Wobbegonghaai in glasvissoep – Het verhaal achter de foto

Op de riffen van West-Papoea kom je vaak ogen te kort. Kleurrijke koralen vechten er voor de beste plek en scholen vissen vliegen je om de oren. Bij een grote school glasvisjes, die in de luwte van een enorm rotsblok ronddartelen, houd ik halt om enkele foto’s te nemen. De duikgids komt even later naast me hangen en zet haar duiklamp aan. Ik kijk haar verbaasd aan. Pas wanneer ze over en weer  in de richting van de glasvisjes begint te zwaaien, wordt me duidelijk wat ze aan het doen is. Langzaamaan vormen de glasvisjes een opening die steeds groter en groter wordt. In de cirkel komt er een prachtige wobbegonghaai tevoorschijn. Er is weinig ruimte om dichtbij te komen en ik moet mijn flitsarmen zelfs helemaal intrekken, maar toch wurm ik me tot op minder dan een halve meter van de haai. Ik zie meteen dat dit een bijzonder plaatje zal opleveren.