Dirk Van den Bergh – Mijn eerste ruwe wratslak!
Een rondje Oosterschelde om zeenaaktslakken te spotten, een goed plan van Duikreporter Dirk Van den Bergh dat hem een mooie vondst oplevert.
Datum: 16-05-2022
Duiklocatie: Zeelandbrug-Noord
Het is zondagavond en om 20.30 uur zie ik een berichtje van Petra Smit: “Zin in een duik morgen? Bij de Brug op zoek naar gestippeld mosdierslakje?”. De laag water kentering is om 09.54 uur. Waaah … stress! Mijn batterijen zijn nog niet terug opgeladen na de vorige duik … Maar dit kan ik niet laten schieten! Petra is een expert in het vinden van slakjes! Afspraak om 08.30 uur daar. Ik krijg nog meer stress wanneer ik daarna zie dat het morgenvroeg volle maan is met een uitzonderlijke volledige maansverduistering er bovenop. Wat gaat dat geven met de stroming …
Onrustige nacht dus en om 04.45 uur ben ik al uit bed! Op tijd dus voor de maansverduistering die om 05.50 uur op haar hoogtepunt is, maar … het is bewolkt … Mijn batterijen hebben nu nog wel extra tijd om volledig op te laden en ik kan me rustig klaarmaken.
We zijn allebei keurig op tijd. De vogeltjes zijn volop aan het fluiten en Petra laat me door haar verrekijker genieten van een mannetje en een vrouwtje kneu. Nog nooit gezien! Wat een prachtige vogeltjes!
Petra raakt nog aan de klap met enkele bekenden en ook al hadden we ruim de tijd, hierdoor gaan we pas om 09.40 uur het water in. Gelukkig zie ik nog juist dat de koffer van Petra haar wagen nog open staat. Daar heb je buddy’s voor!
Het duurt niet lang of Petra spot al een eerste slakje: de ruwe wratslak. Ook al een eerste waarneming! Dit Zuid-Europese slakje werd in juni 2020 voor het eerst gespot in de Nederlandse wateren. Ik kan het bovendien mooi in beeld nemen ondanks de stroming.
Die stroming valt best wel mee, ook al was ik het een beetje vergeten hoe veel moeilijker het is om in getijdewater beelden te maken. Enkel rond de pijlers stroomt het wat steviger, maar voor de rest is het een vrij rustige duik, waarbij de kentering gelukkig wat op zich laat wachten.
Het volgende slakje is de gorgelpijpknotsslak, maar die beelden mislukken. De derde waargenomen slak is een grote millennium wratslak. Die worden 12 cm en ik schat dat de deze ongeveer die afmeting had. Ik kan de grote kiewkrans mooi in beeld nemen.
Het gestippeld mosdierslakje vinden we niet, maar dat kan de pret niet bederven! We zien een kleine zeedonderpad die ons even laat twijfelen of het geen pitvis was, maar de beelden maken het duidelijk.
We komen verschillende grote kreeften en fluwelen zwemkrabben tegen, heel veel pauwkokerwormen, maar vreemd: ik zie geen enkele heremietkreeft of hooiwagenkrab. Misschien omdat de focus op de slakjes lag? Er zitten ook prachtige slibanemonen en viltkokerwormen.
En wat gedacht van dit plaatje! Het toont duidelijk dat je onder water wel degelijk licht nodig hebt om de kleuren tevoorschijn te toveren!
De Zeelandbrug deed zijn naam als mooiste duikstek weer alle eer aan! Na 82 minuten zijn we terug bij de trap. Net op tijd, want het zicht is na de kentering duidelijk aan het verminderen! Het was mijn 96e duik met Petra, dus een feestje voor de 100e zit er dit seizoen zeker aan te komen!
