Dirk Van den Bergh – Het moeten niet altijd visjes zijn!

Maar liefst 87 kunstwerken staan er onder water. Duikreporter Dirk gaat met zijn buddy op zoek.

Datum:  11 juli 2016
Duiklocatie: Zilvermeer Mol

Samen met buddy Pierre Spirlet ga ik duiken in het Zilvermeer te Mol, met zijn 87 kunstwerken omgetoverd tot een onderwaterpark voor schone kunsten.

Niettegenstaande het hoogseizoen is en de toegangsprijs daarom nu 5€ is i.p.v. 2,5€, zijn we bij aankomst de enige duikers! Wat later komen er nog 5 duikers aan, maar dan liggen wij al in het water!

De eerste duik doen we zonder het plannetje te volgen. Vanaf de steiger loopt er onder water een pad dat ons naar de eerste kunstwerken leidt. Aan het kerkhof eindigt het pad echter en vanaf daar wordt het echt wel moeilijk om nog beelden te vinden …
We vinden er nog twee, maar daarna wordt het alsmaar dieper en komen we in de thermocline terecht. Aan de oppervlakte was de temperatuur van het water 20°C, maar op 9 meter is die gehalveerd naar 10°C en dat voel je! We gaan dan maar wat hoger in het blauw (groen) zwemmen, maar dat is niet zo leuk … nog even wat dieper om terug bodem te zien, maar na een half uur houden we het voor bekeken. We doen een gecontroleerde opstijging in het blauw. Pfff, amaai, wat zijn we al ver gezwommen!
Pierre ziet twee blauwe boeien liggen en vermoedt dat daar het wrakje moet liggen. We zwemmen er aan de oppervlakte naar toe en dalen af langs de boeilijn. Ja hoor, daar is het wrak op 7 meter diepte. We blijven even rondneuzen. Door het filmen, de koudere temperatuur en het toch niet zo ontspannen zwemmen in het “blauw” is mijn luchtvoorraad inmiddels gezakt naar 90 bar. Het sein om heel het stuk terug richting kant te zwemmen. We doen dit weer grotendeels in het “blauw”, tot we op 4 meter diepte het pad terug tegen komen. Dit leidt ons mooi terug naar het vertrekpunt. We zijn 55 minuten onderweg geweest tot op een maximum diepte van 9,5 meter.

We trekken onze spullen uit, gaan iets drinken in de cafetaria en na een oppervlaktetijd van 2 uren maken we een tweede duik.

Deze keer mét het plannetje. Ik zeg tegen Pierre: dit wordt een navigatie-examen voor je! Laat maar eens zien dat ik op je kan vertrouwen! Van bij het begin loopt het echter al mis … nog geen beeld gezien en we zitten al op 8 meter diepte, terwijl het eerste beeld op 4 meter staat … Pierre doet teken dat het niet aan hem ligt, maar aan het plannetje … Ik krijg haast de slappe lach onder water!

We veranderen dan maar op goed geluk van koers en gelukkig botsen we zo op een Boeddha beeld. Yes! Terug een referentie! Ja, dat dacht je … Volgens mij mankeert er iets aan het kompas van Pierre … We vinden weer niets meer … en zitten terug op 9 meter … brrr … koud … Er zit weer niets anders op dan een gecontroleerde opstijging in het \\\”blauw\\\” te maken om te gaan kijken waar we ons bevinden. We zitten met die zoekpogingen ergens helemaal anders dan we verwacht hadden! En ik maar lachen met Pierre. \\\”Die kaart trekt op niets\\\” vloekt hij. We zwemmen aan de oppervlakte naar de dichtstbijzijnde boei, in de hoop dat daaronder een beeld staat. Niets … een steen … Dan maar onder water richting een andere boei. Weer niets … Pierre verandert van koers, ik volg gedwee en na een tijdje komen we terug uit bij het Boeddha beeld! Weer de slappe lach … We zwemmen nog iets verder door, haaks op de richting van bij het vertrek en gelukkig vinden we nu toch nog een paar beelden! Na 60 minuten zijn we terug op de kant. De maximale diepte was 9 meter.

We gaan nog iets drinken in de cafetaria en de uitbaatster weet ons te vertellen dat de kaarten niet meer verkocht worden omdat veel beelden, wegens werkzaamheden met een zuiger op de bodem, niet meer op dezelfde plaats staan. Allez, Pierre voelt zich al een pak gelukkiger nu: het loog dus niet aan hem! Nochtans had de uitbaatster hem verwittigd … waarop hij had geantwoord: \\\”beter iets dan niets\\\” …

Niettegenstaande we slechts 16 van de 87 beelden gezien hebben, was het toch weer een leuke duikervaring en een goede oefening om in het blauw goed op hoogte te blijven en gecontroleerd te stijgen. Voor Pierre was het een verdomd moeilijke navigatie oefening!

We zullen dus nog eens moeten terugkomen om die 71 overige kunstwerken te vinden!