Vincent Dorresteijn – Een goed begin van de vakantie

Eindelijk is het tijd voor vakantie: duikreporter Vincent Dorresteijn vertrekt naar Zeeland. Na een dag besteed te hebben aan de reis en het opzetten van de tent is het vervolgens tijd om te duiken.

Datum:  7 augustus 2016
Duiklocatie: Oosterschelde

Zaterdag 6 augustus was het eindelijk zover. Met vol bepakte auto’s vertrokken we met het gezin richting Zonnemaire op Schouwen Duivenland om lekker te gaan kamperen.
We zijn vroeg in de ochtend vertrokken want de ervaring heeft ons geleerd dat het opzetten en inrichten van onze enorme familie tent toch wel de nodige tijd kost. Na een uur of 3 hard werken samen met Marieke, mijn vrouw staat alles keurig netjes op het grasveld. Volgens velen is het opzetten van een tent een goede relatietest en voor die test zijn Marieke en ik weer met vlag en wimpel geslaagd.

Deze eerste vakantiedag zou geen duik dag voor mij zijn maar des te groter was de zin om zondag vanaf het duikschip Rijnland III te gaan duiken op de meer bijzondere plekken van de Oosterschelde.

Zondagochtend ging de wekker al om half 5 en om de rest van het gezin niet wakker te maken ben ik op mijn tenen de tent uit geslopen en vertrokken naar de haven bij de Oesterdam te Tholen. Daar aangekomen zag ik het schip in het donker al liggen aan de steiger.
Ik heb mijn duik uitrusting uitgeladen en naar de boot gesjouwd. Van Joke, de schippersvrouw, kreeg ik een uitgebreide uitleg over het reilen en zeilen op het schip en kreeg ik een plek toegewezen voor mijn duikuitrusting.

Hierna heb ik plaats genomen in de stuurhut en moest er nog even gewacht worden op nog drie opstappers. Aan boord verbleven een groep van acht personen en langzaam maar zeker ontwaakten zij en kwamen zij allemaal even kennis maken.
Inmiddels waren Albert Smallenbroek en Tinkeke Posno ook gearriveerd en het wachten was op Martin Hoekstra. Helaas was hij vertraagd en ging hij het niet redden om 6 uur aanwezig te zijn. De schipper Frits gaf aan dat er niet gewacht kon worden aangezien we dan in verband met de kentering te laat bij de beoogde duikstek aanwezig zouden zijn. Zodoende vertrokken we richting duikstek “de fritsberg.”

De stek is vernoemd naar de schipper en het gaat om een steenstort midden in de Oosterschelde. De berg stenen is prachtig begroeid en de top ligt op ongeveer 12 meter. Nadat iedereen lekker ontbeten had was het tijd om op te gaan tuigen. Er stond een aardig briesje en ik was blij met het onderpak van mijn droogpak. De buddyparen konden aan beide kanten te water en konden zich aan een touw naar de voorkant van het schip trekken om langs het ankerlijn af te dalen. Aangezien mijn buddy nog aan de wal stond zou ik in eerste instantie als derde wiel aan de wagen mee gaan met een buddypaar. Uiteindelijk besloot Tineke door omstandigheden niet te gaan duiken en kon ik met Albert een buddy team vormen.
Samen daalden wij langs de ankerlijn af. Ik zag dat het zicht niet erg goed was maar het was ook zeker niet heel erg slecht. Nadat we ons onder aan het ankerlijn georiënteerd hadden lieten we ons met de stroming mee voeren rechtsom de berg.

Het was genieten geblazen en ik zag diverse steenbolken zwemmen. Helaas ben ik nooit zo succesvol in het zoeken naar slakjes maar ik heb toch een mooi harlekijn slakje gezien. Aan het einde van de duik kwam ik nog een sepiola tegen. We hebben 2 rondjes om de berg gezwommen en ik heb me voorgenomen om de volgende keer langzamer te gaan en zodoende rustiger te kijken. Na een vrije opstijging kwamen we vlak naast de boot als laatste weer boven water.

Na het aftuigen konden we direct weer aanschuiven aan het “doorlopend ontbijt buffet.” Duiken maakt hongerig dus een broodje ging er natuurlijk goed in. Joke zorgt er voor dat de tafel goed gedekt blijft en de keuze was reuze! Na een poos startte Frits de motor weer en voeren we terug richting de oesterdam om alsnog Martin op te halen die inmiddels aangekomen was. Daarna vertrokken we richting de tweede stek van vandaag. Ik was blij om te horen dat de stek naar keuze “boomkil” was aangezien ik hier al veel over gehoord had. Het betreft een stroomgeul midden in de Oosterschelde naast een zandplaat.

Frits gaf tijdens de briefing aan dat we als een bommetje te water moesten gaan zodat we niet de bodem zouden raken. De bodem was naast het schip namelijk maar een meter of anderhalf en je kon dus naast de boot staan. Vervolgens moesten we uitzwemmen naar het midden van de stroomgeul en ons noordelijk laten mee voeren door de stroming. Na een half uur zou de kentering zijn en konden we met de stroming mee terug. Frits raadde ons aan om ondieper terug te zwemmen langs de kleiwanden waar van alles te zien is. Joke gaf tijdens de briefing nog aan dat het ook mogelijk was om de stroomgeul over te steken en zodoende heen en weer te gaan.

Dit keer ging ik te water met Martin en ondanks ik Frits zijn duikplan wilde aanhouden bleken we te ver door gezwommen te zijn en waren we toch aan de overkant van de stroomgeul beland. Dit was echter geen straf want het was leuk scharrelen op deze stek en het zicht was erg goed. Na even boven water gekeken te hebben om te oriënteren zwommen Martin en ik alsnog schuin richting het noorden om nogmaals de stroomgeul over te steken. De kentering was echter al geweest en we moesten dus tegen de stroming in zwemmen. Onderweg naar de overkant kwamen we een prachtige zeedahlia tegen. Verder zagen we veel sponzen, een mooi galathea kreeftje en als klapper op de vuurpijl een zeedonderpad. Tegen de tijd dat we de kleiwand hadden bereikt konden we nog maar net tegen de stroming in zwemmen. Uiteindelijk gaven we de strijd op en lieten we ons meevoeren met de stroming terug richting de boot. We konden nog net even genieten van de mooie kleiwand.

We werden weer keurig aan boord geholpen door Frits en Joke en daarna werd er door Frits koers gezet richting de oesterdam. Eenmaal in de haven konden we de auto weer inladen en daarna konden we alweer aan tafel. Joke had een heerlijke bonenschotel gemaakt dus we konden met een goed gevulde maag weer naar huis of in mijn geval naar de camping. Het was een hele leuke ervaring en zeker voor herhaling vatbaar!