Tamara Lebesque-Franssen – Respect voor deze bikkel!

Ze is helemaal vol van wat ze allemaal gezien heeft. De eerste keer dat ze een vis onder water heeft gezien, wat gaaf!

Het is ergens begin december en bij het kletsen met 1 van de 1-sters duiksters in opleiding (Celine) komt de oudejaarsduik ter sprake. De oudejaarsduik is gepland op zondag 28 december 2014. Ze moet nog 1 theorieles en 1 zwembadles en zou daarna graag naar buiten willen. De theorieles heeft zij al ingepland met de instructeur op 21 december, maar de zwembadles nog niet. Ik plan de zwembadles ook op 21 december met haar in. Ze slaagt met vlag en wimpel voor de laatste zwembadles en ook de theorieles wordt diezelfde dag als voldoende afgetekend. YES, ze kan mee naar buiten. De weersvoorspellingen halverwege de week zijn wel iets om in de gaten te houden: sneeuwstorm en koud, maar we kijken het even aan tot na de kerst. Op zaterdag zou “de sneeuwstorm” zijn … maar het bleef maar groen in het zuidelijk Zuid-Limburg … Na zaterdag overlegd te hebben met een mede-instructeur en met de leerlinge zelf, heb ik besloten om de duik toch door te laten gaan, ondanks dat de voorspelling een temperatuur was van maximaal -3 graden. Ik heb hier wel de kanttekening bijgezet, dat als op de duikstek blijkt dat het niet verantwoord was om te duiken, dat de duik alsnog niet door zou gaan voor haar. Zondag 28 december 2014, DE dag voor Celine. Om 11 uur staat ze op de stoep om samen naar Thorn te rijden en we nemen nog wat dingen thuis door. Om 12 uur arriveren we op de duikstek en daar staat de tent inclusief een verwarming al op, dat is lekkerrrrr! Het zonnetje schijnt en de temperatuur valt ook reuze mee. Celine is helemaal blij, want de duik gaat door! Celine en ik hijsen ons in onze pakken en iedereen die even komt kletsen zegt dat Celine heel dapper is. Een eerste buitenwaterduik … in een natpak … in december … met een buitentemperatuur van –3° C … een watertemperatuur van 5°C … Dat zijn omstandigheden waar sommigen (zeg maar gerust de meesten) niet aan willen denken!

Om 13 uur gaan we als eerste van de hele groep te water en niet veel later gaan we kopje onder. Het zicht is niet echt goed met 1 tot 1,5 meter, maar dat mag de pret niet drukken. Celine blijft dicht bij me en al snel zien we het wrak voor ons opdoemen. We volgen het dek richting de achterzijde en gaan daar verder naar beneden tot ongeveer 7 meter. Daarna langs de zijde terug naar de kant, waarbij we nog even in de spiegel kijken hoe we eruit zien (dames hè, hahaha). Zo maken we nog enkele rondjes rond het wrak waarbij we marmergrondeltjes en riviergrondeltjes zien. Na 29 minuten duiken zijn we weer aan de kant en horen we dat we als voorlaatste uit het water komen! Die anderen hebben het helemaal niet lang volgehouden … en Celine in haar natpak 29 minuten! Snel omkleden en de warme tent in voor soep, koffie en thee.Ze is helemaal vol van wat ze allemaal gezien heeft. De eerste keer dat ze een vis onder water heeft gezien, wat gaaf! Ik kan nog maar 1 ding zeggen over Celine: Respect voor deze bikkel!