My first…

Ja, echt, het wordt mijn eerste.  Hoe ongelooflijk het ook mag klinken. Maar elke keer als ik ergens ben, is hij net de dag ervoor gezien, ben ik er weer eens niet in het juiste seizoen of ben ik –ook een gave- op het juiste moment op de verkeerde plek. Noodlot?

Vóór de reis heb ik aan Bas van The True Maldives garanties gevraagd.  Geintje natuurlijk, want de natuur laat zich niet dwingen. Overigens heb ik de garantie ook niet gekregen. Maar hij weet nu wel dat mijn verwachtingen hooggespannen zijn.

Vinnen aan,  masker op,  snorkel in, camera mee en springen maar.  Voor ik het weet, lig ik tussen tientallen snorkelaars die absoluut niet kijken waar ze zwemmen en het liefst dwars door me heen gaan. Ver onder mij zie ik de reden… Tien minuten later geef ik het op. Ik had me dit toch heel anders voorgesteld.

Maar ik krijg een nieuwe kans. Duikend! Ver van de massa springen we. Ik laat me direct zakken en schreeuw!!!! Direct onder me komt er één aan zwemmen. Mijn eerste echte, die van net tel ik niet mee. Als een gek zwem ik er heen. Binnen een minuut zit ik op 30 meter. Vlak bij het dier dat onverstoorbaar door zwemt. Even heb ik hem voor mij alleen.  Wat een moment…

Heel even val ik stil. Ik kijk om me heen of ik Edwin zie. Nee! Maar wel nummer twee, direct achter me. Opnieuw neem ik een spurt. Ik haal een ongekende snelheid. Wat een beauty. Ik heb zo’n big smile dat mijn masker constant volloopt. Hij zwemt voorbij, recht op Edwin af. Wat een mazzelaar!

Nog tweemaal heb ik een close encounter. Ik kom dichtbij, maar houd afstand. Deze dieren dwingen respect af.
Mijn duik kan niet stuk…. mijn walvishaaiendoop was meer dan geslaagd!

Foto’s: Edwin van der Sande

Linda Ferwerda en fotograaf Edwin van der Sande gingen in november 2013 twee weken op safari door de Malediven met The True Maldives.