René Weterings – Poging 2…

René zet zijn zoektocht naar zeepaardjes voort. Of het deze keer wel lukt…? Duik 384.

Datum: 23-8-2012
Duiklocatie: Zoetersbout

Donderdagavond, niet een avond waarop ik normaal duik. Sterker nog….als ik mijn statistieken op www.duikerslog.nl nog eens nalees, zie ik dat de donderdag de dag is dat ik het minst gedoken heb in mijn “duikcarriere” tot nu toe. Dus daar komt er nu 1 bij!

Gijs belde me vanochtend om te vragen of ik vanavond of anders vrijdagavond tijd had om te duiken. Het antwoord was in eerste instantie nee, donderdagavond kan nooit, want dan rijdt mijn vrouw Cindy paard op een manege. Maar later bleek dat ze last van haar rug had gekregen en haar rijles had afgezegd. Dus dat gaf mij toch de gelegenheid om weer te duiken. De kentering stond wederom net niet goed genoeg om ergens een echte kenteringduik te maken, dus de keuze werd weer Zoetersbout. En ach….als je er dan toch naartoe gaat, dan ook maar meteen weer stiekem uitkijken naar een zeepaardje!

Dit keer stonden er wat meer auto’s toen we aankwamen, maar deze duikers lagen dus al in het water en tegen de tijd dat wij er klaar voor waren was de duikstek op 1 buddypaar na voor ons alleen.

Op de duik stond iemand uit Enschede te genieten van het uitzicht en de gedachte dat hij de komende week met vrienden lekker een weekje kon gaan duiken. Zo vertelde hij tijdens een vriendelijke gesprek wat we even hadden. Zijn accent verraadde al dat hij niet bepaald uit de buurt kwam…haha.

We gingen wederom te water met het plan om maar te kijken wat we tegen zouden komen en kozen wederom voor de linkerkant. Ik zei tegen Gijs dat we pas uit het water zouden gaan als de lucht op was…. ik vergat alleen even dat Gijs zijn wing met dubbel 12L had meegenomen…haha. Goed, hij snapte wat ik bedoelde.

We begonnen zo rond de 6m en wederom kwamen de bekende dingen tegen in het begin. Een paar pitvisjes lagen er mooi bij en ik vond 2 baby sepia’s die allebei mooi op een lege oesterhelft waren gaan liggen. Met hun schutkleuren waren ze amper te zien en ze maakten zich ook erg plat. Wat zijn dit toch mooie dieren en echt 1 van mijn favorieten, maar ik denk dat veel mensen het daar mee eens zullen zijn.

De stroming was heel zwak, want we zaten toch best redelijk op de kentering. De bruine plooislakken en bijbehorende eistrengen gaven ze vandaag weg per kilo geloof ik! Overal waar je kijkt zie je wel sporen van deze diertjes. In diverse kleuren zijn ze te zien, knalrood, bruin, wit/roze, enz.
In een holletje zag ik nog net de kop van een paling, maar die schoot weg toen ik mijn lamp in zijn richting scheen.

Ook deze duik vielen de vele hooiwagenkrabben op en je zag ze dan ook overal en in allerlei maten en vermommingen. De een heeft nog meer camouflage dan de ander, maar wat zijn ze toch lastig te fotograferen. Een paar noordzeekrabben hebben deze duikstek ook tot hun huis gemaakt en je ziet ze vaak goed verstopt tussen de oesters zitten.

Omdat het toch al weer wat vroeger donker wordt in deze maand, is de duik al snel een nachtduik. Zeker als je richting de 10m gaat, wat we in dit geval ook deden. Voor de kreeften is dit het teken om op jacht te gaan denk ik, want om de zoveel meter vond je wel een vrij lopende kreeft. Ook deze dieren zie je dan in diverse formaten.

We doken heerlijk relaxt, maar door het fotograferen raakte ik Gijs even uit het oog en moest even goed kijken waar hij uithing. Ik duwde mijn lamp even tegen mijn pak, zodat ik zijn licht zou zien. Maar dat duurde toch eventjes, want hij zat blijkbaar nog achter mij. Goed, we pakten de draad weer op en zijn na ongeveer 50minuten omgekeerd.

Hierbij konden we de weinige stroming die er stond gebruiken om lekker terug te driften met een normaal gangetje. Toen we eenmaal weer in de buurt van de trap kwamen heb ik eens goed de tijd genomen bij een babysepia (of is het al een kleuter?) die gewoon bleef liggen toen ik hem/haar uitgebreid aan het fotograferen was. Hiervoor had ik niet alleen de +10 diopter van Subsee, maar ook de Inon UCL-330 gemonteerd, zodat ik zijn kopje beeldvullend op de sensor kreeg. Dit zijn heerlijke momenten, gewoon lekker ongestoord bezig zijn met mijn grootste passie! Heerlijk! Gijs lag een stukje verder te speuren naar leuke dingen, dus die vermaakte zich ook wel!

Maar ja, aan alles komt een eind en ook dit keer gaf mijn manometer op een gegeven moment 50bar aan. Op dat moment gaf ik aan Gijs aan dat het tijd werd om richting de trap te gaan. Maar dan zul je altijd zien dat ik nog net even die laatste bruine plooislak zie die er goed voor zat. Dus na de allerlaatste foto kwamen wij weer boven. We zaten ietsje rechts van de trap, maar toch redelijk ingeschat. Nog even nagenietend zwommen we naar de trap en zagen op onze computers dat we 94minuten onder water hebben gelegen. De tijd vliegt als je het naar je zin hebt!!

Maximale diepte 10m, temp. 21gr.C., zicht 2-3m, duikduur 94min.