Vader zeedonderpad bewaakt zijn nest – Het verhaal achter de foto
Marco Reijnen ging op zijn ‘duikdonderdag’ op pad met als doel een zeedonderpad te fotograferen die hij al een paar weken volgde. Met de fisheyelens op de camera ging hij aan de slag.
Op donderdagen ben ik altijd vrij, grote kans dus dat je mij dan op een van de duikstekken in Zeeland tegenkomt. Op 14 januari 2021 was het niet anders. Ondanks de stevige wind was er geen reden om niet te gaan, dus op naar Dreischor. Al een paar weken houd ik een zeedonderpad met een nestje in de gaten. Het nest zit op een mooie toegankelijk plaats. Het zit erg ondiep (wat bij Dreischor vaak erg goed zicht oplevert). Het zeedonderpad mannetje bij dit nest, is erg actief. Je ziet hem regelmatig jagen en wisselt snel van plek.
Vandaag had ik het plan om deze vis met nest te fotograferen met een mooie groene achtergrond. Ik heb daarom gekozen om mijn fish-eye lens te monteren, maar dan wel met een teleconverter ertussen. Ik zwem direct naar het nestje toe, na ongeveer vijf minuten heb ik het weer gevonden. Het mannetje zelf is niet thuis, maar komt na een paar minuten gelukkig aangezwommen. De zon laat het vandaag afweten, maar het zicht is prima. Ik maak wat foto’s en observeer hoe het visje telkens naar de volgende plek “springt” (zwemmen kun je het niet echt noemen). Uiteindelijk kruipt hij wat hoger en komt hij meer in de buurt van het nest. Nu wordt het leuk.
Ik kan een positie innemen waarbij ik heel dicht op de vis kan komen, terwijl ik maximaal ingezoomd toch het nestje en nog een flink stuk groen water (met oppervlak) in mijn beeld kan krijgen.
Ik check ik of in de juiste flitskracht heb ingesteld voor het door mij gekozen diafragma door een foto van een Japanse oester achter me te maken. Ik plaats mijn rechter flitser dicht tegen mijn camera, terwijl ik de linker wat omhoog breng om ook licht in het nestje te krijgen. Daarna maak in een foto in het groen, enkel om mijn sluitertijd te checken. Ik kies een iets kortere sluitertijd om de achtergrond nog wat donkerder te krijgen. Vervolgens ga ik me op het zeedonderpad mannetje concentreren. Voorzichtig ga ik dichterbij en maak ik wat foto’s. Uiteindelijk kan ik zelf niet dichterbij komen, er zitten wat oesters in de weg. Weer maak ik wat foto’s en ben al erg content met het resultaat. Dan komt het mannetje weer in beweging en kruipt nog dichterbij. Snel maak ik wat foto’s en heb het geluk dat hij nog snel even in de lens kijkt voordat hij weer een ander plekje inneemt.
