Brenda de Vries – Elphinstone: het rif krijgt een voldoende als duikstek

‘Elphinstone, je moet het gezien hebben’ en dus gaat Duikreporter Brenda erheen. Maar maakt het rif zijn reputatie waar? 

Datum: augustus 2022
Duiklocatie: Elphinstone reef

Dit is een blog waarvan je eerst twijfelt of je hem moet schrijven of niet. Maar ook de minste duik van een vakantie mag benoemd worden immers. We hebben waarschijnlijk heel veel pech gehad. Als ik anderen over onze ervaring vertel, blijkt dit gelukkig een uitzondering te zijn. Wij hebben gewoon enorme pech gehad zegt men.

“Als je de kans hebt moet je beslist Elphinstone reef bezoeken” werd er tegen ons gezegd. Nou, de eerste dagen op de Fury Shoals zouden we daar niet in de buurt komen, maar inmiddels zijn we verhuisd naar Marsa Alam. En daar wordt tegen een pittige bijbetaling van 30 euro per duik Elphinstone aangeboden. Met grote kans op haaien. Mooi, laten we dat dan maar doen denken we. Wel vragen we van te voren nog netjes voordat we echt ja zeggen of er inderdaad minimaal een uur gedoken kan worden, en omdat het met een gids is dat we niet naar boven hoeven als de rest van de groep door z’n gas heen is. Nee wordt ons verzekerd, jullie mogen dan gewoon de duik afmaken, de gids zorgt er voor dat de anderen dan aan boord komen, en iedereen mag gewoon netjes de fles leegduiken tot de afgesproken reserve. Prima, dan gaan we maar voor een gegidste duik naar Elphinstone.

Wij worden ingedeeld voor de middagduik en staan netjes om 2 uur klaar voor de briefing. 2 boten, in totaal 16 duikers. Dit betekent 8 duikers per gids. Ik ben nooit meer dan 4 duikers per gids tegengekomen. 8 lijkt wel heel veel. Maar we gaan het zien. Er wordt gezegd dat er niet met nitrox gedoken mag worden en dat we gedropt zullen worden op een plateau op 30m diepte. Daar wordt dan gekeken of er haaien zijn en daarna zullen we het rif aan de linkerkant houden en zo langzaam meedriften totdat aan het einde van Elphinstone Reef de boot weer op ons wacht. Prima. Oh ja, we moeten een negative entry doen, met ook de camera in de handen. Allemaal prima.

Setje opbouwen en naar de boot. Eenmaal bij het rif stikt het er van de boten, veelal liveaboard boten. Ja, wat wil je met zo’n bekend rif. Niet veel later gaan we overboord en iedereen komt meteen mee in de negative entry. Op 30m geen rif.  Het zal wel, kennelijk verkeerd begrepen? Ergens diep onder ons cirkelen op hele grote afstand 3 haaien. Op het moment dat die gezien worden duiken 4 duikers naar beneden richting de haaien. Kennelijk is dat de bedoeling?

Op een gegeven moment zit ik op 44m, mijn buddy net boven me en dan begint die gids op z’n fles te tikken. Daar wordt door de 4 duikers onder mij totaal niet op gereageerd. 1 vader met dochter zwemmen hand in hand verder naar beneden.  Op een gegeven moment zie ik die gids onder mij iemand omhoog trekken.

Moet ik helpen? De duikers dieper dan mij hebben vermoedelijk geen enkele kennis van een decompressieduik maken en als ik het zo inschat zitten ze zeker wel rond de 50m omdat ik al op 44m hang, en dat met een enkele fles en op lucht. En die arme gids maar tikken en je ziet duidelijk aan z’n bewegingen dat hij niet helemaal gelukkig is met de situatie.  Ik kijk nog eens op mijn manometer, maak een snelle inschatting over hoe diep ze zitten en besluit ook maar 1 of 2 duikers te gaan halen. Dus zo gezegd, zo gedaan. Ik haal ook een duiker naar boven rond de 49m en daarna hobbelt de hele groep met meer of minder deco op de computer door naar het rif achter de gids aan. De haaien zijn inmiddels verdwenen.

Mijn buddy en ik zitten achteraan in de groep. Voor ons is de duik eigenlijk al een beetje mislukt, het enige wat er gezien is, is een glimp van een haai en blauw water. En een hoop duikers die alles negeerden, maar gelukkig is er verder niets gebeurd.

Als we eenmaal op het rif zitten wordt de duik niet echt beter. Het rif blijkt vrij saai te zijn, weinig grote koralen, weinig te fotograferen, want je hebt altijd bellen van duikers om je heen er op. Daar kom ik niet voor. Is dit nu Elphinstone?

En even later komt er een groepje duikers ons voorbij waar 1 persoon aan de octopus van een ander hangt. Ook te diep geweest?

Na 40 minuten zijn de 6 anderen van de groep door hun lucht heen. En dan verwacht de gids dat wij ook onze duik beeindigen. Na 42 minuten doen we dat met tegenzin, want die beloofde 60 minuten hadden we makkelijk vol kunnen maken, lucht zat nog in onze flessen. En dan zit je aan boord met 6 enthousiaste duikers die allemaal hun persoonlijke diepte record gevestigd hebben en helemaal blij zijn met hun duik op een enkele fles op lucht zonder enige kennis en kunde wat hen geremd heeft en 2 duikers met kennis van decompressie die alleen maar balen van deze ‘duik’.

Eenmaal terug aan wal besluiten we verhaal te halen bij de duikschool. Want tja, dit was niet wat wij er van verwacht hadden en in onze ogen is 30 euro per persoon weggegooid. Het huisrif is veeeeel mooier en dat had ons geen extra geld gekost. Bovendien was het in onze ogen ronduit gevaarlijk zo. 8 personen op zo’n duik met 1 gids is gewoon te weinig. Als 4 duikers besluiten om gewoon de diepte in te zwemmen, dan kan ook de beste gids ze niet tegenhouden, want alles werd genegeerd. Dat hebben we ook netjes uitgelegd. Ook praten we nog even met die gids, die eerst beweerde dat er in de briefing een maximale diepte genoemd was van 30m, maar er was geen maximale diepte benoemd, alleen een plateau op 30m. De gids had ook niet de briefing gegeven, dat had iemand anders gedaan en de gehele duik was anders dan wat er in de briefing benoemd was. Hij baalde ook dat het zo gelopen was en was achteraf toch wel blij dat ik nog even geholpen had met het ophalen van duikers. Tja, als zo veel mensen alles negeren, dan kun je dat echt niet tegenhouden. Er komt nog wel een sorry van de duikschool en de gids. Er wordt gezegd dat we het rif toch nog een kans moeten geven. Gaan we dat doen?

Nee, we besluiten het rif geen 2e kans te geven, wat we gezien hebben over de gehele lengte was gewoon een tegenvaller. We schrijven ons in voor een andere bootexcursie. Maar helaas gaat deze niet door, en dan blijft maar 1 ding over: Elphinstone. Dus we gaan overstag. Toch een 2e duik op dit rif.

Ook bij deze 2e duik 2 dagen later zijn er weer 8 duikers per gids. Er is ons wederom minimaal 60 minuten duiktijd beloofd. En de gids van de vorige keer adviseert mij nog om op 40m op het plateau te gaan kijken, want daar zou het rif wel mooi zijn. Hij heeft dit keer een andere groep en gaat niet met ons mee.  Met  gemengde gevoelens beginnen we aan de duik. Het is qua boten weer net zo druk als de vorige keer. Gaan er weer mensen domweg de diepte in?

Dit keer zitten we in ieder geval snel op het rif, en hoewel de rest van de groep een stuk in het blauw zwemt, zwemmen mijn buddy en ik op 40m diepte over het rif. De gids laat ons onze gang gaan, die heeft ook de verhalen van de vorige duik gehoord. Geen haaien, jammer. Ja, het is absoluut waar dat Elphinstone op 40m een aantal mooie softkoralen heeft en eigenlijk lonkt hier de diepte, want ze worden hoe dieper hoe groter lijkt het, maar ondieper is het weer hetzelfde als de eerste keer. Geen spectaculaire koralen of vissen. Jammer.

Naarmate we verder in de duik komen, komen we ook weer andere groepen duikers tegen. En tot onze verbazing zien we wederom duikers aan de octopus van een gids of buddy zwemmen. Is dat hier normaal? In 2 duiken zien we dit ritueel nu 3 keer.

De rest van de groep is al na 45 minuten uitgedoken, en gaan met de gids aan boord. Wij maken 65 minuten vol zoals afgesproken. De 2e duik op Elphinstone was beslist beter dan de eerste keer, maar om nu te zeggen dat dit het mooiste rif van Egypte is? Nee, absoluut niet. Met haaien zou de duik leuker zijn, maar als ik heel eerlijk ben, zelfs het huisrif in Marsa Alam is mooier dan Elphinstone, daar zie je meer afwisseling. Ik denk dat het een ‘love it’ zou zijn met haaien dichtbij, maar nu is het maar een voldoende. Zeg nooit nooit, wie weet kom ik er nog een keer, maar van de vele duikstekken die we gezien hebben was dit toch wel de minste, helaas. En deze 2e duik lag het niet aan de groep of gids. Jammer. Maar je hebt altijd een mindere duikstek er bij zitten, niet iedereen kan alles even mooi vinden. En voor ons was dat Elphinstone. Misschien waren we na de eerste duik toch bevooroordeeld? Dat gaan we nooit weten. In ieder geval waren ook hier de leuke oranje visjes weer in grote getale aanwezig. En we vermaken ons verder prima met het vele duiken op de andere stekken.