Sunniva, strijder voor gezonde koraalriffen
Een leuk idee, zo’n ‘Lara Croft’ fotoshoot, maar de Brabantse Sunniva Verheij heeft veel meer in huis dan alleen maar knappe looks. De koraalriffen hebben hulp nodig en daar wil Sunniva zich voor inzetten.
We hebben afgesproken in TODI om een fotoshoot te houden met als thema ‘Lara Croft’ . Voor wie de Tomb Raider films of videospelletjes nog nooit gezien heeft: Lara is een avontuurlijke jongedame die (in de eerste twee films) vertolkt wordt door actrice Angelina Jolie. Zowel de spelletjes als de films zijn wereldwijd een enorm succes.
Wanneer je Sunniva met haar lange vlecht in haar zilvergrijze neopreen duikpak ziet, dan valt de gelijkenis met het personage Lara Croft meteen op. Dat is ook de reden waarom ik haar gevraagd heb om een onderwater fotoshoot te houden. Sunniva heeft een duikbrevet en is ook vrijduiker, dat maakt het poseren onder water iets gemakkelijker. Het eerste deel van de fotoshoot poseert ze zonder duikmasker en vinnen. Daarna zwemmen we nog rond op zoek naar fotogenieke plekjes. Meer dan twee uren liggen we in het water. We kijken uit naar een warm drankje en een stevige hap in de TODI brasserie. Tijd voor een gesprek.
Sunniva werkt al vele jaren in de entertainmentwereld en is ook make-upartiest. Die sector werd zwaar getroffen door de coronamaatregelen. Daarom besloot ze in 2020 om op vakantie naar Curaçao te gaan. De lockdown ter plaatse zorgde er echter voor dat ze langer moest blijven omdat er geen terugvluchten naar Nederland meer mogelijk waren. Daar ziet ze voor het eerst de prachtige onderwaterwereld van Curaçao en doet ze vrijwilligerswerk bij de stichting ‘Sea Turtle Conservation Curaçao’. Haar vrienden Hans Pleij en Marijke Pelders runnen er een duikschool en leren haar hoe ze koraal nieuw leven kan inblazen. Dat bracht haar op het idee om de stichting ‘Fix the Reef’ op te zetten. De stichting heeft als doel het koraalrif en de bijbehorende biodiversiteit te beschermen en herstellen. De belangrijkste activiteit, waarmee ze haar doel willen bereiken, is het kweken van verschillende soorten koraal in hun natuurlijke habitat. Daarbij worden zoveel mogelijk mensen geactiveerd om een bijdrage te leveren. Zo werken ze via educatie tevens aan preventie.
Tropische koraalriffen vormen één van de meest indrukwekkende levensgemeenschappen op aarde. Een grote verscheidenheid aan organismen komen zich hierop vestigen en weer anderen zoeken er toevlucht en voedsel. Voor zo’n 25 procent van al het leven onder water, biedt het koraal een broedplaats.
Koraalriffen herbergen meer dan een kwart van alle mariene soorten en vormen daarmee de meest belangrijke en tegelijkertijd het meest kwetsbare en bedreigde ecosysteem op aarde. De afgelopen twintig jaar zijn er vijftien miljoen hectare rif voor de kusten van drieënnegentig landen verdwenen.
Door sedimentatie (veroorzaakt door bouwwerkzaamheden of ontbossing) spoelen grote hoeveelheden modder de zee in. Troebel water houdt het leven-brengende licht tegen en kan de koralen rechtstreeks verstikken. Vervuiling (riolen, landbouwgiffen, industrieel afval en aardolie) bedreigt de riffen wereldwijd. Het meest waargenomen verschijnsel is het bleken van het koraal: “coral bleaching”, dat waarschijnlijk samenhangt met abnormaal hoge watertemperaturen. De koraaltjes stoten dan de eencellige algensoorten uit die in hun weefsels leven. Deze algen verschaffen aan de koralen niet alleen hun kleur, maar ook voedsel en zuurstof. Indien ze na korte tijd niet terugkeren, is het koraal gedoemd te sterven.
De voorspelling is echter dat de watertemperatuur van onze zee de komende dertig jaar met twee graden zal stijgen. Dit is een doodvonnis voor het koraal en daarmee voor het gehele ecosysteem op aarde.
Maar er is nog hoop. Koralen kunnen terug aangeplant worden en dat is precies wat Sunniva en haar stichting doen. Er wordt gezocht naar een groot stuk afgebroken koraal. Dat wordt in kleinere stukjes geknipt en opgehangen aan een constructie, ook wel ‘koraalboom’ genoemd. Zo kan het weer aangroeien. De koralen die gekweekt worden zijn snelgroeiers en kunnen op twee jaar tijd zo’n dertig tot veertig centimeter groot worden. Dan worden ze terug op het rif geplant. Het neerzetten van zo’n koraalboompjes kan niet overal. Ze moeten goed vastzitten en licht, stroming en voedselvoorziening zijn uiterst belangrijk voor hun overleving. Het is dankzij het werk van vrijwilligers dat jonge koralen kunnen gered worden in deze gecontroleerde omgevingen.
Als duikers weten we maar al te goed dat koraalriffen noodzakelijk zijn voor het voortbestaan van mens en dier. Alle mensen die voor de stichting werken, doen dit op vrijwillige basis. Daarom zijn er donaties nodig om materiaal te kunnen aanschaffen en plannen te kunnen uitvoeren, maar ‘Fix the Reef’ zoekt ook mensen die achter de schermen meewerken. Kan je bijvoorbeeld goed schrijven of met de computer overweg? Meld je dan nu aan, je hulp is broodnodig.
