Wouter Hoogerwerf – Logeerduikweekend BRU (1)
Een weekend Zeeland! Voor Duikreporter Wouter betekent het ook dat hij onderduikt in de Oosterschelde en het Grevelingenmeer. En hij doet een mooie vondst.
Datum: 07-10-2023
Duiklocatie: Bergse diepsluis & Dreischor Frans Kok
Mijn ouders, die een weekje vakantie vierden in Zeeland vroegen of wij het leuk vonden één of twee nachtjes te komen logeren. Op die manier kregen we de kans om ook nog wat duikjes te maken. Aangezien het weer voor de tijd van het jaar nog prachtig is, was dat zeker geen straf.
Vrijdag avond reisden we af naar Bruinisse. M’n ouders verbleven in een bungalow op Aquadelta. Dit is voor ons de 5e keer dit seizoen op dit park, maar voor het eerst in een huisje i.p.v. een appartementje. Dit seizoen hadden we ondanks onze zoektochten nog geen zeepaardje weten te spotten.
Met wat “inside information” stonden we nu zaterdag ochtend vroeg aan de waterkant bij Bergse diepsluis. De wind staat op de kant maar het zicht vanaf de trap lijkt prima. Er liggen al 3 duikers in het water wanneer wij kopje onder gaan. We zouden de dijkhelling volgen maar we raken al snel afgeleid. Na enige tijd bij tentjes rond 10 meter sein ik Marloes dat we terug naar ons plan moeten.
We zwemmen wat harder dan normaal op zoek naar de specifieke stokjes waarover we de tip kregen. Wanneer we denken dat we in de buurt zijn gaan we de vlakte op. De moed zakt ons in de vinnen want ondanks het goede zicht zien we nergens de omschreven stokjes. Met 60 bar starten we de terugweg, het is nog een eind zwemmen. Nog voordat we weer bij de helling zijn treffen we echter een mooi begroeid maar recent tentje, waar verdomd een Zeepaardje op blijkt te zitten. We genieten korte tijd van het diertje wat zelfs nog een keertje van stokje wisselt. De luchtvoorraad gaat in het rood dus we moeten echt terug. Net na de veiligheidsstop vind Marloes nog een lief klein baby Sepia’tje. Even een snelle foto en gauw naar de kant. Ik kom met 30 bar bij de kant. Het gebeurd niet vaak de we zoveel lucht nodig hadden.
Als we staan om te kleden word ik aangesproken door een man, het blijkt de tipgever, Bert te zijn. Super leuk om hem ook weer eens in levende lijven te zien en spreken. We wisselen kort wat verhalen en gaan beide onze eigen weg.
Onze weg leidt naar Dreischor Frans kok. Daar hebben we met m’n ouders afgesproken die met de fiets daarheen zijn gekomen om te picknicken. Daarna doen we nog een duikje. Zo kunnen zij ook eens zien hoe we dat allemaal aanpakken.
De drukte leek net het water uit te zijn toen wij van de steiger plonsden. Het zicht was best heel goed. Rond de Reefballs wel wat stoffig vanwege de duikers maar dat mag de pret niet drukken. Ik heb de groothoek lens op de camera gedaan. Deze gebruik ik niet vaak omdat het zicht het toe moet laten. Deze keer hebben we dus geluk.
Ons rondje start bij de Reefballs waarin we een Steenbolkje en Vorskwab tegen komen. Verder duiken we westwaarts langs de wand en verschillende kreeften passeren. Ze lijken in goede gezondheid en eentje is erg nieuwsgierig naar zijn eigen spiegelbeeld in de groothoeklens. Z’n voelsprieten tasten m’n camera af. Het duikt erg comfortabel met een zonnetje en goed doorzicht. We gaan even ondiep over de oude bedijking heen. Ook hier is het heerlijk toeven. De aasgarnaaltjes lijken ook wel te dansen in de zon. Uiteindelijk checken we nog even de palen van de steiger. Met de groothoeklens zijn deze pilaren vol met leven, mooi vast te leggen.
Bij het huisje bekijken we de foto’s van de dag en zitten nog even heerlijk buiten. Eenmaal weer thuis van het diner in Brouwershaven knallen we de champagne open op het vinden van een Zeepaardje. Dit moet gevierd worden.
