Sabine Bogaert – Noordzeeduiken
Sabine stapt aan boord van de Ephyra. Het is hoog tijd om weer eens op de wrakken van de Noordzee te duiken.
Datum: 18-06-2023
Duiklocatie: Noordzeewrakken
Het is al enkele jaren geleden, maar eindelijk kunnen we nog eens mee met de Ephyra om te duiken op 2 wrakken. We hebben ook geluk met de keuze van onze datum, want we moeten niet midden in de nacht opstaan om naar de kust te rijden.
Afspraak is rond 6u30 in Nieuwpoort om in te schepen. Patrick en Gino zijn er al als Marleen, Joeri en Sabine arriveren. Na een half uurtje sleuren met een hoop gerief varen we rond 7u de haven uit. Het weer is iets minder dan eerst voorspeld, dus er is een grijze lucht maar voorlopig geen regen. Voor de 1e duik varen we richting de UK, we gaan duiken in het Engels deel van de Noordzee.
Eens aangekomen hebben we tijd genoeg om ons relaxt klaar te maken. Het wrak dat we mogen bewonderen heet de Hoegh Aigrette, dit is een Noors cargoschip dat op weg van Sierra Leone naar Denemarken in aanvaring kwam met een ander schip en zonk. Gelukkig werd de volledige bemanning gered.
Zoals gewoonlijk in de Noordzee, wordt er een dreg gelegd met grote boei aan de oppervlakte om af te dalen naar het wrak. De stroming is nog redelijk stevig, dus eens in het water is het belangrijk om het touw aan de boei vast te grijpen. Eens je klaar bent om af te dalen, is het echt trekken tot beneden. Aan het wrak zelf zat ook nog redelijk wat stroming, maar aangezien het op zijn zij lag, was het handig om erachter te schuilen en zo het wrak te bekijken. Er zit heel veel vis op het wrak, scholen steenbolken met kabeljauw er tussenin, echt prachtig om te zien! Onder de rand zitten redelijk wat noordzeekrabben, vele nog klein, echt schattig om deze te zien. In een kier zit nog een grote paling weggestoken en op alle horizontale stukken zitten immens veel spinkrabben. Deze hebben echt grote poten! De tijd gaat veel te snel vooruit en we moeten opstijgen, onze SMB oplaten en beginnen aan onze safety stop. Tijdens het opstijgen worden we omringd door massa’s blauwe haarkwallen, 100en! Het duurt niet lang of het touw van de SMB hangt vol met deze kwallen. We zien zoveel slingertjes aan deze kwallen dat het onmogelijk is om niet geneteld boven te komen. Gelukkig is dit niet echt pijnlijk.
Eens aan boord zijn we allemaal enthousiast over wat we hebben gezien, maar we realiseren ons toch ook weer dat dit geen simpele duik was en dat een minimum ervaring geen overbodig luxe is, maar echt een must!
We genieten van onze lunch terwijl de flessen worden gevuld en we varen richting het Franse deel van de Noordzee. Ondertussen is de zon er ook en is het heerlijk relaxen aan dek. Jammer genoeg duurt dit niet lang, want er komen in de verte donkere wolken opdagen en een half uur later begint het te regenen. Gelukkig duurt dit niet lang, tegen dat we ons mogen klaarmaken voor de 2e duik is het weeral droog.
Ons 2e wrak is de SS Trifels. Dit is een Duits stoomschip dat in 1941 werd getorpedeerd door een Engelse bommenwerper.
We springen terug het water in om af te dalen langs de lijn, ook deze keer is het echt trekken om beneden te geraken, gelukkig is het bovenste dek ondieper dan de vorige duik. Op 25m zien we een volledig dek begroeid met massa’s anjelieren! Zowel witte, oranje als bruine staan zij aan zij op ieder deel van het wrak. Prachtig!! Stukken de wrakdelen zien we ook hier weer scholen steenbolken met kabeljauw. Er is er zelfs eentje die altijd dichtbij ons komt naar onze handen en lamp. Grappig om te zien. Ook hier zitten de kleinere noordzeekrabben goed weggestoken op het dek, dichtbij richels. Hier zijn ook spinkrabben, maar veel minder dan op het vorige wrak. Zelfs als is dit wrak ondieper, ook nu gaat de tijd veel te snel en starten we terug aan onze opstijging. Eens de boei is opgelaten en we boven 6m komen, doen we weer onze safety stop tussen de blauwe haarkwallen. Hier zijn ze minder talrijk, dus deze keer hangen we niet vol met neteldraden of blijven ze ook niet zo massaal hangen aan het touw van de SMB.
Moe maar voldaan komen we uit het water en iedereen is heel enthousiast over de prachtige kleuren van de anjelieren. We demonteren onze set, kleden ons om en genieten van onze laatste maaltijd terwijl we terugvaren naar Nieuwpoort. We vullen nog onze logboeken in en bij het binnenvaren worden we nog opgewacht door Marieke, Jan en de kinderen. Heel leuk!
Na het uitladen van al ons gerief rijden we rond 22u naar huis, met mooie herinneringen in ons hoofd.
