Carla van Westing – Mooi!!!

Wat een supertoffe duik. We hebben de slakken waar wij naar zochten niet gevonden, maar met twee sepiola’s kan deze duik niet meer stuk!

Zo, gisteren is geweest, we zijn opgedroogd, onze spullen nog niet, maar we hebben er , ondanks dat het vroeg is, veel zin in.

Vandaag hebben we afgesproken met Lilian, René, Rob en Pascal. Een heerlijke Oosterschelde duik bij de westelijke pier van Burghsluis. We zijn lekker op tijd allemaal, dus we kunnen eerst uitgebreid kleppen met elkaar.

Als het een beetje tijd wordt om onder te gaan, kleden we ons om. Kijk, nu baal ik van het natpakduiken. Het is niet echt warm, het waait, en mijn pak is nog nat. Bah!!!! Maar mijn droogpak heb ik bij me om weg te brengen. Moeten nieuwe seals op. En dat kan ik beter nu doen, dan dat ik van de winter met een kapot pak sta en met koud water nat moet duiken.

Maar goed, als het pak eenmaal aan en op temperatuur is, voel ik me alweer happy. We gaan gezessen over de pier naar de waterkant. Helaas klapt er een slang van de set van Lil! Zes weken geleden geserviced, dus niet verwaarloosd. Kan dus blijkbaar zomaar gebeuren.

Zij besluit naar een duikwinkel te gaan om hem te laten vervangen, want zij heeft meer duiken in de planning staan vandaag. De anderen ook. Alleen Harry en ik niet. Wij hebben aan afspraak staan om bij vrienden te gaan eten en voetbal te kijken. Jaja, zelfs ik ben af en toe tot andere bezigheden te verleiden.

We gaan 3 om 2 onder, maar het zicht is zo goed, dat we makkelijk bij elkaar kunnen blijven. Pascal haakt af en we gaan met z’n 4-en verder. Het is heerlijk snuffelen, de stroming valt reuze mee, en het is gewoon leuk. Giga wulken, maar ook nog wulkeneieren. Ennnnn, alweer een sepiolaatje, net als gisteren. Deze blijft in de lamp van René zwemmen, zo schattig. Het wemelt van de grondeltjes en het scala aan kleuren van de verschillende anemoontjes is enorm. De slibanemoontjes variëren van bruin, beige, wit, oranje, paars, roze, gestreept tot donkergrijs. Dan de sierlijke slibanemoontjes, die hebben ook allerlei kleuren. Viltkokeranemoontjes en weduwerozen, het is een lust voor het oog.

Ik erger me trouwens weer, net als gisteren, dat mijn flitser weer te hooi en te gras eens werkt. Hij weigert weer meer dan dat ie dienst doet. Grrr, wat een ellende. Ik probeer het nog 1 keer en anders breng ik hem echt weg en moeten ze hem maar opsturen.

Na een tijdje stijgen Harry en ik wat door naar boven om op een meter of 5 nog even naar slakken te zoeken. Wat een prachtig zicht zo met de zon in het water. Echt heerlijk om zo onder water te hangen en al het moois te bewonderen. In het ondiepe komen we nog een sepiolaatje tegen, mooi met het zonnetje op zijn lijfje. Geweldig!

Na een krap uurtje, de stroming begint al aan te trekken, komen we weer boven. Wat een supertoffe duik. Niet de slakken gevonden, maar met 2 sepiola’s kan het niet meer stuk hè!

Na de duik is het weer goed koffiedrinken en beppen natuurlijk. Lilian is inmiddels ook terug en kan de volgende duik met de mannen mee. Wij gaan naar Scharendijke om mijn droogpak bij mr. Seal te brengen. Reparatie heeft geen haast, 1 of 2 weken, maakt niet uit. Duik nog wel even nat. Maar dat zal wel niet zo lang duren. Het wordt stiller op mijn werk nu, dus dan hoef ik geen volle weken meer te draaien. Beter, zo in de zomer.