John Landa- De zuidkant van de Oosterschelde is niet mijn ding

Verandering van spijs doet eten, zegt men. Dus duiken John Landa en Lia eens aan de andere kant van de Oosterschelde dan gebruikelijk, namelijk bij de Tetjes. Het zicht is echter niet zo best, dus die andere spijzen, die hoeven van John niet zo. Oost, West, thuis best.

Duik 765
We gaan voor de verandering eens aan de andere kant van de Oosterschelde kijken normaal gesproken kom ik hier bijna nooit dit zou mijn derde duik in mijn hele duik carrière aan de zuidkant worden.
Het word de Tetjes ik weet niet wat ik moet verwachten maar we zullen wel zien.
Ik haal Lia op en rijden naar de Tetjes als we daar aan komen is er op de hele dijk geen duiker te zien en dat is in de zomer wel anders. We gaan even aan de waterkant kijken waar we het beste te water kunnen gaan daarna omkleden en te water.
Ik loop de dijk omlaag en loop het water in het is even zoeken naar een soort pad onderwater omdat er best wel oesters ondiep staan ik moet best wel een aardig eindje lopen voordat het echt dieper word.
Bril op vinnen aan en we gaan onder en wat een pokke zicht ik baal nu al een beetje en het word dieper wel iets beter maar dit word niet een duik waar ik nog lang over na zal praten denk ik.
We komen wat eisnoeren van blauwtipjes tegen maar er is geen blauwtipje in de buurt te zien als we een stukje verder zwemmen komen we millennium wratslak tegen een niet te groot exemplaar die boven op een oester kruipt. Na een tijdje zien we nog een hele grote wulk maar ik krijg er geen fatsoenlijke foto uitgeperst het word een wulk in een sneeuwstorm dus gaan we maar weer verder. En dan komen we de eerste brokkelsterren tegen en het worden er alleen maar meer soms zie je alleen maar brokkelsterren, je voelt de kentering dus keren wij ook maar om.
Wat wel erg mooi was deze duik waren de vele fluwele zwemkrabben, een hele mooie krab met bloedrode ogen maar ook nu was het weer ruk geen van de krabben wilde echt op de foto.
We gaan ondieper en het zicht word slechter en ik zie nog een zeedonderpad maar het is bijna ondoenlijk om fatsoenlijk een foto te nemen het stroomt behoorlijk en het zicht word er niet beter op dus stop ik er maar mee en we gaan naar boven.
Als ik tot mijn middel in het water sta trek ik mijn vinnen uit ik wil naar de kant lopen en ik breek bijna mijn nek over een heleboel stenen, na wat kracht termen heb ik het wel een beetje gehad met deze stek, ruk zicht, je benen bijna breken over stenen ik heb het echt even helemaal gehad. We lopen de dijk op en kleden ons om en ruimen de spullen op en we drinken nog een bakje koffie en praten nog na over de duik.
Deze kant van de Oosterschelde is niet helemaal mijn ding ik weet niet waarom maar het trekt me niet en dat heeft deze duik alleen maar bevestigd. Lia bedankt voor de duik.
Ik ben 50 minuten onderwater geweest, ik ben rond 09:30 te water gegaan, de watertemperatuur was 12 graden, het zicht zeer matig, ik ben max.9,1 meter diep geweest.