Carla van Westing – Lekker onder water

Ik duik echt te weinig de laatste weken. Heb het gewoon erg druk met van alles en nog wat, waardoor ik te weinig tijd kan vrijmaken om naar Zeeland te gaan. Maar vandaag lukt het om mezelf richting de Oosterschelde te begeven. Ik heb met 2 clubgenoten afgesproken bij de brug, om half 10, en ik vrees het ergste nu er sepia’s zitten. Maar het valt reuze mee, ik kan doorrijden tot de vulcontainer, even mijn set volgooien en dan parkeer ik gezellig net onder de brug door, naast mijn maatje voor vandaag.

De planning is na de kentering bij Halverwege er in en dan naar de trap driften. Zo gezegd, zo gedaan. Met z’n drietjes sjokken we naar Halverwege. We zien al snel dat het zicht niet echt top is. Ik spreek af dat de 2 anderen goed bij elkaar blijven en dat ik probeer erbij te blijven. Maar als we elkaar kwijt raken duiken we gewoon door.

We gaan onder en ik zie meteen niemand meer…..hoewel, daar zie ik de lampen, bij het eerste rekje. Ik draai om ze heen en wil er naast gaan liggen, maar zie ze niet meer. Tjongejonge, wat een muts ben ik toch! Maar goed, de stroming gaat zachtjes richting de brug, dus ik laat me lekker meedriften.

Zicht is echt heel weinig, maar ineens lig ik toch oog in oog met een paartje sepia’s! Ik realiseer me dat we daarvoor gingen, dus ik pak snel mijn camera en kan nog net een ‘bewijs’ maken, door de algenbloei heen. Ik ga me maar wat meer op de stenen concentreren, dan heb ik minder last van het zicht. Ik vind slanke waaierslakjes en boompjesslakken. Erg leuk.

Als ik mijn hoofd boven water steek ben ik al bijna bij de pijler en moet ik een stukje terug zwemmen naar de trap. Het is me nog te laag om er bij de oude instap uit te gaan. Mijn maatjes zijn al een tijdje op de kant en ik word verwelkomd bij de trap door Lilian. Zij hebben ook sepia’s gezien, waarschijnlijk 2 vrouwtjes.

Nog lekker nagekletst en daarna met z’n drietjes doorgereden naar Burgh Haamstede om met mensen van de biologische werkgroep te ontmoeten. Ik ben al veel te lang niet naar een BW-weekend geweest, ook door tijdgebrek. We kletsen even lekker en eten een boterham daar. Ondertussen worden de plannen gesmeed voor de tweede duik. Die willen we op de terugweg maken, want ik kan helaas niet blijven bij de BW wegens een afspraak ’s avonds.

We besluiten naar Zoetersbout te gaan en krijgen nog een buddy mee die een duik wil maken. We willen nu wel op zoek naar baby snotolfjes, die zijn zo leuk! Als we aankomen is het ook hier redelijk rustig. Misschien 8-10 auto’s, en dat op zondag met redelijk weer. Aangename verrassing dus.

De buddy-indeling maken we op de parkeerplaats, het wordt de mannen samen en de vrouwen samen. Ook hier is het zicht niet meer dan 1 meter, maar beter dan bij de brug, we zien elkaar op een stukje afstand nog, dus da’s best relaxt. Erg veel zien we niet, een vlokslak, wat geitodorussen, een galatheaatje en genoeg andere krabbetjes. Dan gaan we maar wat ondieper naar de Wakamé om op zoek te gaan naar mini snotolfjes. We zoeken door alle grote bladen en we vinden er eentje. Magere oogst, maar toch wel gelukt dus, deze missie! De duik is verder niet spectaculair, maar het blijft natuurlijk heerlijk om onder te gaan. Als we boven komen is het best druk op de trap en langs de waterkant. We komen trouwens tegelijk met de mannen boven. Als we op de dijk stappen en de auto’s zien schrikken we gewoon. Het staat echt bomvol. Waren wij even mooi op tijd! Na het omkleden nog even nabeppen onder het genot van een bakkie natuurlijk.

Dat was weer een lekker vakantiedagje. Jammer dat ik verplichtingen heb en niet kan blijven. Maar ja, die verplichting is ook wel erg leuk, Parkfeest in Oosterhout. Mooie afsluiting van zo’n vakantiedagje. En ook ’s avonds werkt het weer mee, pas tijdens de finale act begint het te regenen.