Zeven kleuren

Zeven kleuren… ja, ik – excusez le mot – schijt zeven kleuren als ik eraan denk dat ik mijn iPhone mee onder water ga nemen.

Regelmatig heb ik me verbaasd de afgelopen jaren… wie wil zijn telefoon nou mee onder water nemen. Je zal maar een volloper krijgen, weg telefoon, weg leven… want ook mijn telefoon staat vol contacten en herinneringen… klinkt bekend toch?

Maar wat nou als je voor de leuk onder water wilt filmen, maar geen grote set overal mee naartoe wilt slepen? Toch maar een GoPro kopen zoals ik 2,5 jaar geleden dacht? Met al zijn beperkingen en de vele mensen die zeiden het niet doen, en aan de andere kant de legio mensen die zeiden ’beslist’ doen? Corona was mijn redding, ik reisde niet en ik kon de keuze van een camera voor me uit schuiven.

Ja, nee, ja maar….

Maar dan komt het moment dat je een vakantie hebt gepland. Eigenlijk vind ik het best leuk om te filmen. Het begint weer te kriebelen. Toch maar de smartphone? Op Duikvaker weet Willem Versluis mij ervan te overtuigen dat een volloper nauwelijks mogelijk is…. De waterdichtheid wordt op 3 manieren gewaarborgd. Ja maar… stel dat ik hem verlies? Gewoon goed vastzetten aan je jacket… De presentatie van Ron Offermans op onze stand brengt me opnieuw in verleiding…. Ja, ik doe het.

—  O jee, de eerste pijn in mijn buik begint… zie ik belletjes? Ja? Nee? —

Badeendjes

Klinkt goed toch? Want zodra ik het huis in huis heb, moet ik eraan geloven. Eerst maar eens goed de gebruiksaanwijzing lezen… goh… best intuïtief en het menuutje in de app leidt me door alle stappen van het waterdicht afsluiten. Een kind kan de was doen, maar dan kent Sealife mij nog niet.

Eerst maar eens het huis zonder iPhone in bad…. Ik denk dat ik wel 10 keer ben teruggelopen om te kijken of het wel goed gaat. Op dat moment nog geen 7 kleuren… mijn iPhone zit er niet in namelijk. Wonder boven wonder (vind ik zelf), het gaat goed. Tijd voor stap twee… huis met smartphone in bad…. Dat is al enger. Alle stappen die de app me opdraagt, doorloop ik en als ik de melding krijg dat het huis waterdicht is, kan ie! O jee, de eerste pijn in mijn buik begint… zie ik belletjes? Ja? Nee? Nee, het gaat goed. Ik laat het geheel een tijdje liggen.

Weg zijn de zeven kleuren

Maar ja, dan moet hij toch mee het buitenwater in. Zoet water dan maar? Zandeiland 4 it is…. Mijn buddy weet dat ik nu echt 7 kleuren schijt. Ik controleer of het setje goed vast zit aan mijn jacket. Pffff…. Ja. Ik laat me in het water zakken. Het gaat goed… alsof ik daar bang voor moet zijn. De zeven kleuren zijn ook meteen weg…. Het is groen wat ik zie… door de lens van mijn smartphone dan. Wat een opluchting. De hele duik speel ik een beetje met de knoppen… alle angst is verdwenen. Een fotootje, een filmpje, het gaat allemaal heel eenvoudig.

Klaar voor zeven kleuren van de regenboog… klaar voor het duiken bij Marsa Nakari… klaar voor de oranje visjes boven een ondiep koraalblok…. klaar voor de dolfijnen…. klaar voor de zeekoe bij Abu Dabab… dat laatste is niet gelukt, maar dat ligt niet aan mijn smartphone.

Kilo’s lichter

Bijkomend voordeel… wat een gewicht scheelt het als je gaat reizen! En uiteraard is de lens van je smartphone bepalend voor de kwaliteit van je opnamen. Een of twee lampen erbij zijn geen overbodige luxe. En wie nu denkt dat er een speelfilm van mijn hand aan komt, helaas…! Voorlopig blijft het bij af en toe een clipje op Instagram.