Aike Willemsen- Muck Diving 6/7

Het is weer een zonnige dag, zoals de meeste dagen hier. Soms wat bewolkt maar wel droog. Aan de overkant op het vaste land zie je het geregeld regenen, het blijft daar ronde de bergen hangen dus dat geluk hebben we. Af en toe scheurt er een visser voorbij in een klein bootje, de grotere boten die een stuk verderop liggen zie je nauwelijks varen.

Duik 336
3 duiken op de planning vandaag en de eerste is bij Jiko Yangi, een stukje noordelijker van ons resort. Dit is een totaal andere duik dan de muck duiken in de buurt van NAD Lembeh. Een grote wand die begroeid is met mooi koraal. Op wat koraal maak ik foto’s van een Bubble Coral Shrimp. Een doorzichtig garnaaltje met paarse schaartjes en pootjes. Hij steekt mooi af tegen het witte koraal. Een ander leuk garnaaltje zit niet veel verder, groen met stekels op zijn rug. Met het blote ook zie je iets bewegen en pas later op de foto blijkt hoe apart deze beestjes zijn.
We hebben deze duik ook weer het geluk een zeepaardje te zien, een kleine oranje dit keer, de stroming is aardig aanwezig dus een foto maken haast onmogelijk, gelukkig hebben we dit soort al eerder gezien in betere condities. Wel lukt het om wat foto’s te maken van een Skeleton Shrimp, zoals de naam al aangeeft een erg iel beestje en ook niet groter dan een centimeter.
Na weer wat nieuwe slakjes te hebben gezien en nog meer “bekende” slakjes komen we een groene frogfish tegen, in deze kleur hebben wij hem nog niet gezien. We maken de safety stop die ook niet saai was door de vele Tiger Shrimps en na een goed uur zitten we weer op de boot waar de thee met 3 scheppen suiker alweer klaar staat, ze onthouden echt alles hier!

Bij de duikstek in een blowhole aanwezig, zodra er een golf aan komt spuit de lucht eruit, het doet me denken aan Bonaire waar deze meer voorkomen. Op de boot wat foto’s van elkaar bekijken en een uurtje luieren.

Duik 337
Bat Bay voor de 2e duik, we dalen snel weer af naar 27 meter, op de een of andere manier zitten de meeste gekke beestjes onder de 20 meter op het zand dus weer een diepe duik. Mijn oog valt op een doorzichtig garnaaltje met geel-oranje stippen, hoe meer kleuren hoe leuker de foto’s! Op een stuk rood koraal zit een klein visje, ik speel wat met de instellingen van de camera totdat de achtergrond mooi zwart wordt, daarna juist de sluitertijd wat langer zodat er meer kleur in komt, later eens bekijken wat ik mooier vind. De Loki Whip goby blijft stil zitten en het worden in ieder geval scherpe plaatjes.
Op het zand kruipt een Ornate Sapsucking Slug, hij zwiebert alle kanten op door de stroming en ik ga maar met de knieën op het zand zitten anders is het onmogelijk hem stil voor de lens te krijgen. We verlaten het zanderige diepe gedeelte nadat we nog een Starry Night Octopus zien en zwemmen tussen een aantal blokken door die zo groot zijn als vrachtwagens.
We maken de safety stop en zwemmen een stukje één van de grotjes in, het lijkt een grauwe plek maar zodra ik mijn lamp aan doe blijkt hoe mooi hij van binnen is begroeit, we kijken wat rond in de eerste 10 meters en zwemmen er weer uit. In mijn logboek zie ik dat mijn 20.000ste minuut onderwater is gemaakt, op naar de volgende twintigduizend!
In 20 minuten varen we terug naar het resort, snel even afspoelen want de lunch staat al klaar, vandaag alleen maar Indonesische gerechten die me ondertussen wat tegen gaan staan, een soort gefrituurd heel ei en scherpe vis met rijst, ik hou het vandaag maar eens bij fruit. Het eten is hier wel gevarieerd maar onder de lunch praten we met de Australiërs over grote stukken vlees op de BBQ, daar ook maar eens een vakantie door brengen;)
De oudste duiker op onze boot is 74 jaar oud, zijn automaat is rond de 35 jaar oud en hij gebruikt zijn aanwijsstokje als onderwaterwandelstok. Naar zeggen is het een vriend van Cousteau zelf;) Volgens mij heeft hij ook wat teveel lood, afzinken en op de bodem neerploffen en zo nu en dan het stokje in het zand om een meter verder te komen, niet helemaal onze stijl van duiken maar wie met 74 jaar nog kan duiken mag in de handjes klappen en ik zie de humor er wel van in. Ook heeft hij dit jaar de Ipad en WIFI ontdekt, een apparaat dat het antwoord op alles weet, onbegrijpelijk volgens hem.

Duik 338
We varen dit keer maar een klein stukje naar Aer Prang 1, puur muck duiken hier, hetgeen waarvoor we gekomen zijn en we blijven een keer ondieper dan 10 meter. Hoe saaier de duikstek eruit ziet hoe meer leven er vaak zit. We beginnen met een mooi wit slakje dat alleen in de puntjes wat gekeurd is, de Lizard Isaland variant. Dan roept de gids ons erbij, een Ambon Scorpionfish, iets extremer dan de normale soort. Overal stekels die begroeid zijn, beetje bij beetje huppelt hij over het zwarte zand.
Er zwemt een Napoleon Snake Eel onder ons door, hij is druk opzoek naar wat te eten en schiet alle kanten op. We volgen hem een stukje en komen bij een cleaning station waar een Balloonfish en een Striped Puffer zich laten schoonmaken door wat cleaner shrimps. De vissen liggen rustig op het zand maar de garnaaltjes gaan als dollen te keer. Elk visje dat voorbij komt zwemmen krijgt een schoonmaakbeurt.
Op het zand loopt een Helmut Gurnard, hij is niet gediend van ons en laat gelijk de felle kleuren zien die op zijn vinnen zitten, duidelijk in een slechte bui vandaag. Ik zie een andere duiker een boel foto’s maken en neem een kijkje. Een frogfish van 2cm in het rood en verderop een oranje variant. Ook zitten hier Ornate Ghost Pipefishes, ze hangen tegen de stroming in en dit soort valt erg op door alle kleuren. Een andere soort, de Robust, ziet er juist uit als een blad en zit niet veel verder bij wat koraal.

De gids en Lotte gebaren naar me op het zelfde moment, ze maken hetzelfde zeepaardjes gebaar, 2 zeepaardjes op nog geen 3 meter van elkaar. Allebei rond de 10 centimeter lang, de ene bruin en de andere is wat vrolijker met zijn gele kleur. Na 78 minuten moeten we het water uit, niet vanwege de lucht maar de maximale 75 minuten zitten we al over heen. Een relaxte duik om de dag mee af te sluiten. Langzaam begint het ook door de dringen dat we al bijna naar huis gaan, 2 weken gaan snel hier, bovenwater is het prachtig en onderwater nog mooier.

Terug op het resort eerst weer even aan dit verslag werken en daarna alle batterijen voor de camera en flitser weer opladen, zelfs op vakantie is er enige routine want je wilt niet met een camera zitten die niet meer werkt. Iedereen komt hier om te duiken en foto’s te maken, als iemand vergeten is zijn batterijen te vervangen vaart te boot zelfs terug naar het resort, service staat voorop hier! Op Bangka viel het nog wel mee met de camera’s maar hier vind je het echte werk, Een Canon G-serie of de wat professionelere Olympus Pen vallen hier in het niets tussen alle spiegelreflex camera’s en Nauticam behuizingen met 4 flitsers, wat lampen en een aantal gestapelde macrolenzen. Ik zou niet eens weten hoe ik het hier moet krijgen, dat wordt een extra koffer. Heb zo hier en daar mee zitten kijken op verschillende Olympus Pen camera’s, dat gaat denk ik mijn volgende camera worden, niet al te lomp en de resultaten zijn erg goed. Niet dat ik ontevreden ben over mijn G12 maar zo af en toe loop ik tegen beperkingen aan, het moment om weer een stapje verder te gaan.
Na het eten en een biertje is het al vroeg weer bedtijd, enige gekko’s lopen over ons plafond, dat hoort er allemaal bij hier. Gelukkig weinig spinnen en kakkerlakken, daar worden me minder blij van.