stenen blijven zitten, heel stilletjes. Volgens mij waren het grondeltjes, maar ben niet zeker. Bij de pijlers snuffelen we een tijdje aan de achterkant. Het wemelt inmiddels van de rosse sterslakken. Met giga veel eieren. Ook vinden we wat vlokslakken, wulken, tubularia. Helaas zonder slakjes (boompjes en gorgelpijpknotsjes) En een donderpadje zonder nest. Oh en een leuk zeespinnetje op dodemansduim. Al met al een geslaagde duik dus. Want mooi licht met het zonnetje op het water.

Weer even genieten, niet aan huizen of verhuizen denken. Heeft me goed gedaan, dit middagje.

Volgende verslag komt uit Noorwegen schat ik.