Avondduik op het Friese Front

Ik sta op het dek van het schip. Het is inmiddels bijna donker en aan de horizon zie ik een paar lichtjes van een boorplatform. Ik kijk er enigszins verbaasd naar want het is het eerste wat ik vandaag zie op zee.

Ik ben al gewend aan continue jezelf herstellen bij het geschommel van het schip en dat elke deur van en op de haak moet, maar het blijft een vreemde gewaarwording om dagenlang alleen maar water om je heen te zien. Ik verwacht continue ineens land te zien, een pontje, een speedboot met een banaan erachter? Dat zijn de objecten die ik associeer met op het water zijn.

Maar niks is minder waar: ik bevind me aan de reling met een oranje kabel in mijn hand, die leidt naar een camera 37 meter onder de oppervlakte. De duikers zijn een avondduik aan het maken om ons de bodem te laten zien van het Friese Front. Daar zijn we gistermiddag aangekomen tot grote vreugde van Chris: dit is de eerste van de vier gebieden waar het WNF meer over te weten wil komen.

Onderwaterbingo
Even later loop ik onze ‘huiskamer’ binnen: de camera is verbonden met het grote scherm hier en gespannen zit iedereen op de bank te kijken naar wat de duikers op de bodem aantreffen. Bij elk beestje wat voorbij komt lijkt het bijna alsof ik op een bingoavond ben beland. “Mul!”,  “Kam-ster!”, “Noordkromp!” wordt er fanatiek vanaf de bank geroepen. Eén ding is duidelijk: er is absoluut veel moois te vinden op de zandbodem van het Friese Front.

Bodemleven
Dit zie ik die avond ook met eigen ogen wanneer bioloog Lodewijk mij een kijkje laat nemen door zijn microscoop. Wat zich daar allemaal afspeelt op kleine schaal, bizar! Ik zie de meest uiteenlopende krabbetjes, kreeftjes, wormpjes, zeesterren en schelpdiertjes door het water spartelen, echt prachtig. Ik ben stiekem opgelucht als ik hoor dat al deze beestjes later die avond weer netjes terug in de zee worden gelaten.
Ik denk terug aan wat Chris me eerder die dag vertelde over één van de manieren van vissen op de Noordzee, waaronder het Friese Front: er wordt een boomkor gebruikt, een soort lange stalen pijp met kettingen die soms tot 6 cm diep door de grond heen slepen. Vast erg effectief voor de visserij, maar het ploegt de hele bodem om en zorgt ervoor dat al het bodemleven wordt weggevangen, gedood of verplaatst. Dit heeft ook weer z’n uitwerking op de rest van de voedselketen, want zonder gezonde bodem zijn er ook geen gezonde kleine visjes, gezonde grote vissen en gezonde vogels.

Hotspots
Gelukkig zijn er ook mensen bezig om de bodem van het Friese Front een beschermde status te geven. Het wordt me steeds meer duidelijk dat de Noordzee dit soort kraamkamers, die je eigenlijk als een soort hotspots kan zien vol met leven en biodiversiteit, echt nodig heeft. Ik kijk in ieder geval erg uit naar de volgende bijzondere soorten die we allemaal gaan tegenkomen want mij is verzekerd: hoe verder van de kust, hoe meer we gaan tegenkomen!

Deze blog is ook gepubliceerd op de website van het Wereld Natuur Fonds.

Over de auteur:
Fleur ter Horst reageerde op de oproep van het WNF om mee te gaan met Expeditie Noordzee en viel met haar neus in de boter. Als ondersteunend expeditielid staat zij de crew op verschillende manieren bij. Ook houdt ze ons op de hoogte van het reilen en zeilen op het schip.