Boter bij de vis – Het verhaal achter de foto

Het is zomer en ik ben al een paar weken druk aan het oefenen voor het Open Nederlands Kampioenschap onderwaterfotografie 2020. Dat betekent meters maken en lekker veel duiken, ook op duikstekken waar ik doorgaans niet zo vaak kom. De Zeelandbrug is zo’n duikstek, het lukt me gewoon niet om daar regelmatig op de kentering te duiken.

Het is de eerste dag van mijn zomervakantie en ik besluit een vroege kenteringduik te maken bij de Zeelandbrug, zin in uitslapen heb ik niet. Een specifiek doel heb ik vandaag niet, behalve dan het zoeken naar leuke onderwerpen om met de macrolens en snoot te gaan fotograferen ter voorbereiding op het ONK. Het zicht is goed, het water is 20 graden Celsius en er staat weinig stroming, ideale condities. Aan het einde van deze leuke duik vind ik een botervisje onder de pijler van de Zeelandbrug. Meestal schieten deze mooie langwerpige vissen meteen weg, maar dit keer niet. Het visje bleef prachtig liggen en met wat precisiewerk bij het richten van de snoot lukte het om de kop contrastrijk tegen een donkere achtergrond te fotograferen. Wat mij betreft een sprekend visportret die ik voor het ONK best zou willen maken! Of dat gaat lukken in september is nog maar de vraag, voor nu ben ik tevreden met de laatste foto die ik in deze ‘trainingsduik’ maak.

Ik werk eigenlijk al jaren met flipsnoots met een opening van circa 2 cm doorsnede op mijn 2 flitsers. De kleinste opzetstukken met een doorsnede van slechts 1 cm heb ik nooit gebruikt. Het richten vond ik altijd een drama doordat de focuslamp niet in het midden van de flitser staat. Enkele weken geleden heb ik op aanraden van een bevriend onderwaterfotograaf een nieuwe snoot gekocht (de ‘Snooty’). Hierin is een optisch lensje verwerkt, waardoor het richten perfect werkt. Deze snoot heeft daarbij ook kunststof plaatjes met gaten in allerlei afmetingen. Zo kun je heel specifiek het flitslicht op je onderwerp krijgen. Met deze snoot werk ik bewust met slechts 1 flitser, die op een enkele drijfarm is gemonteerd. De snoot is boven het onderwaterhuis onder een hoek van circa 45 graden naar beneden gericht als basis uitgangspunt.

Het RAW bestand bewerkte ik in CameraRAW tot het gewenste eindresultaat. Voor een optimale compositie heb ik de foto iets gecropt (ca. 5%). De minimale onderbelichting heb ik gecorrigeerd (+0,3). De schaduwen heb ik volledig dicht getrokken voor een mooie donkere achtergrond. Verdere aanpassingen zijn het verlagen van de hoge lichten (-35), het verhogen van de verzadiging (+20) en de keuze voor de kleurtemperatuur (5200K). Voor het contrast selecteerde ik “normaal contrast”. Stofdeeltjes heb ik verwijderd met het “snel retoucheerpenseel” in Photoshop CS6. Meer van mijn onderwaterfoto’s vind je op mijn Instagram pagina.