Carla van Westing – Lekker fris
Locatie | Dreischor & Anna Jacobapolder |
Dat het water niet warm is, weerhoudt Carla er niet van om te gaan duiken. Sterker nog, ze gaat voor twee duiken het water in.
Na de duik van donderdag ga ik er vandaag op uit met een nieuwe buddy. Ken hem al een tijdje, maar we hebben nog nooit samen gedoken. We spreken af op de parkeerplaats van het Frans Kokrif bij Dreischor. Het weer is niet echt superlekker, het waait hard en is een beetje miezerig. Maar dat mag de pret niet drukken. We gaan vandaag 2 duiken maken. Mijn buddy komt niet voor 1 duikje helemaal naar Zeeland rijden. Even lekker bijkletsen eerst en dan omkleden. We willen kijken of er donderpadden zitten en verder gewoon lekker duiken. Het leven valt me wat tegen in de Grevelingen. We vinden wel een nestje eieren, maar pa is niet thuis. Ik vind geen enkele donderpad. Alleen wat groene wierslakjes en op de pilaar van de steiger de noordelijke knuppelslakjes. Valt een beetje tegen dus. Ik ben na drie kwartier koud genoeg om het water uit te gaan en laat mijn buddy alleen achter met zijn camera. De wind is koud boven water, niet tof voor de handen, maar het is niet anders. Een lekker warm bakkie doet wonderen na de duik. Niet veel later komt mijn maatje ook het water uit. Hij heeft nog wel een donderpad gevonden, zonder nestje.
Op de kant kletsen we nog wat met andere mensen. Het is echt guur en ik zie als een berg op tegen de tweede duik. We besluiten naar Anna Jacobapolder te gaan en niet nog een keer dezelfde stek te pakken. Daar zijn we de enigen, wat me niets verbaast. Ik heb onderweg de auto goed opgestookt en ben aardig doorgewarmd gelukkig. We kleden ons weer om en gaan bij de aanlegsteiger te water. Daar hangen wat touwen waardoor je makkelijk het water in kunt komen. We willen naar de hangculturen, dus we zwemmen richting de punt om daar dan omheen te gaan. Het leven is hier beduidend meer dan net in de Grevelingen. Het wemelt van de hooiwagenkrabben. We vinden enorme kanjers van vlokslakken, echt prachtige beesten. Verder veel krabbetjes, in allerlei soorten. Een erg leuke duik. Ik ga er op de punt uit en mijn buddy gaat nog even door naar de hangculturen. Deze zijn niet meer in gebruik en zien er ook niet mooi meer uit. Lege zakjes, meer niet. Dus niet echt de moeite waard.
Het viel me mee, de kou de tweede duik. Ik houd het weer drie kwartier uit. Ik krijg het niet echt koud, maar mijn handen worden zo ontzettend koud dat ze zeer gaan doen. Dat is voor mij echt het teken dat ik er uit moet, dan heb ik geen kracht meer in mijn vingers en kan niet goed mijn spullen meer bedienen als ik in het water blijf. Maar weer op tijd er uit gegaan, want al mijn vingers deden het nog. Eens kijken wanneer ik het water weer in ga. Ook de winter heeft zijn charmes onder water. De eerste snotolven zijn ook al gespot…..