John Landa – Sepia’s en sepiaatjes
Locatie Bergse diepsluis
Een echte sepiaduik. Naast de volwassen exemplaren komen John en Lia ook jonge exemplaren tegen. En wat heeft die jonge sepia nu als prooi te pakken…?
Ik heb nog heerlijk vakantie en ik ga een duik met Lia maken, we twijfelen of naar de Bergse diepsluis of naar Anna Jacobapolder om naar een bepaald visje te gaan zoeken.
We besluiten om de Bergse diepsluis aan te doen omdat we daar weten waar we ongeveer moeten zoeken, een paar weken geleden heb ik ook al gezocht maar toen kon ik hem niet vinden maar Lia kan net iets beter zoeken dan ik dus hebben we meer kans.
Lia feliciteert me met mijn verjaardag en ik krijg een leuk cadeautje en dan stopt er een klein busje en er word gelijk lang zal tie leven gezongen, het is een collega die vandaag ook hier komt duiken dat was wel een leuk gebaar.
We kleden ons en tuigen op en gaan te water vanaf het strandje, omdat ik eerst wat paardeanemonen op de foto wil zetten en dan vooral de vuurrode met van die mooie blauwe stippen.
We gaan onder en het zicht is matig maar goed genoeg want we kunnen best wel een paar meter uit elkaar zwemmen.
Na een minuut of 5 komen we bij het paardeanemoon veldje, hier staan werkelijk duizenden paardeanemonen maar het is toch nog even zoeken naar een vuurrode met blauwe stippen na een tijdje zoeken hebben we er een gevonden, na wat foto’s met een snoot en wat leuke dingen word ik lastig gevallen door tig grondeltjes ze schieten elke keer voor de lens en als ik een foto wil maken staat er net weer een staart of een kop van een grondel op.
We gaan richting de rekjes, bij de eerste rekjes kiken of er geen eitjes uitkomen van een sepia en kijken we op de bodem of er geen klein sepiaatje rond zwemt maar niks van dit alles.
We gaan de andere rekjes af om te kijken wat er te zien valt, als we aankomen bij de rekjes valt al gelijk op dat er veel zeenaalden in de rekjes hangen en dan bedoel ik opvallend veel in elk rekje hangen er wel een stuk of vier of meer.
Ineens zien we 2 sepia’s zwemmen, het is een koppeltje, het vrouwtje is eitjes aan het afzetten en het mannetje hangt er een beetje bij, balen dat ik nu mijn groothoek niet bij heb want hier is het zicht een stuk beter dan aan de kant en ik heb van het jaar nog niet echt mooie foto’s van sepia’s kunnen maken we blijven er nog even hangen want het blijft mooi om te zien en gaan daarna weer verder.
Op sommige rekjes zitten mooie pauwkokerwormen waar van er eentje best wel heel erg lang was en dat verraste me eigenlijk wel ik dacht dat ze maar een bepaalde lengte werden en zeker niet zo lang.
We zoeken alle rekjes af maar de bepaalde vis die we zochten komen we niet tegen en we hebben alles van boven tot onder afgezocht maar we vinden wel mooie dingen.
Na een tijdje wijst Lia mij een heel klein sepiaatje aan en dan bedoel ik echt klein hij zwemt van me weg en hij is wit gekleurd en de ondergrond is ook wit maar ik moet mijn voorzet lens er nog afdraaien dus ik moet een paar dingen tegelijk doen de kleine sepia in de gaten houden, mijn voorzetlens eraf draaien en geen stof maken omdat op deze plek dat gelijk afgestraft word met een mega stofwolk.
Eindelijk kan ik er wat foto’s van maken en ineens zie ik dat hij een snelle beweging maakt en zo klein als hij is zie ik dat hij wat in zijn vangarmen heeft, thuis op de foto kom ik erachter dat hij een garnaal heeft gevangen.
Na een tijdje raak ik hem kwijt maar een blik op mijn manometer zegt dat we naar de kant moeten dus gaan we weer richting de kant.
Net als we onderaan de dijk komen zien we weer een klein sepiaatje ik probeer een mooie foto te maken maar deze jongen (of meisje) werkt niet echt mee hij blijft maar zwemmen en dan gaat hij weer liggen en past dan gelijk zijn kleur weer aan en soms word hij helemaal donker bruin, hij is dus niet ercht heel blij met mij dus laat ik hem weer met rust.
We zijn weer meer dan 2 uur onder watergeweest en het was een mooie duik met 2 grote sepia’s en 2 kleine en nog meer mooie dingen we gaan eruit en lopen terug naar de auto en het is al aardig druk geworden op het strandje met zonaanbidders.
We ruimen de spullen op en ineens vraagt de vrouw van een echtpaar die onder een parasol zit of die apparatuur niet echt zwaar is, ik leg uit wat alles bij elkaar weegt en dat vinden ze toch wel veel.
Als hij dan vraagt wat er allemaal te zien is laat ik hem het filmpje zien van de sepia’s die ik in april heb gemaakt en ze kijken beide verwondert dat dit soort beesten leven in de Oosterschelde en dat het zo helder is, ik ben blij dat ik weer een paar mensen wijzer heb kunnen maken.
Na een bak koffie en een appelflap een een gezellig praatje ga ik nog vullen, het leuke is dat als je klant bent bij Subocean in Oud Vosmeer een duikfles gratis mag vullen als je jarig bent, als ik binnenkom word ik gelijk gefeliciteerd door Koos en Hennie de eigenaren van Subocean en dat is altijd leuk als je jarig bent.
Lia bedankt voor de mooie duik en het cadeautje voor mijn verjaardag en Koos en Hennie voor de super service.
Duik 744. Maandag 07-08-2015. Bergse diepsluis, Nederland.
Ik ben ongeveer 130 minuten onderwater geweest, ik ben rond 09:45 te water gegaan, de watertemperatuur was 120 graden, het zicht was matig, ik ben max. 9,5 meter diep geweest.
1 reactie
Eduard Bello
Hallo John,
Wat een herkenbaar verhaal. Afgelopen zaterdag een duik daar gemaakt en inderdaad wij raakten ook de tel kwijt van al deze kleine baby sepia’s. Geweldig. Helaas zo als jij mooi omschreef blijven deze lieverds niet graag stil liggen en als ze eenmaal liggen, dat was bij Theo en mij, achter een voorwerp of plat half in het zand… niet echt een foto momentje.
Je foto’s zijn schitterend. Het zicht was echt niet goed, zodat het, vond ik het lastig was om stofvrij te fotograferen.
Grote sepia helaas niet gezien, maar wel schitterende donderpadden.