Blauw

Na de ellende van gister zouden we haast vergeten hoe mooi de onderwaterwereld kan zijn. Zouden er nog blauwe haaien rondzwemmen in de oceaan?

Blauwe haaien….na ruim een uur ´chumming´ zit er weer maar één onder de boot. Nog tien minuten, zegt Morne, anders wordt het te laat om terug te varen. En midden op de oceaan blijven met een storm op komst is niet bepaald een optie…
Gelukkig worden de tien minuten ruim genomen en ineens ziet Ernest er drie. De duiksets liggen klaar, we springen met z´n vieren overboord. De briefing hadden we al gehad: tussen 5 en maximaal 10 meter blijven, goed om je heen blijven kijken en handschoenen aan – dat laatste niet vanwege de kou, maar het schijnt dat deze haaien meer dan normale interesse tonen voor datgeen wat vleeskleurig is.

We hangen ter hoogte van de bait. In een mum van tijd cirkelen er acht blauwe haaien rond de bait. Ze zien er best lief uit en ze zijn ook nog eens echt blauw. Ineens voel ik iets in mijn rug…ik schrik en kijk om…het blauwe ‘monster’ zwemt triomfantelijk langs me heen. Dat was de eerste lijfelijke kennismaking dus.
De haaien zwemmen kriskras tussen de vier duikers. Bang zijn ze allerminst. Wij ook niet trouwens – maar wel voorzichtig. Ik wen eraan dat als ik de een aan het filmen ben, de ander het liefst met zijn kop tegen mijn arm aanstoot. De een na de ander zwemt recht op me af om dan rakelings langs me heen te scheren. Morne heeft zelf een exemplaaronder zijn arm zitten terwijl hij aan het fotograferen is. Echte maatjes..

Dit is echt een geweldige ervaring. Jammer toch dat ALLE haaien de reputatie van bloeddorstige dieren hebben en met uitsterven worden bedreigd….zo fout.

Foto’s: Karin Brussaard