Carla van Westing – Verzamelen

Vandaag is de eerste wandeling rondom de vloedlijn van dit jaar. Iedere keer als er zo’n wandeling is zijn er duikers van de biologische werkgroep van de NOB die duiken om materiaal te verzamelen, dat we later in aquaria op Neeltje Jans aan de wandelaars kunnen laten zien. Lilian en ik vertrekken vroeg, want we zijn bang dat het met Pinksteren, de enige lekkere dag, wel eens druk op de wegen richting Zeeland kan zijn. Maar het valt allemaal reuze mee en we zijn dik voor de afgesproken tijd bij Zoetersbout. Wel fijn, want we kunnen vlak bij de trap parkeren. Er staan nu pas een paar auto’s maar al snel loopt het voller en voller.

We zijn vandaag niet de geplande duikers om te verzamelen, maar we lopen ‘stage’ want volgend jaar gaan wij de organisatie van deze wandelingen op ons nemen. We nemen lekker een bakkie, maar voordat die leeg is komt Dominique al aan, de huidige organisator. Tja, vanaf nu moeten we opletten dus! Ik heb het verzamelen al vaker gedaan, dus weet de procedure wel een beetje, maar voor Lilian is het allemaal wat nieuwer. Als Dominique de vaatjes en potjes en netjes naar de duikstek brengt, trekken wij vast ons pak aan. Daarna gaan we de dijk over om alles met water te vullen, zodat de verzamelde organismen in vers Oosterschelde water kunnen worden overgebracht naar Neeltje Jans. Als alles vol is gaan we onze set aantrekken. Als wij klaar zijn om te gaan duiken, komen de geplande duikers aanrijden. Zij waren wat verlaat en hebben nu de pech om een eind verderop te moeten parkeren, er is net ook nog een groep van wel 15-20 Franse auto’s aangekomen. Wij kunnen in ieder geval voor de meute het water in. Het is dus niet alleen voor ons verzamelen, maar ook de duikers verzamelen zich op deze stek!

Het zicht is best goed, we kunnen elkaar op een afstand van 2 meter nog goed zien, totdat er wat duikers voorbij komen. Zicht nul meteen! Tjongejonge, zo jammer. Maar goed, wij moeten toch op de bodem letten, zoeken naar leuke dingen voor in de bakken. Op zo’n moment moet je je realiseren dat de meest gewone dingen voor ons als duikers, al heel bijzonder is voor iemand die nog nooit een blik onder water heeft geworpen in de Oosterschelde.

Dus een ‘gewone zeester’ of een krabbetje, alles is leuk. We kunnen erg leuke dingen verzamelen en gaan zoals gewoonlijk nog even naar de haven van Burghsluis om daar naar ‘bretelletjes’ te zoeken. Maar zoals ik al verwachtte is het nog te vroeg in het seizoen. We hebben nog nooit de eerste wandeling die zakpijpjes kunnen verzamelen. Wel krijgen we een heel naar gevoel bij het zien van alle hulpdiensten die daar staan opgesteld voor de zoektocht naar de 16-jarige jongen die vermist wordt. Ik heb zoiets nog nooit gezien en hoop het ook nooit meer te hoeven zien!

Aangekomen op Neeltje Jans stellen we de tafels op en gaan de bakken vullen met vers Oosterscheldewater. Dan kunnen we onze ‘vangst’ gaan verdelen over de aquaria. We stellen 8 leuk ingerichte bakken samen en hebben ook nog de tafel met de wieren, waar onze specialist Herre bij staat.

We mogen niet klagen over het aantal bezoekers, er komen 2 groepen langs van zo’n 20 mensen, schat ik. Dat is ook wel het maximum per ronde, want anders kunnen we de mensen niet meer kwijt en kunnen we ze niet alles vertellen wat ze willen weten.

We hebben deze keer wel een heel erg leuk verschijnsel in 1 van onze bakken. Een zeester stoot al zijn voortplantingscellen uit. We leggen een paar van de ca 2 miljoen cellen onder de microscoop en zijn het er allemaal over eens dat het een vrouwtje moet zijn geweest die haar eitjes heeft uitgestoten. Op de foto’s is duidelijk te zien wat een gigantische hoeveelheid het is. We hebben snel daarna de bak geleegd en alle eitjes in de waterkolom vrijgelaten, alsof ze daar uitgestoten zijn, zodat ze op zoek kunnen naar een eventuele mannelijke voortplantingscel om uit te groeien tot een nieuw zeesterretje.

Was een topdag, ik vind het een voorrecht om dit allemaal aan andere mensen te mogen laten zien. En met zo een ontzettend leuk team! Ik hoop dat we het volgend jaar zo door kunnen gaan.