Mijn eerste eitjes

Ron Offermans maakte wel op een heel bijzondere manier kennis met jonge zeedonderpadjes.

Mijn fascinatie voor de eitjes van de zeedonderpad gaat al een hele tijd terug. Eind vorige eeuw huurden we altijd een huisje in de periode tussen kerst en oud en nieuw. Ik was toen net lid van de Biologische Werkgroep en had daar geleerd dat het ook in het kennelijk levenloze slib en zand barstte van het leven als je het onder een microscoop bekeek. Dus meestal namen we aan het einde van een duik een hapje zand of slib mee.

Tijdens een duik bij de Kerkweg vond ik een vreemd klein los plukje grijze substantie dat ik niet meteen kon thuisbrengen. Ik besloot het mee te nemen om het later onder de microscoop te bekijken. In het huisje leegde ik eerst de inhoud van mijn verzamelpotje in een leeg vlabakje. Na een warme douche om weer op temperatuur te komen gingen we lekker relaxen in de huiskamer. Het vlabakje stond op de salontafel midden in de kamer. Toen ik ernaar keek, zag ik plotseling allerlei activiteiten in het bakje. Dichterbij zag ik dat er tientallen super kleine visjes in rondzwommen. Een beetje in lichte paniek besefte ik dat het plukje grijze substantie een losgekomen gedeelte was van een bijna op uitkomen staand nest met zeedonderpadjes was.

Waarschijnlijk had de opwarming van het water in de huiskamer ervoor gezorgd dat ze allemaal waren uitgekomen. Ik voelde mij meteen schuldig, want dit was nooit de bedoeling geweest. Een goede les om beter uit te kijken wat je in het vervolg meeneemt onder water. In principe natuurlijk niets, maar toen deden we daar nog niet zo moeilijk over. Tegenwoordig hebben sommige leden van de Biologische Werkgroep, die actief zijn bij de cursussen, een vergunning om te verzamelen. Daar zijn wel restricties aan verbonden en achteraf moet alles weer worden teruggezet. Dat hebben we toen ook nog wel met de jonge zeedonderpadjes gedaan, maar of zij de temperatuurschok hebben overleefd, valt te betwijfelen. Ik zal het in ieder geval nooit vergeten en elke keer als ik een nest zie moet ik eraan terugdenken.