Dirk Van den Bergh – De spectaculairste duik in Dahab
De spectaculairste duik van Dahab op het programma voor Duikreporter Dirk Van den Bergh: El Bells. Ook van deze duik maakte hij een schitterend videoverslag.
Datum: 04-12-2018
Duiklocatie: Dahab: El Bells en Blue Hole
We vertrekken vroeg om als eerste op de duikstek te zijn die 10 km ten noorden van Dahab ligt. Het is echter een half uur rijden omdat de laatste 3 km off road zijn.
Aangekomen en nog even plassen, maar Pauline krijgt te horen dat de toiletten pas binnen twee uur open gaan. Gunther laat zijn gezag even gelden en maakt zich behoorlijk boos. Even later komen ze met veel excuses met de sleutel van het toilet aandraven …
Het is even wandelen naar de instap van El Bells. Ze hebben het pad dat er naar toe loopt mooi gerestaureerd! De instap is een kleine kom langs de kant en onder ons ligt onmiddellijk de loodrechte scheur in de koraalwand, een soort half-pipe. Sommigen verklaren de naam van de duikstek door het geluid van de tanks van de duikers tegen de wand, maar ik ga voor de andere verklaring: tijdens het afdalen zie je bij momenten niets meer door de opstijgende bellen van de duikers onder je!
Op 26 meter diepte verlaat ik de pijp om naar boven te filmen. Daarna zak ik nog even door tot 33,5 meter om mooie beelden te maken, maar Gunther doet onmiddellijk teken dat ik terug moet stijgen … Hij kent mijn luchtverbruik en tenslotte mag ik met mijn brevet slechts tot 30 meter diepte … Deze mooie maanstaartjuweelbaars is mijn vangst …
Tegen de wand staan mooie rode sponzen en waaierkoralen. De giftige vingerspons wordt gegeten door bepaalde naaktslakken, waaronder de pyjamaslak. Ze zijn dan ook steeds op of in de buurt te vinden.
Onder ons niets dan blauw … een bodemloos vat … echt wel spectaculair! We volgen de wand en stijgen langzaam. Na 18 minuten doe ik teken aan Annemie dat ik al wat hoger ga hangen: ik heb nog maar 83 bar over …
We gaan richting zadel van de Blue Hole. De mooie lichtinval, het kleurrijk koraal en veel visjes vormen een prachtig decor.
Een fluitvis komt even een kijkje nemen in mijn lens.
We steken de Blue Hole over, waar freedivers aan het oefenen zijn. Onder ons is het 110 meter diep … Ik ben hier altijd blij dat ik aan de overkant ben en nog voldoende lucht over heb! Voldoende? Ik kom er uit met 36 bar …
De groep is een beetje uit mekaar gevallen onderweg en Gunther laat zijn ongenoegen hierover merken. Terecht: dit is niet écht de duikplaats om je niet aan de regels te houden!
Na anderhalf uur steken we opnieuw de Blue Hole over en langs het zadel gaan we nu naar rechts. Een mooie paarse anemoon lokt me weer even naar 18 meter diepte …
De rest van de duik blijf ik zoals afgesproken rond 13 meter diepte heen en 7 meter diepte terug, zodat ik straks nog lucht genoeg over hou, want we moeten weer langs de Blue Hole!
Voor de tweede keer zie ik een pantertorpedorog vrij zwemmen. Ik kan hem nu nog beter in beeld nemen. De anemoonvisjes verdedigen hun woonplaats soms agressief. Eéntje is wel echt boos op zijn spiegelbeeld in mijn lens (zie video)!
Eens over het zadel volgen we nu de linkerwand van de Blue Hole en na 61 minuten zijn we terug waar we begonnen zijn.
We lunchen heerlijk bij de bedoeïenen en daarna rijden we terug naar het hotel. Even rust vóór een nieuwe nachtduik!
