Voor het eerst baby-oesters in de Noordzee
De oesters die vorig jaar zijn uitgezet op de Borkumse Stenen, ten noorden van Schiermonnikoog, hebben nakomelingen gekregen. Tijdens een expeditie van Stichting Duik de Noordzee Schoon zijn vier baby-oesters aangetroffen in de onderzoekskooien van Wereld Natuur Fonds (WWF) en ARK. Dat heeft Stephanie Verbeek, hoofd van de unit oceanen van WWF, zojuist bekend gemaakt in het Radio1-programma Vroege Vogels.
Foto: Udo van Dongen, Bureau Waardenburg
Onderzoekers hebben verschillende duiken gemaakt om de bodem, de kooien en de geplaatste riffen te inspecteren. “Met de uitgezette oesters blijkt het heel goed te gaan. Ze liggen er nog en ze zijn flink gegroeid. Dat kun je zien aan de groeiranden van wel 1 centimeter”, zegt onderzoeksleider Wouter Lengkeek van Bureau Waardenburg en WMR. Lengkeek: “In één van de kooien hebben we vier baby-oesters aangetroffen van inmiddels al 5 à 6 centimeter. Naar alle waarschijnlijkheid zijn ze in de zomer van 2018 geboren.” De onderzoekers zijn nu bezig met verdere analyses.
Foto: Udo van Dongen, Bureau Waardenburg
Oesterherstel in de Noordzee
“Het is een best-case scenario, want het betekent dat de oesterbank zich op natuurlijke wijze kan uitbreiden”, aldus Stephanie Verbeek van WWF. De nakomelingen werden aangetroffen bij de Borkumse Stenen, een gebied zo’n 20 km ten noorden van Schiermonnikoog. Daar heeft het Wereld Natuur Fonds in mei 2018 zo’n 80.000 oesters geplaatst. Ook werden negen 3D geprinte rifstructuren van zandsteen en vier onderzoekskooien met oesters geplaatst. Allemaal om het herstel van de platte oester in onze Noordzee mogelijk te maken.
Kraamkamers
Platte oesterbanken kwamen vroeger op grote schaal voor in de Noordzee. Tot begin vorige eeuw was zo’n twintig procent van de Nederlandse Noordzee kust bedekt met oesters. Deze schelpdierbanken zijn bijna allemaal verdwenen door overbevissing, ziektes en koude winters. “Oesterbanken zijn ware hotspots van biodiversiteit. Ze bieden een harde bodem, waar van alles op en om groeit, zoals lipvissen, kreeften, Noordzeekrabben en zachte koralen. De hogere biodiversiteit kan oplopen tot wel 60% vergeleken met de omringende zandbodems. Daarnaast hebben ze een kraamkamerfunctie voor verschillende soorten, waaronder ook haaien en roggen. Ze zijn dus letterlijk de basis voor een gezonde Noordzee”, aldus Verbeek.
Als een soort eenmaal verdwenen is, komt ie niet zomaar terug. Daarom hebben WWF en ARK vijf jaar geleden een programma gestart om de platte oester een handje te helpen. Dit doen ze samen met Bureau Waardenburg, WMR en Sas consultancy.
