Fotojaaroverzicht 2022 – Marloes Otten

Het is nog heel vroeg als we met de boot van de kust weg varen. We zijn onderweg naar Dolphin House en we willen er graag als eerste zijn. Het reizen naar Egypte is nog niet in volle gang na covid en het is nog rustig. Met zes duikers zitten we klaar met onze maskers en snorkels in de hoop dat de dolfijnen zich laten zien in de baai waar ze overnachten. Duiken is niet toegestaan, we mogen alleen met een snorkelset te water. Als we aan komen varen, zien we in de verte al een aantal rugvinnen boven water komen. We laten ons voorzichtig in het water zakken en zwemmen het laatste stuk richting de baai. De groep dolfijnen die we aan de oppervlakte zagen, is maar een heel klein deel van de hele groep. Bijna zover als we kijken kunnen zwemmen dolfijnen onder ons door. Ik vergeet bijna foto’s te maken. De dolfijnen blijven in onze buurt, zowel aan de oppervlakte als onder water. Ineens verandert een hele school van richting en komt recht op me af. Voor ik het weet, zit ik midden in een school dolfijnen. Op goed geluk druk ik een paar keer af. Wat een fantastische ervaring!

Je hebt van die dagen dat je niet de juiste keuze lijkt te kunnen maken. Dit was er duidelijk zo een. Het was prachtig zicht en ik zwom rond met een fisheye lens om groothoekopnames te maken. Maar onder water vind ik het ene na het andere mooie macro onderwerp. Aan het einde van de duik ontdek ik dit steenslijmvisje, dat nieuwsgierig uit zijn holletje komt om te kijken wat ik aan het doen ben. Met mijn fisheye lens kan ik vrij dicht bij het kleine visje komen, maar dan komt zijn hele omgeving er ook op. Nu ik eindelijk een visje heb dat wel mee wil werken aan een foto, moet ik er maar het beste van maken. Met een snoot belicht ik het visje, waardoor het toch een beetje opvalt in de grote wereld om hem heen. De zonnestralen door het water naast hem zorgen ervoor dat het geen grote lege ruimte is. Het werd een onverwacht leuk plaatje.

Tijdens een live-aboard op de Malediven is het eigenlijk mijn favoriete moment van de dag: de duiken zijn gemaakt, de zon gaat langzaam onder en er wordt een grote lamp op het achterdek gehangen. Op dit licht komt plankton af dat dan weer andere dieren aantrekt. Zo zagen we manta’s, een walvishaai en zelfs dolfijnen die een kijkje kwamen nemen bij de boot. Maar vaste gasten waren eigenlijk deze verpleegsterhaaien. Nieuwsgierig kwamen ze bijna altijd op het licht af. Het wordt snel donkerder en de haaien zijn steeds pas zichtbaar als ze al vlakbij zijn, ze duiken ineens op uit het donker. Ik moet mijn best doen om snel te reageren zodat ze op de foto staan, terwijl ze steeds van een andere kant opduiken. Het liefst wil ik natuurlijk een foto waar de boot niet op staat. Als deze nurse shark dan ook ineens van de zijkant aan komt zwemmen, druk ik op het juiste moment af. Met de kleuren van het laatste stukje zonsondergang als bonus boven in de foto.