Brenda de Vries – Geslaagde Junior duik

Hoe leuk is het om te duiken met je eigen tante? Duikreporter en tante Brenda nam haar neefjes mee onder water.

Datum: 27 juli
Duiklocatie: Emmeloord

Wat doe je als tante als je duikinstructeur bent en je je neefjes beloofd hebt dat ze een keer met je mogen duiken zodra ze de zwemdiploma’s A, B en C hebben? Dan moet je met ze gaan duiken.

De eerste keer was een paar jaar geleden. De oudste vond er niets aan en de jongste vond het meer dan geweldig. De ‘introductieduik’ was geslaagd.

Daarna was het een tijd stil, totdat gevraagd werd wat voor sport de neefjes wilden gaan doen. De jongste zei direct: ik wil op duiken met tante Brenda. Nu was dat wegens de afstand geen optie, dus werd het freerunning.

Maar dit jaar kwam het weer ter sprake dat hij wel graag wilde duiken, en hij was inmiddels 12 geworden. Zijn oudere broertje van 13 leek wat minder geinteresseerd. Maar in overleg wilde ik wel een paar keer komen met duikspullen zodat het wat serieuzer aangepakt zou worden.

Eerst kwam ik een keer langs voor de theorie en het passen van pakken. De handsignalen werden flink geoefend. In het water werden de eerste oefeningen gedaan. De onbevangenheid van 3 jaar geleden was weg. Water in de neus omdat er wat water in de duikbril liep was ineens eng, een setje opbouwen (ja, dat moest nu zelf gedaan worden) en de kraan openen was eng. Maar uiteindelijk leek het ergens op.

Maar om een brevet te halen moet je voor ‘junior supervised diver’ natuurlijk ook nog echt duiken.

Ook hier waren de eerste stapjes best even spannend. Steeds weer naar boven willen. En dan een meezwemmend broertje wat met opzet onder water duikt om ons zicht te verpesten. Even een onderlinge korte woordenwisseling tussen de broertjes lostte het op zonder dat ik hoefde in te grijpen.

Daar gingen we dan echt duiken. Vele baarsjes, maar ook kreefjes kwamen langs. De thermocline ligt gelukkig rond de 5m zodat je er net een echte duik van kunt maken.

Een automaat uitdoen en weer in doen en lucht delen is geen moeilijke oefening. De manometer wordt geregeld afgelezen en handsignalen zijn ook goed begrepen.

Maar een masker klaren, dat is eng. We doen dat eerst op stadiepte. Maar nee, dat blijft eng. Na nog een paar keer oefenen lukt het. Mooi.

We duiken nu weer verder. Mijn neefje vindt het leuk. Wel merk ik dat na een 25 minuutjes de concentratie minder wordt. Maar stoppen wil hij nog niet. Na 35 minuten gaan we toch het water uit.  Even wat eten en drinken en de fles wisselen.

Dan gaan we weer verder voor de 2e duik.  Deze gaat ook goed en is ietsjes korter.

Mijn oudste neefje is al tijd niet uit het water geweest en ik vraag me echt af hoe het kan dat hij niet koud wordt en ik met mijn natpak aan het gewoon koud heb. Hij is gewoon nog steeds aan het zwemmen, heen en weer rennen door het water, enz.

Als de jongste klaar is met zijn duik zegt mijn oudste neefje dat hij ook wil duiken. Ok, maar ik heb nu geen pak voor je, maar even met de fles op zonder pak mag wel. Dus dat doen we. De theorie heeft hij volledig meegekregen, omdat hij van mij evt. ook voor een brevet mocht gaan.

Hij wil niet echt duiken, maar gewoon met een automaat in de mond visjes kijken aan de oppervlakte en zo rondzwemmen. Ook prima. Na 15 minuten heeft hij het ook gehad en kan ik eindelijk mijn pak uittrekken. Ik heb het gewoon koud gekregen. De kinderen uiteraard niet.

Na het opruimen van de duikspullen mogen de kids nog een ijsje en ik kan mijn neefje feliciteren met zijn brevet. Volgend jaar voor volledig zelfstandig duiker met een junior open water brevet? De tijd zal het leren.

Ik ben ’s avonds thuis, geheel gaar. Maar het was leuk om te doen. Het is wel totaal anders dan met volwassenen werken.