Malapascua – veel meer dan alleen voshaaien

Bij aankomst op Malapascua kan je letterlijk op het strand neerploffen en je slippers uit schoppen. Die heb je hier namelijk niet meer nodig: het strand is de hoofdstraat van het eiland. Marloes en Frank ontdekken de duikmogelijkheden van dit Filipijnse eiland.

Elke duiker op Malapascua geeft je exact hetzelfde antwoord als je vraagt waarom hij daar is: voor de voshaaien natuurlijk! Van beginnende duiker tot doorgewinterde bellenblazer, allemaal komen ze voor deze haaien naar het Filipijnse eiland. De meesten weten op voorhand alleen niet dat je voor deze haaien bij zonsopgang moet duiken. En dat betekent om 4 uur je bed uit. Alleen al de geschrokken blik op de gezichten van nieuw gearriveerde duikers is een favoriete tijdsbesteding op het eiland.

Wij hebben de eerste dagen nog een flinke jetlag en maken daar positief gebruik van: vroeg op en op zoek naar deze bijzondere haaien. Ver hoeven we niet te zoeken, de haaien komen naar ons toe. Of beter gezegd naar de poetsvissen op Monad Shoal. Tijdens onze duik zien we meerdere van deze sierlijke haaien.

Foto: Gery Beeckmans

Macroleven

Malapascua mag dan wel bekendstaan om de voshaaien, wij zijn ook zeker onder de indruk van de enorme diversiteit aan macroleven. De lokale duikgidsen weten de allerkleinste te vinden, van naaktslakken in alle kleuren tot (pygmee)zeepaardjes, hengelaarsvissen (frogfish), poetsgarnalen en bijvoorbeeld de wollige orang-oetangkrabbetjes die in anemonen wonen. Op de duikplaatsen dicht bij de duikschool kunnen we urenlang rondscharrelen op zoek naar ‘klein spul’. Al snel vragen we ons voor een duik niet meer af of we zeepaardjes of hengelaarsvissen gaan zien, maar welke kleur ze dit keer hebben. Verwende nesten als we zijn, zijn we al snel niet meer geïnteresseerd in gele zeepaardjes en oranje hengelaarsvissen. Daar hebben we er al zo veel van gezien!

De mandarijnvisjes die vooral bij zonsondergang goed te zien zijn, bevinden zich op een van de duikplaatsen dicht bij de duikschool: ideaal voor een laatste duik voor het diner!

Exploratieduiken

Aan duikplaatsen geen gebrek rond Malapascua. Er zijn er meer dan 40 én er valt nog ontzettend veel te ontdekken. Regelmatig staan er exploratieduiken op het programma – duiken op nieuwe duikplaatsen waarvan niemand weet of het iets is. Een team van Blue Nomads en Devocean zoekt met sidescan sonar en fishfinder onder de boot naar dergelijke nieuwe duikplaatsen. Tijdens ons verblijf wordt een nieuwe onderzeese berg ontdekt, een zogenoemde shoal. Wanneer wij ons oppervlakte-interval ‘uitzitten’, duiken drie leden van de staf met scooters op deze shoal om te kijken of het interessant is. Of dat zo is, hoeven we niet te vragen wanneer ze weer boven komen – dat is wel duidelijk!

Natuurlijk, voor ons zijn alle duikplaatsen hier nieuw, maar exploratieduiken zijn extra leuk. De eerste duik maken we bij het kleine eiland Capitancilo. Hier vinden we een schitterend rif. De zachte en harde koralen die zowel de wand als het rifdak begroeien, zijn indrukwekkend. Door de zachte koralen in vele kleuren lijkt het alsof het hele rif zachtjes beweegt. Er wordt hier duidelijk niet of zelden gedoken – dat zie je aan het onderwaterleven! Dit is een duik die je moet beleven en gewoon op je af moet laten komen. Je hoeft niet te zoeken naar iets moois, je zit er middenin. Dit is waarom ik duik!

Dona Marilyn

Macro, haaien, onbekende plekken, we zijn onder de indruk van de grote variatie aan duiken rond Malapascua. En daar gaan we ook nog een wrakduik aan toevoegen: de Dona Marilyn. Deze 98 meter lange veerboot was in 1988 onderweg van Manilla naar Tacloban en kwam in een tyfoon terecht. Het schip zonk en veel passagiers kwamen om het leven. De Dona Marilyn ligt nu op haar stuurboordzijde op een diepte van 18 tot 33 meter.

Het grote wrak is mooi begroeid. Aan de ene kant van het wrak lijkt er wel een deken over het wrak te liggen, zo mooi is het begroeid met enorme hoeveelheden zachte koralen. Aan de andere kant kleuren sponzen de opbouw en relingen. Een grote schorpioenvis gedraagt zich als bewaker van het wrak en laat zich niet wegjagen door duikers.

Op sommige plaatsen kun je in het wrak kijken. Als je met een lamp naar binnen schijnt, schieten duizenden glasvisjes in een georganiseerde chaos heen en weer. Dankzij het heldere water zie je zelfs vanaf de bodem het zonnetje door het wateroppervlak schijnen.

Groen eiland in een blauwe zee

Zo veel verschillende duikmogelijkheden, maar een steekt er voor ons met kop en schouders bovenuit: Gato Island. Deze hoge rots is volledig begroeid met groene vegetatie en is boven water al een plaatje. Onder water is het nog mooier – de diversiteit is enorm. We vinden er verschillende soorten zeepaardje, zowel grote als pygmee, we zien verpleegsterhaaien en witpuntrifhaaien, hengelaarvissen in verschillende kleuren, ontelbaar veel soorten naaktslakken en een paar zeeslangen.

Onder het eiland bevinden zich verschillende grotten, variërend van gangen tot grote ruimtes. Altijd kleurrijk en groot genoeg om doorheen te duiken en soms woont er een haai. Gewapend met een lamp vermaken we ons uitstekend met alle gaten en grotjes onder het eiland. Altijd valt er wel iets te vinden. Kleine spookfluitvissen in verschillende kleuren hangen stil tegen een wandje, een bidsprinkhaankreeft heeft een holletje in het zand onder een overhang. Van 2 tot 30 meter diepte is hier echt heel veel te zien en terug op de boot raken we er -heerlijk in een zitzak op het voordek in de zon- niet over uitgepraat.

Showtime
Het is 45 minuten terugvaren. Heerlijk hangend in een zitzak op het voordek raken we niet uitgepraat over alles wat we hebben gezien. Maar ook aan de oppervlakte gaat de show door. Eerst springt een duivelsrog vlakbij de boot twee keer uit het water. Dan wil een dolfijn laten zien dat hij dat het echt veel beter kan, en gooit hij er ook een paar sprongen tegen aan. En wij zitten op de eerste rang!

Terug bij de duikschool kijken we op het bord met de planning of er morgen nog plaats is op de boot naar Gato Island. Daar zijn we nog lang niet uitgekeken!

Malapascua algemeen

Malapascua is een klein eiland ten noorden van Cebu in de Filipijnen. Er is geen autoverkeer en het strand is de hoofdstraat.

Om er te komen vlieg je van Amsterdam naar Cebu – met een tussenstop in bijvoorbeeld Hong Kong of Singapore. Vanaf het vliegveld op Cebu is het 3 uur met de auto naar het havenplaatsje Maya op het noordelijkste puntje van dit eiland. Dan is het nog 40 minuten met de boot naar Malapascua, waar je voor het duikcentrum of de accommodatie wordt afgezet.

De munteenheid is de Filipijnse peso. Op Malapascua is geen geldautomaat. Je kunt bij de accommodatie en duikschool betalen met een creditcard. Neem verder contant geld mee vanaf Cebu.
Op het eiland zijn verschillende restaurantjes en bars, allemaal aan het strand. Goed eten en drinken is makkelijk verkrijgbaar.

Het hoogseizoen loopt van november tot en met mei. Van november tot eind maart is er meer wind dan de rest van het jaar, terwijl april en mei de warmste maanden zijn.

Duiken

Het duiken rond Malapascua kenmerkt zich door de grote diversiteit. Natuurlijk de voshaaien op Monad Shoal, maar ook ontzettend veel macroleven zoals naaktslakken, zeepaardjes, hengelaarsvissen, mandarijnvisjes en allerlei kleine critters. De Dona Marilyn biedt mogelijkheden voor een wrakduik.

Je kunt bij Malapascua zowel diep als minder diep duiken. Veel duikplaatsen liggen op nog geen 15 minuten varen. Andere duikplaatsen zoals Gato Island zijn 45 minuten varen.

Frank en Marloes doken met Devocean Divers Malapascua. Hier kun je dagelijks als je wilt 4 duiken maken. Omdat Devocean Divers met meerdere boten vaart, heb je op een en hetzelfde tijdstip vaak keuze uit verschillende duikplaatsen. De eerste duiken vinden plaats bij zonsopgang, de laatste als het weer donker is.

Het Hippocampus  Beach Resort en de Devocean Divers liggen naast elkaar. Vanuit je huisje kun je direct naar het duikcentrum of het terras op het strand. Het Hippocampus Resort heeft drie verschillende soorten kamers in verschillende prijsklassen.

Met dank aan:
Hippocampus Beach Resort
Devocean Divers

Tekst: Marloes Otten
Foto’s: Frank de Bruin en Marloes Otten