Dirk Van den Bergh – Veel wind bij duikstek Strijenham

Duikreporter Dirk Van den Bergh duikt onder bij Strijenham, samen met fotograaf Chris Kennes die de steenslijmvisjes wil vastleggen.

Datum: 24-08-2018
Duiklocatie: Strijenham

Ja, inderdaad, weeral Strijenham … Ik kon er niet tussenuit: vorig seizoen maakte ik langs de waterkant kennis met onderwaterfotograaf Chris Kennes. We spraken toen af om samen eens een duikje te doen. Sindsdien volgt hij al mijn verhalen, dus ook die van de steenslijmvisjes …

De datum werd al een week geleden vastgelegd en wanneer ik voor vertrek naar de weerberichten kijk zie het er niet goed uit … Wel droog weer, 19°, maar een strakke westenwind van 5 Bft … Dat is over de limiet van 4 Bft om op die duikstek te duiken.

Ter plaatse aangekomen wordt dit weerbericht bevestigd … De golven zijn echter nog niet te hoog en we duiken met hoog water, zodat we aan de trap onmiddellijk diepte kunnen nemen. Zullen we maar?

Chris (die al meer dan 2000 duiken gedaan heeft) zegt dat hij hier nog nooit gedoken heeft. We maken dus, zeker in deze weersomstandigheden, een strak duikplan op.

Ik ga Chris eerst tot bij de steenslijmvisjes brengen en hem rustig laten fotograferen (ik heb ondertussen toch al beelden genoeg). Zodra hij daarmee klaar is, zal hij het teken geven om over het plateau recht uit te zwemmen. Daarna links langs de wand tot max 10 meter en na 40 minuten (of op 100 bar) terug recht naar de kant en ondiep naar links terug naar de trap. Mekaar kwijt? Niet naar de oppervlakte, gezien de golfslag, maar terug richting kant en einde duik. De kant is hier heel gemakkelijk te vinden: pal Noord! We duiken allebei wel eens solo, dus dat kan geen probleem zijn.

We gaan drie kwartier vóór de kentering in het water. Laatste check en dan samen zo vlug mogelijk diepte nemen om van de golfslag vanaf te zijn!

Blijkbaar houden de steenslijmvisjes ook niet van die golfslag, want het duurt een tijdje eer er ééntje tevoorschijn komt. Chris maakt er mooie foto’s van (gemonteerd in de video).

Terwijl hij bezig is kan ik toch een mannetje in paaikleuren in beeld nemen, al wil hij niet volledig uit zijn holletje komen … Chris kan er door de armen van zijn flitsers niet echt bij … Na 20 minuten doet hij, zoals afgesproken teken en zwemmen we naar de wand. De stroming is heel gering en misschien hierdoor dat er niet veel zeeanjelieren open staan. Deze vond ik wel een mooie:

Chris neemt rustig de tijd om te fotograferen en ondertussen kan ik ter plaatse snuffelen, met deze mooie slibanemoon als resultaat:

We maken onze duik helemaal af zoals afgesproken. Het zicht is, behalve op diepte, uitstekend en varieert van 1 meter tot 4 meter. Terug op de vlakte worden we weer omringd door de blinkende visjes, waarvan ik nog steeds niet met zekerheid weet welke het zijn. Iemand wel?

Tijdens het ondiep terugzwemmen speuren we vergeefs naar de lipvissen. Ik ken het terrein hier onder water ondertussen zo goed dat we niet naar de oppervlakte moeten om te kijken waar we ons bevinden: we komen mooi aan de trap uit en dat is meegenomen met deze golfslag. Chris zijn vrouwtje staat ons aan de waterkant op te wachten … we hebben 10 minuten langer gedoken dan afgesproken …

Chris herinnert zich nu toch dat hij hier héél lang geleden toch al eens gedoken heeft … Hij heeft zo genoten van de duik dat hij absoluut iets wil trakteren. We rijden nog naar Oud-Vossemeer, waar we in het “Huys van Roosevelt”, bij een heerlijke hapjesschotel (een aanrader!) nog lang nagenieten.

Onderstaande video bekijken in HD1080p voor de beste kwaliteit.