Blog: Als een plan niet kan, wat moet je dan?
Het begint allemaal met een PLAN. Het is een mooi PLAN. Het PLAN is al uitgewerkt en voorbereid, de benodigdheden zijn verzameld. Dit is het verhaal van Ray’s Angels die meedoen met de teamwedstrijd van het ONK Onderwaterfotografie.
Het PLAN
Uit het enthousiasme voor het PLAN komt het enthousiasme voor het ONK Onderwaterfotografie en het enthousiasme voor de teamwedstrijd voort. Dit wordt een leuk jaar – dat kan niet anders met een geweldig PLAN én een geweldige coach. Want Raymond Wennekes is bereid om ons team te coachen.
Enthousiast vertellen we de coach wat het PLAN voor de foto is. Zijn reactie? “Dat snapt de jury nooit.”
PUNT. Hiermee zet hij een dikke punt achter het PLAN.
Geen “ja maar…” helpt, de coach is ervan overtuigd. Dit is geen goed plan. Maar als je PLAN niet kan, wat moet je dan?
Een bekende uitspraak is natuurlijk: “Als plan A niet werkt, dan zijn er nog 25 letters in het alfabet.” En dat heeft Raymond geweten.
Ray’s nightmare
Oorspronkelijk is de naam van het team Ray’s Angels – een ludieke verbastering van Charlies Angels voor Raymond en zijn drie dames. Maar de drie dames worden drie dames en een heer en het engelachtige is er snel af wanneer het PLAN afgekeurd wordt. We worden meer Ray’s nachtmerrie.
Het begint allemaal goed – het is een gestructureerd geheel waarbij iedereen een bepaalde categorie voor zijn rekening zal nemen. Maar als echte teamleden bemoeien we ons natuurlijk met elkaars ideeën en plannen – het gaat van kwaad tot erger. De bekendmaking van het thema ‘Groeten uit Nederland’ maakt het niet beter. Dat is het ideale thema voor de raarste en wildste ideeën. Zonder iets over de uiteindelijke foto te verklappen – het wordt niet iemand in een koeienpak, want zelfs binnen ons team kunnen we niemand vinden die in dat pak wil.
Wel wordt er geoefend met houten klompen. Het leuke idee van een duiker die relaxed in kleermakerszit hoovert met houten klompen aan blijkt vooral leuk voor de groep Engelse fietsers die toevallig langs de kant zit te lunchen en ziet hoe twee houten klompen uit het water gelanceerd worden. Die houten klompen hebben namelijk behoorlijk veel drijfvermogen. Zodra de duiker ook maar even de balans en grip op de klompen verliest, vliegen deze met hoge snelheid naar en door het wateroppervlak, de duiker op zijn kop hangend zonder vinnen onder water achterlatend. En de fotograaf zo hard lachend dat die ook niet echt behulpzaam is.
Het voorstel
Dan komt er een nieuw voorstel. Niet met hoofdletters, want het is niet zo goed als het PLAN, maar het is best een aardig voorstel. Alleen moet wel de juiste plaats voor deze foto gevonden worden. Twee teamleden worden in duikpak achter in een busje gezet en van hot naar her gereden, op zoek naar de ideale locatie voor deze foto. Het kost wat moeite, levert veel rillingen van een niet nader te benoemen teamlid op en gelukkig ook veel gegrinnik om de locatie te vinden.
De foto moet dan wel nog door de juiste fotograaf geoefend worden en tijdens de wedstrijdperiode gemaakt worden. Dat oefenen doe je uiteraard met het hele team erbij voor de morele ondersteuning. En als het team dan toch bij elkaar is, wordt het natuurlijk een feestje. Er wordt geluncht aan de waterkant, er is een mobiele warme douche en we sluiten af met een driegangenmaaltijd. Dit team doet het niet meer voor een reep chocola, we zijn geüpgraded!
K.I.S.S.
En dan is er ineens een nieuw PLAN (B)! Wederom een geweldig PLAN, ook al is het B! Het blijkt ook een geweldig lastig PLAN (B). Er wordt geoefend en getest en het plan blijft zich ontwikkelen. Er komen dingen bij, er gaan dingen af en uiteindelijk lijkt het in niets meer op het oorspronkelijke PLAN (B). En zoals het alleen bij dit team kan, gaan de ideeën en probeersels voor dit PLAN van kwaad tot erger, van vreemd naar bizar, van ‘een beetje’ naar ‘over the top’. Arme coach Raymond. Die komt met de belangrijkste tip in zijn begeleiding van dit team: K.I.S.S.
— K.I.S.S.: Keep It Simple Stupid! —
Tinkerbell
PLAN (B) wordt weer wat uitgekleed en er wordt doorgeoefend. De vorderingen worden via de groepsapp gedeeld. Langzaam wordt het beter, maar we zijn er nog niet. Ondanks accessoires die uit een ander plan ineens in deze foto terecht komen, is coach Raymond duidelijk: er mist nog iets. Ik citeer: “Een Tinkerbell. Ik noem maar iets.” Hij noemt maar iets… Stad en land worden afgezocht naar Tinkerbell. Ik kan het hier rustig noemen, want ondanks bovenmenselijke inspanningen, blijft een Tinkerbell onvindbaar. Dus wordt PLAN (B) met Tinkerbell het ook niet. KISS Raymond!
Om het verhaal een beetje leesbaar te houden, houd ik hier maar op over alle foto’s die het niet zijn geworden. Het was een leerzaam traject, we hebben heel veel geoefend, heel veel geleerd, heel veel gelachen en onze coach vast heel vaak laten twijfelen of zijn zijn beslissing om ons te coachen een juiste was.
Welke foto’s we uiteindelijk wel ingezonden hebben na al deze toestanden, zie je zaterdag tijdens de online prijsuitreiking!
We hebben nog wel een verzoekje aan de NOB. Kunnen jullie in 2022 voor een slimme jury zorgen? We willen zo graag ons PLAN uitvoeren! We zoeken een jury die het gaat snappen!
Team Ray’s Angels, powered by Duikeninbeeld, bestaat uit:
Coach Raymond Wennekes
Ester Hardenberg
Lia van Nieuwenhuizen
Joost Boerman
Marloes Otten
3 reacties
Linda Ferwerda
Raymond, gaat het nog goed met je na het coachen van dit team én deze blog? :-):-)
Marloes Otten
En dan hebben we de helft nog niet verteld 😉
Lia van Nieuwenhuizen
Het K I.S.S werkt niet echt bij ons. Het UFO effect is ook nog z,n hylarisch moment. Daar zijn gelukkig alleen beelden van in ons geheugen 🤣🤣🤣🤣🤣