Carla van Westing- Het mag weer!
Ondanks mijn goede voornemen om snel weer te gaan duiken, heeft het toch weer weken geduurd voordat ik in het water lig. Nog steeds een beetje druk met ons huisje. Zoeken naar de juiste lampen en dressoir is best een tijdrovende bezigheid. Maar vandaag heb ik afgesproken met mijn maatje van de Oosterschelde Boven Water. Eerst alle details voor volgend jaar doornemen en aansluitend willen we de Zeelandbrug uitproberen op de dag dat die weer open is om te duiken! Dus goed gepland, om 10 uur vergaderen tot 12 uur op een locatie al richting Zeelandbrug, daarna naar de brug rijden, om 12.30 uur daar en dan nog tijd genoeg om om te kleden en mooi voor de kentering te water te gaan.
Datum 18 december 2015
Locatie Zeelandbrug
Helemaal gelukt. Heel goed en doeltreffend vergaderd en op tijd vertrokken richting Zierikzee. Aangekomen staan we versteld van het aantal bezoekers. Er is bijna niemand. Er staan een paar auto’s, maar de drukte die ik had verwacht bleef overduidelijk uit. Er stonden wel wat auto’s, maar slechts een stuk of 10……….We konden zelfs gewoon naast de trap naar boven parkeren met 2 auto’s naast elkaar.
We nemen de tijd om de nieuwe stek even goed te verkennen. Of hoe noem je dat eigenlijk, ff re-checken ofzo. Maar we nemen inderdaad wel even de tijd om te kijken hoe alles erbij ligt. Aan de linkertrap zijn ze nog bezig, treden aansmeren, die zijn afgelopen nacht “afgekalfd” maar de mannen zijn erg gezellig en kletsen leuk met ons. De trap aflopen over de treden is nog ff een no-go. Dus checken we de andere trap ook uit, wel ver lopen, maar ook zonder leuning is die goed te doen
Ik begin snel met mijn pak aantrekken. Dit met voorbedachten rade, omdat ik bang ben dat mijn nekseal het gaat begeven. Heb ik al duidelijk gezien, dat moment komt er aan. Maar ik hou met aantrekken stevig mijn duim en wijsvinger op de zwakke plek en heb geluk. De seal gaat over mijn hoofd zonder in te scheuren. Jippie, ik kan droog duiken (had wel voor de zekerheid een natpak bij me, eng hè!)
Na het opbouwen van onze setjes is het mooi tijd om te water te gaan. We lopen naar de verre trap en nu met laag water, zijn er gewoon nog 4 treden onder water! Zelfs zonder de nog te plaatsen leuning is het eenvoudig te water gaan. We zakken af naar een meter of 8 en snuffelen lekker rond. We zien wat Onchidoris bilamellata (rosse sterslakken), Flabellina gracilis (slanke waaierslakken) en Janolus christatus (blauwtipjes). Ook vinden we donderpadden, een pitvisje, wulken en veel legsels van de wulken en enorme dodemansduimen, wit en oranje. Die staan er echt weelderig bij.
De kou valt reuze mee, het water is nog 8 graden, dus alleen de vingers beginnen wat koud te worden na een tijdje, maar nog lang niet zo koud dat ze pijn gaan doen.
Als we terugkeren en ons hoofd boven water steken, zijn we gewoon recht voor de trap, ik vind dat altijd een uitdaging, want het inschatten van de tijd terug is en blijft een gok. Hoe lang heb je op de heenweg gesnuffeld en hoe lang op de terugweg? Maar deze keer was de inschatting erg goed dus.
We hebben niet echt bijzondere dingen gezien, maar wel heerlijk om weer bij de brug te kunnen duiken. We hebben simpelweg genoten van ons duikje.
