Jos van Zijl – Geluk

Op donderdagavond, onze club avond bij duikteam Sub Aqua Libera uit Lobith, spreek ik met Hanny en Paul af om Vrijdag avond een duik te maken. Onderweg krijg ik een sms-je van Paul dat hij te veel rugpijn heeft en niet mee gaat. Ik kom gelijk met Hanny aangereden en we gaan eerst bij het water kijken.
We zien allemaal brasems zwemmen en we horen veel geplons en gespetter. Sommige komen zelfs half boven water, ze zijn aan het paaien. Ik pak snel mijn kleine camera, stroop mijn broekspijpen op om hem in het water te zetten. We zien steeds meer vissen en ze komen ook voor de camera zwemmen.
We gaan snel omkleden, het kleine cameraatje laat ik in het water staan. Wanneer we voorzichtig het water in lopen zien we niet veel vissen meer. Duiken onder en we zwemmen eerst wat dieper. Het zicht is redelijk goed en op 8 meter is het kraak helder.
We gaan wat dieper om de Brasems heen en hopen er daar nog wat tegen te komen. Er liggen grote slierten baars eieren. Maar wanneer ik dichtbij kom maak ik zo veel stof dat ze bijna niet meer te zien zijn. Op deze diepte is de bodem bedekt met heel dunne drap wat met de kleinste beweging allemaal opdwarrelt. Een stuk verder ligt een soort stalen mand (waarschijnlijk iets van de zandzuiger ) ook daar hangen baars eieren overheen.
Het is alweer een half uur verder als we besluiten om richting het ondiepe stuk te gaan waar de Brasems zaten.
Zo gauw we op een meter zijn zien we de eerst brasem al zwemmen. Nu zit ik op nog geen halve meter water en er zwemmen wel 30 brasems om me heen. Ik begin ze te filmen, ze komen zo dichtbij dat ze bijna tegen me aan zwemmen. Hanny zit een stukje verder op en ook daar kommen ze heel dichtbij. Tussen de planten zitten er ook nog een paar die zich niets van mijn aanwezigheid aantrekken en gewoon achter elkaar aan blijven gaan.
Omdat het hier niet diep is kan ik niet in de schutters houding zitten maar ook niet op de bodem liggen en dan wordt de camera wel behoorlijk zwaar. Toch genieten we nog z’n 20 minuten van de brasems om ons heen. Daarna haal ik het kleine cameraatje op. We lopen allebei met een grote glimlach terug naar de auto. Ik kon bijna niet wachten om te kijken wat het cameraatje opgenomen had. Maar eerst nog ff thee met een koek. We spreken meteen af om morgen weer een duik te gaan maken.