Miss Scuba – Van onzichtbaar onder water naar de spotlights

Na een paar jaar van afwezigheid wordt van 10 tot en met 25 november de Miss Scuba International verkiezing gehouden in Maleisië. Rianne Laan doet mee voor Nederland en stapt daarmee volledig uit haar comfortzone om aandacht te vragen voor conservatie van onze oceanen.

Een aantal jaar geleden kwam ik te weten van het bestaan van Miss Scuba. Hun motto is ‘Bescherming van de oceanen door schoonheid’ en behalve de innerlijke schoonheid en moed van vrouwen staat de wereldwijde promotie van het behoud en de bescherming van de oceanen centraal tijdens deze verkiezing. Ik had hier nog nooit eerder van gehoord en had überhaupt nooit erover gedacht om mee te doen aan een missverkiezing. Ik draag echt nooit hakken en make-up, doe mij maar duikschoenen! Toch vond ik het wel leuk en ben ik het gaan volgen. Wat ik zag, was een groep meiden die allemaal gepassioneerd waren over duiken en het onderwaterleven en ontzettend veel plezier samen hadden twee weken lang met duiken op een van de topduikbestemmingen ter wereld. Toen ik een paar maanden terug een bericht voorbij zag komen dat Miss Scuba International dit jaar weer gehouden zou worden en dat er gezocht werd naar iemand voor Nederland, dacht ik bij mezelf, het lijkt me eigenlijk ook wel heel leuk, waarom zou ik het niet doen?!

— Ik draag echt nooit hakken en make-up, doe mij maar duikschoenen! —

De afgelopen zes jaar heb ik in Tanzania gewerkt op een heel klein eilandje als marien bioloog voor een hotel. Hier werk ik aan conservatie en koraalrifherstel en daarnaast begeleid ik gasten tijdens alle activiteiten die met mijn werk te maken hebben, zoals snorkelen op het rif en walvishaai safari’s. In de afgelopen jaren heb ik persoonlijk ervaren hoe ontzettend belangrijk natuurbescherming is en wat het kan doen. Het eilandje ligt in een klein zee reservaat waarin geen enkele vorm van visserij is toegestaan en sinds 2016 wordt dit actief beschermd. Er is nog een lange weg te gaan om het weer helemaal gezond te krijgen, maar in de afgelopen jaren heb ik met eigen ogen gezien dat het rif zich langzaamaan begint te herstellen en dat verschillende soorten, zoals adelaarsroggen en reuzenzeebaars, terugkeren naar het reservaat. Dat is een ervaring die moeilijk in woorden te beschrijven is. Normaal gesproken ben ik meer van achter-de-schermen, onderwater in mijn eigen wereld bezig met het koraal en de vissen, maar ik voel dat de tijd is gekomen om mijn ervaringen te delen met een groter publiek zodat meer mensen zich bewust worden hoe belangrijk bescherming van de zee is.